Ελληνική Στρατηγική Υδρογόνου

Η Ελλάδα θέτει φιλόδοξους στόχους για την παραγωγή πράσινου υδρογόνου, ένα καύσιμο που θα ολοκληρώσει την εξίσωση της ενεργειακής μετάβασης αντικαθιστώντας τα ορυκτά καύσιμα σε τομείς που είναι δύσκολο να ηλεκτροδοτηθούν, όπως η βαριά βιομηχανία και οι μεταφορές.

Αυτό το πρόγραμμα υλοποιείται μέσω μιας εθνικής πολιτικής που βασίζεται στους εξίσου φιλόδοξους στόχους που έχει θέσει η Ευρωπαϊκή Ένωση στο πλαίσιο της στρατηγικής της για την Κλιματική Ουδετερότητα (Κατάλληλο για 55) και τη Ρωσική Απόρριψη Καυσίμου (REPowerEU).

Υπό αυτές τις συνθήκες, η Ελλάδα αναπτύσσει τη δική της στρατηγική για την ενσωμάτωση του υδρογόνου στο ενεργειακό της μείγμα και τη διεκδίκηση ότι είναι πράσινος κόμβος υδρογόνου, χάρη στους αγωγούς φυσικού αερίου που διέρχονται από την επικράτειά της, καθώς και σε αυτούς που σχεδιάζονται στο μέλλον*. Ο αγωγός φυσικού αερίου EastMed θα μπορούσε να γίνει «γραμμή παροχής υδρογόνου για ΕΕ μακροπρόθεσμα», σύμφωνα με πρόσφατο άρθρο της γερμανικής εφημερίδας Handelsblatt από την Ελληνίδα Γενική Γραμματέα Ενέργειας, Alexandra Sduku.

Ο οδικός χάρτης για την ενσωμάτωση του υδρογόνου στο ενεργειακό μείγμα της χώρας οριστικοποιήθηκε από 20μελή επιτροπή του Υπουργείου Εσωτερικών και αναμένεται να παρουσιαστεί την ερχόμενη Δευτέρα σε ειδική εκδήλωση που διοργανώνουν από κοινού η Ευρωπαϊκή Ένωση Υδρογόνου και οι περιφερειακές αρχές της Κρήτης. Δυτικής Μακεδονίας και Θεσσαλίας, καθώς και η Επιτροπή Ανάπτυξης της Εθνικής Στρατηγικής για το Υδρογόνο.

Το 2040, σύμφωνα με τη στρατηγική, η Ελλάδα θα μπορεί να παράγει περίπου 3 μετρικούς τόνους ισοδύναμου πετρελαίου (Mtoe) πράσινου υδρογόνου και να εξάγει 1 Mtoe και το 2050 θα μπορεί να παράγει 7,4 Mtoe και να εξάγει 2,3 Mtoe, που αντιστοιχεί σε εξαγωγές αξίας 1,6 δισ. ευρώ ετησίως.

Ο συνολικός τζίρος της αλυσίδας εφοδιασμού υδρογόνου στην Ελλάδα θα είναι περίπου 10 δισ. ευρώ ετησίως το 2050. Μέχρι τότε, θα χρειαστούν περίπου 60 γιγαβάτ ανανεώσιμης ενέργειας για την τροφοδοσία των μονάδων ηλεκτρόλυσης (30 GW έως το 2040). Η εθνική στρατηγική προβλέπει ταχείες διαδικασίες αδειοδότησης έργων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για παραγωγή υδρογόνου, αδειοδότηση και σύνδεση στο δίκτυο, καθώς και κρατικές επιδοτήσεις έως το 2030 λόγω της ανωριμότητας της τεχνολογίας, γεγονός που καθιστά το επενδυτικό κόστος πολύ υψηλό.

* Σωλήνες σχεδιασμένοι για φυσικό αέριο ή πετρέλαιο, όχι καλό για την άντληση υγροποιημένου υδρογόνου και απαιτούν ειδική, πολύ δαπανηρή επεξεργασία ή χρήση σταθερός άντληση, όγκοι αερίου – υδρογόνου – αερίου.

Source link