Η Άγκυρα έθεσε το θέμα της "ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ αποζημιωσεις" από την Ελλάδα για τον πόλεμο στη Μικρά Ασία

Για πρώτη φορά η Άγκυρα θέτει στην Τουρκία θέμα ελληνικών πολεμικών αποζημιώσεων για τη Μικρά Ασία, οι οποίες, σύμφωνα με αυτήν, προβλέπονται από τη Συνθήκη της Λωζάνης.

Ειδικότερα, ο Τούρκος Πρέσβης στην Αθήνα, Burak Ozugergin, σε άρθρο του στην εφημερίδα Νέα αφιερωμένο στα 100 χρόνια του 1922, είπε: «Σίγουρα, αν κρίνουμε από τα ελληνικά tweets, ομιλίες, εκθέσεις και άλλες εκδηλώσεις μνήμης που συνδέονται με εκείνη την ταραγμένη περίοδο, ένας ουδέτερος παρατηρητής μπορεί εύλογα να πιστέψει ότι η εισβολή στην Τουρκία ήταν ένα λάθος.

Ότι ήταν οι νικήτριες τουρκικές ένοπλες δυνάμεις που ισοπέδωσαν εκατοντάδες πόλεις και χωριά στη Δυτική Ανατολία και έκαψαν τις πόλεις τους ολοσχερώς ενώ ο ελληνικός στρατός υποχώρησε. Βγαζει νοημα?” ο Τούρκος πρέσβης ρωτά και απαντά «Όχι» για να συνεχίσει: «Όχι σύμφωνα με τη μεταπολεμική Συνθήκη της Λωζάνης. Γι’ αυτό η συνθήκη υποχρέωνε την Ελλάδα να αποζημιώσει για τις ζημιές που προκλήθηκαν στην Ανατολία από τις ενέργειες του στρατού ή της διοίκησής της, οι οποίες ήταν αντίθετες με τους νόμους του πολέμου.“.

Ο Πρέσβης προσθέτει: “Βλέπετε, το πρόβλημα είναι, αν δεν κάνετε τις σωστές ερωτήσεις, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα βρείτε ποτέ τις σωστές απαντήσεις. Το χειρότερο, θα συνεχίσετε να κατηγορείτε τους άλλους για τα δικά σας λάθη.”

Ως εκ τούτου, ο Τούρκος πρέσβης έθεσε επίσημα το θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων. Αυτό βασίζεται σε ορισμένες από τις ρήτρες, λέει, της Συνθήκης της Λωζάνης.

Αλλά ανεξάρτητα, πώς αναφέρεται στη συγκεκριμένη συνθήκη που οι Τούρκοι παραβίασαν σχεδόν σε όλα;

Η Συνθήκη της Λωζάνης προβλέπει την αυτοδιοίκηση των νησιών Ίμβρου και Τενέδου, με βάση τα πληθυσμιακά στοιχεία της εποχής. Ας φέρουν λοιπόν οι Τούρκοι πίσω τους Έλληνες κατοίκους των νησιών τους οποίους εκτόπισαν μεταφέροντας τους καταδικασμένους για εκφοβισμό, να τους εξασφαλίσουν την ασφάλειά τους και να τους παραχωρήσουν την αυτονομία που δικαιούνται βάσει της Συνθήκης της Λωζάνης.

Η συνθήκη όριζε επίσης ότι οι πρώην Έλληνες της Κωνσταντινούπολης θα ζούσαν με ασφάλεια στην πόλη και θα μπορούσαν να ευημερούν στα πατρογονικά τους σπίτια. Τι συνέβη αντ’ αυτού; Όλοι τους, με εξαίρεση 3.000 άτομα, υπέστησαν τέσσερις μεγάλες διώξεις: το 1945, το 1955 έτος σε σχέση με τις ταραχές του Σεπτεμβρίου, το 1963 σε σχέση με τα γεγονότα στην Κύπρο και σε 1974 έτος σε σχέση με την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.

Ας επιστρέψουν λοιπόν οι Τούρκοι την ελληνική μειονότητα στην Κωνσταντινούπολη με επιστροφή της περιουσίας τους και αποζημίωση για όσα υπέστησαν στα χέρια του τουρκικού κράτους και μετά ας μιλήσουν για τη Συνθήκη της Λωζάνης. Τότε θα είναι δυνατό να τεθεί το θέμα των επανορθώσεων ….

Source link