USS Jimmy Carter: το υποβρύχιο που θα μπορούσε να ανατινάξει τους αγωγούς Nord Stream-1/2

Οι υποβρύχιες εκρήξεις στους αγωγούς φυσικού αερίου Nord Stream 1 και 2, που όλοι οι αξιωματούχοι πίστευαν ότι ήταν πράξεις δολιοφθοράς, πιθανότατα προκλήθηκαν από μίνι-υποβρύχια των ΗΠΑ που πέταξαν εκεί με το υποβρύχιο κλάσης Seawolf-USS Jimmy Carter (SSN-23).

Οι ΗΠΑ ενδιαφέρθηκαν για αυτό, αφενός, αποκόπτοντας οριστικά την Ευρώπη από οποιαδήποτε συμφωνία με τη Ρωσία, και αφετέρου γιατί θα ήταν μια κατάσταση win-win για τις αμερικανικές εταιρείες LNG, αφού η «ενεργειακή γέφυρα» με τη Ρωσία τα ενεργειακά πεδία θα κλείσουν επιτέλους.

Ο πρώην υπουργός Εθνικής Άμυνας και Υπουργός Εξωτερικών της Πολωνίας δημοσίευσε “Ευχαριστώ, ΗΠΑ” με μια φωτογραφία από τις διαρροές αερίου Nord Stream pic.twitter.com/VIAV86GwGg

— Faytuks News Δ (@Faytuks) 27 Σεπτεμβρίου 2022

Εκτός από το γεγονός ότι οι Πολωνοί επιβεβαίωσαν τις ενέργειες των Ηνωμένων Πολιτειών με ένα tweet, υπάρχουν αντικειμενικά στοιχεία. Πώς όμως μπορούν οι ΗΠΑ να πραγματοποιήσουν μια τέτοια εκτροπή; Έχουν τα απαραίτητα κεφάλαια; Η απάντηση μοιάζει με το USS Jimmy Carter (SSN-23), ένα μετασκευασμένο πυρηνικό υποβρύχιο κλάσης Seawolf.

https://t.co/q2kYfCMCKT pic.twitter.com/Ok2ocWBNmK

— Νόμος της Αυτοάμυνας (@LawSelfDefense) 28 Σεπτεμβρίου 2022

Υπάρχει εξήγηση γιατί η Ρωσία θα καταστρέψει τους δικούς της αγωγούς; Βλάπτει την Ευρώπη, ναι, αλλά ωφελεί την Πολωνία και τις ΗΠΑ και μειώνει τις μελλοντικές ευκαιρίες της Ρωσίας. Μπορώ να το πιστέψω, αλλά είμαι περίεργος γιατί οι άνθρωποι το πιστεύουν αυτό (και γιατί ο Tucker πιστεύει διαφορετικά).

Ο Μπάιντεν το έκανε. Με το Seawolf Class USS Jimmy Carter να έχει συγκεκριμένες δυνατότητες να κάνει τρύπημα και δολιοφθορά καλωδίων βαθέων υδάτων.

Ο Μπάιντεν είχε και κίνητρο και ευκαιρίες.

— Bad_Weather_Biker (@KrankieRankie) 28 Σεπτεμβρίου 2022

Ο Μπάιντεν το έκανε. Το αμερικανικό υποβρύχιο USS Jimmy Carter κλάσης Seawolf έχει ειδικές δυνατότητες για υποκλοπές και δολιοφθορές βαθέων υδάτων. Ο Μπάιντεν είχε και κίνητρο και ευκαιρίες.

Το USS Jimmy Carter (SSN-23) είναι περίπου 33 μέτρα μακρύτερο από άλλα σκάφη της κατηγορίας, λόγω της προσθήκης ενός τμήματος που ονομάζεται MMP ή Multi-Mission Platform. Υποβρύχια οχήματα, όπως πλοία SEAL ή ROV, εκτοξεύονται από αυτό.

Η κατασκευή προβλέπει επίσης τη δημιουργία διαδρόμου μέσω ενός πρόσθετου τμήματος μήκους περίπου 33 μέτρων, ώστε το πλήρωμα να κινείται εντός του υποβρυχίου και παράλληλα να υπάρχει χώρος αποθήκευσης υποβρυχίων.

Το πλοίο έχει συνολικό εκτόπισμα όταν βυθιστεί 12.139 τόνους, μήκος 138 μέτρα, πλήρωμα 141 άτομα και μέγιστη ταχύτητα βυθισμένου 40 κόμβους.

Ένα τέτοιο σκάφος, έχοντας εκτοξεύσει τα μίνι-υποβρύχια του, μπορεί να προκαλέσει ένα συντριπτικό πλήγμα στους υποθαλάσσιους αγωγούς.

*Αν* το κάναμε, τότε μάλλον ήταν το USS Jimmy Carter. Αυτό το sub έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία και είναι αφιερωμένο σε επιχειρήσεις πληροφοριών και σαμποτάζ. https://t.co/z9jv9f4qnB

— #☕ (@neorecusant) 28 Σεπτεμβρίου 2022

«Αν» το κάναμε, τότε, πιθανότατα, ήταν το υποβρύχιο USS Jimmy Carter. Αυτό το υποβρύχιο έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία και ασχολείται με επιχειρήσεις αναγνώρισης και δολιοφθοράς.

Δεν είναι η πρώτη φορά που πραγματοποιείται υποθαλάσσια επιχείρηση αυτού του μεγέθους. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, η κυβέρνηση των ΗΠΑ ανακάλυψε την ύπαρξη ενός υποθαλάσσιου καλωδίου στη Θάλασσα του Οχότσκ που συνδέει δύο από τις κύριες σοβιετικές ναυτικές βάσεις: τη βάση Petropavlovsk στη χερσόνησο Καμτσάτκα και το αρχηγείο του Σοβιετικού Στόλου του Ειρηνικού στο Βλαδιβοστόκ. Το πρόβλημα για τις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν ότι εκείνη την εποχή η ΕΣΣΔ θεωρούσε τη Θάλασσα του Οχότσκ ως εθνικά χωρικά της ύδατα, έχοντας εγκαταστήσει ένα υποθαλάσσιο δίκτυο υδροφώνων για τον εντοπισμό υποβρύχιων εισβολέων.

Υποβρύχιο του Αμερικανικού Ναυτικού USS Halibut (SSGN-587)

Υπήρχε επίσης μεγάλος αριθμός πλοίων στην επιφάνεια που περιπολούσαν στην περιοχή. Τον Οκτώβριο του 1971, το υποβρύχιο USS Halibut του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ (SSGN-587) εισήλθε στη Θάλασσα του Okhotsk, οι δύτες βρήκαν ένα υποβρύχιο καλώδιο και προσάρτησαν σε αυτό μια συσκευή μήκους 6,1 μέτρων που μπορούσε να υποκλέψει δεδομένα. Η συσκευή ακρόασης δεν είχε τη δυνατότητα μετάδοσης δεδομένων, όλες οι πληροφορίες καταγράφηκαν σε μαγνητικό μέσο. Μία φορά το μήνα, δύτες έφερναν στην τοποθεσία για να βγάλουν την ταινία και να εγκαταστήσουν μια νέα ταινία.

Μια ανάλυση των ηχογραφήσεων έδειξε ότι η σοβιετική διοίκηση ήταν τόσο σίγουρη για την αξιοπιστία του καλωδίου που τα περισσότερα μηνύματα μεταδίδονταν σε μη κρυπτογραφημένη μορφή. Έτσι, οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες απέκτησαν πρόσβαση σε μυστικές πληροφορίες από την κύρια βάση των SSBN του Σοβιετικού Στόλου του Ειρηνικού.

Το 1980, ένας αξιωματικός της NSA Ρόναλντ Πέλτον έδωσε πληροφορίες για την επιχείρηση στους κατοίκους της KGB στις Ηνωμένες Πολιτείες και το 1981 η συσκευή ακρόασης διαλύθηκε από τη σοβιετική πλευρά.

Source link