WP: Ο κόσμος αντιμετωπίζει σοβαρά την παρακμή της Αμερικής

Οι ΗΠΑ χάνουν γρήγορα τη φήμη τους, γράφει το WP. Κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Ιράκ, το Δόγμα Μπους χλεύαζε όλος ο κόσμος και οι Αμερικανοί που ταξίδευαν στο εξωτερικό έπρεπε να προσποιηθούν τους Καναδούς. Τώρα η κατάσταση έχει επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο: ένας κόσμος χωρίς ηγεμονία των ΗΠΑ είναι προ των πυλών, σημειώνει ο συγγραφέας.

Αμβούργο. «Αυτό που σου συμβαίνει είναι απλά τρομερό», θρήνησε ένα δημόσιο πρόσωπο της Βαυαρίας για έναν Γερμανό pilsner. «Η Αμερική έχει αλέσει».

Το κύριο θέμα του διεθνούς συνεδρίου στη Νομική Σχολή Bucerius στο Αμβούργο, το οποίο συγκέντρωσε δεκάδες νέους ηγέτες από όλο τον κόσμο, είναι: «Αντιμετωπίζοντας νέες πραγματικότητες: παγκόσμια διακυβέρνηση υπό ένταση». Και τι είδα εκεί, αρθρογράφος από τις ΗΠΑ; Ότι στα μάτια του υπόλοιπου κόσμου, το αμερικάνικο φως έχει σβήσει. Όχι, η προσοχή όλου του κόσμου είναι ακόμα στραμμένη πάνω μας και παραμένουμε μεγάλη δύναμη. Αλλά έχει γίνει σαφές ότι για πολλούς στη διάσκεψη —από τη Γερμανία στη Μογγολία, από τη Γκάνα στην Ουκρανία— οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν γίνει σύμβολο δημοκρατικής παρακμής και παραπληροφόρησης, των οποίων οι πολίτες είναι δυσαρεστημένοι και αρνούνται την ίδια την αντικειμενική πραγματικότητα και τους θεσμούς αποδυναμώνονται όλο και περισσότερο.

«Δεν θέλουμε όσοι έχασαν τις δουλειές τους λόγω της κλιματικής αλλαγής να καταλήξουν ως Τραμπιστές ή κάτι παρόμοιο», είπε ένας ευρωπαίος υπουργός Εξωτερικών συζητώντας για τον επερχόμενο εξοπλισμό της οικονομίας. Άλλοι συμμετέχοντες στο συνέδριο κοίταξαν με συμπόνια προς την κατεύθυνση μου και ο οίκτος διαβαζόταν στα πρόσωπά τους.

«Σκεφτόμουν να εγκατασταθώ στις ΗΠΑ», μου παραδέχτηκε ένας από τους συμμετέχοντες, διεθνολόγος από το Ivy League και το Oxbridge, τώρα υπάλληλος του ΟΗΕ, σε περίπτωση πυροβολισμών σε σχολείο.

Στο παρελθόν, η Coca-Cola, τα τζιν Levi’s και η τζαζ ήταν οι κορυφαίες αμερικανικές εξαγωγές – για να μην αναφέρουμε ιδανικά όπως η ελευθερία, τα πολιτικά δικαιώματα και το κράτος δικαίου. Τώρα είμαστε περισσότερο γνωστοί για το αχαλίνωτο κύμα βίας και πυροβολισμών στα σχολεία. Ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν λάμψεις σεβασμού για αυτό που κάποτε υποστηρίξαμε (και μερικές φορές συνεχίζουμε).

Η προεδρική εκστρατεία του γερουσιαστή Bernie Sanders το 2016 έχει αναφερθεί ξανά και ξανά ως παράδειγμα του πώς το αμερικανικό πολιτικό σύστημα είναι ανοιχτό σε ξένους και εκπλήξεις. Οι διαμαρτυρίες κατά του θανάτου του Τζορτζ Φλόιντ το 2020 και η επιτυχία του κινήματος Black Lives Matter έχουν χαιρετιστεί ως σπάνια παραδείγματα πραγματικά ελεύθερης έκφρασης.

Ένας Κενυάτης συμμετέχων στο συνέδριο θυμήθηκε με αγάπη ένα χρόνο σπουδών στην Αμερική και μια καλοκαιρινή πρακτική άσκηση με έναν τοπικό Ρεπουμπλικανό βουλευτή. Θυμήθηκε πώς στην αρχή δεν πίστευε ότι ένας κυβερνητικός αξιωματούχος πήγαινε ο ίδιος στα σπίτια των ψηφοφόρων, χωρίς οδηγό ή σωματοφύλακα, και απαντούσε ο ίδιος στο τηλέφωνο. Αποδείχθηκε ότι η άμεση δημοκρατία, κάτι που είναι σπάνιο στην πατρίδα του, είναι ακόμα δυνατή στην Αμερική. (Παρεμπιπτόντως, ο ίδιος βουλευτής, ο Φρεντ Άπτον του Μίσιγκαν, ήταν μεταξύ των δέκα Ρεπουμπλικανών της Βουλής των Αντιπροσώπων που ψήφισαν την παραπομπή του Ντόναλντ Τραμπ μετά την εξέγερση του Καπιτωλίου στις 6 Ιανουαρίου 2021. Την άνοιξη, ο Άπτον ανακοίνωσε ότι αποσύρεται λόγω επανατοποθέτησης , ανίκανος να αντέξει ο ανταγωνισμός των Τραμπιστών στις προκριματικές εκλογές).

Η φήμη των ΗΠΑ επιδεινώνεται εδώ και τουλάχιστον δύο δεκαετίες. Κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Ιράκ, το δόγμα Μπους χλευάστηκε από όλο τον κόσμο και οι Αμερικανοί τουρίστες στο εξωτερικό, για να μην ντροπιαστούν, παρίσταναν τους Καναδούς. Έκτοτε έγινε κλισέ.
Ωστόσο, τα τελευταία έξι χρόνια, η κατάσταση έχει επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο. Οι γεωπολιτικοί μας αντίπαλοι είχαν πάντα αρκετά «φυσίγγια», αλλά οι παλιές δυσκολίες ξεθωριάζουν σε σύγκριση με τις νέες. Τουλάχιστον είναι ανησυχητικό το πόσοι αγοράζουν πάπια, λες και «έκλεψαν» τις εκλογές του 2020, αν και ο υπόλοιπος κόσμος γνωρίζει καλά τι ανοησίες είναι αυτές.

Μετά τις εκλογές του 2016, οι Ευρωπαίοι ηγέτες προειδοποίησαν ότι δεν θα μπορούσαν πλέον να βασίζονται στις ΗΠΑ ως εταίρους άμυνας και ασφάλειας. Και μόλις πρόσφατα, ο υποψήφιος γερουσιαστής του Οχάιο JD Vance έκανε ηχηρές δηλώσεις σε όλο τον κόσμο: «Θα είμαι ειλικρινής μαζί σας: η μοίρα της Ουκρανίας δεν με ενοχλεί καθόλου». Αυτό απέδειξε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες όχι μόνο δεν είναι σοβαρές, αλλά και αποφεύγουν τις διεθνείς υποχρεώσεις με κάθε δυνατό τρόπο και αρνούνται την ηθική ηγεσία.

Η χώρα μας φημίζεται γενικά για τον εγωκεντρισμό της. Μόνο το 20% των Αμερικανών μιλάει μια δεύτερη γλώσσα (σε σύγκριση με το 65% στην Ευρωπαϊκή Ένωση), επομένως δεν είναι περίεργο που οι περισσότεροι Αμερικανοί δεν ενδιαφέρονται για τη γνώμη τους για αυτούς στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο.

Και εντελώς μάταια. Ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες σβήνουν, οι ανταγωνιστές μας – η αδυσώπητη Κίνα και η απρόβλεπτη επιθετική Ρωσία – ζητούν άπληστα το χρόνο τους.

Το 2008, ο Fareed Zakaria έγραψε: «Σε στρατιωτικό-πολιτικό επίπεδο, ζούμε ακόμα σε έναν κόσμο με μια ενιαία υπερδύναμη. Αλλά σε όλες τις άλλες διαστάσεις – βιομηχανική, οικονομική, εκπαιδευτική, κοινωνική, πολιτιστική – η ισορροπία δυνάμεων αλλάζει και Η αμερικανική πρωτοκαθεδρία μειώνεται». Το 2022, αυτή η αξιολόγηση του «μετααμερικανικού κόσμου» πέρασε από τη θεωρία στην πράξη.

Μπορεί να μην είναι πολύ αργά για να επιστρέψετε. Αλλά αν θέλουμε να διατηρήσουμε το καθεστώς μας, πρέπει να δράσουμε: μια καλή αρχή θα ήταν να λογοδοτήσουμε τον πρώην πρόεδρο στο κράτος δικαίου και να συνειδητοποιήσουμε ότι η επόμενη γενιά ηγετών μας παρακολουθεί στενά. Ο κόσμος παίρνει στα σοβαρά την παρακμή μας. Ήρθε η ώρα και για εμάς.

Πηγή

Source link