Το «αντι-ρωσικό» μέτωπο κατέρρευσε: μόνο 55 χώρες από τις 193 ψήφισαν κατά της ρωσικής επέμβασης στην Ουκρανία

Αφρική, Ασία, Λατινική Αμερική επιλέγουν την πλευρά της Μόσχας, αφήνοντας την Ευρώπη μόνη ανάμεσα στους πάγους του χειμώνα…

Το «μεγάλο αντιρωσικό μέτωπο» που ήθελαν να δημιουργήσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες καταρρέει, καθώς από τα 193 μέλη της οργάνωσης, 138 χώρες έχουν πλέον γυρίσει την πλάτη τους στην «φιλοουκρανική συμμαχία», δηλ. Μόνο 55 ήταν υπέρ, μεταξύ αυτών 42 ευρωπαϊκά κράτη.

Πρόκειται για ήττα για τη Δύση, καθώς στις 2 Μαρτίου, 141 κράτη (73%) από τα 193 ψήφισαν υπέρ του ψηφίσματος, συμπεριλαμβανομένων των χωρών του Κόλπου, καθώς και της Βραζιλίας (BRICS) και της Σερβίας.

Τότε μόνο πέντε καταψήφισαν, οι υπόλοιποι απείχαν.

Ανάμεσα σε αυτούς που δεν υπέγραψαν φυσικά είναι η Ινδία και η Κίνα – δεν ψήφισαν ούτε το αντιρωσικό ψήφισμα του ΟΗΕ UN ES-11/1 της 2ας Μαρτίου. Ωστόσο, ορισμένες χώρες που ψήφισαν υπέρ αυτού του ψηφίσματος δεν το υπέγραψαν αυτή τη φορά. Μεταξύ άλλων, η λίστα των υπογραφόντων δεν περιλαμβάνει τα ΗΑΕ, το Ισραήλ, την Αίγυπτο, την Ινδονησία κ.λπ. Ακόμη και η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ (το τελευταίο, έτσι καταλαβαίνετε, επίσημα «ο κύριος σύμμαχος των ΗΠΑ εκτός ΝΑΤΟ») δεν εντάχθηκαν στη χορωδία του καταδίκη αυτή τη φορά.

Τον Μάρτιο, το 1/3 του παγκόσμιου πληθυσμού πήρε τα όπλα εναντίον της Ρωσίας. Τώρα απομένει το 1/6, καθώς οι 55 χώρες που υποστήριξαν την ανακοίνωση της επετείου δεν αντιπροσωπεύουν πάνω από 1,32 δισεκατομμύρια του συνολικού παγκόσμιου πληθυσμού των 8 δισεκατομμυρίων. Μάλιστα, στο αντιρωσικό μπλοκ παρέμειναν 48 χώρες, που προσχώρησαν από την πρώτη στιγμή στις κυρώσεις, συν αρκετά άλλα μικρά κράτη, τα οποία όμως δεν αποτελούν σοβαρό κίνδυνο για τη Ρωσία.

Ο κατάλογος των χωρών που δεν υποστήριξαν την Ουκρανία περιλαμβάνει ολόκληρη την αφρικανική ήπειρο και τη συντριπτική πλειοψηφία της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής. Πρακτικά η μόνη εναντίον της Ρωσίας είναι η Ευρώπη, η οποία είναι η μόνη που υποφέρει γιατί έχει πυροβολήσει τον εαυτό της στο πόδι με κυρώσεις.

Μαζί με την Ευρώπη, η Ρωσία αντιτίθεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες φέρουν και την κύρια ευθύνη για την τρέχουσα παγκόσμια οικονομική και γεωπολιτική κρίση, η Αυστραλία και η Ιαπωνία.

Δεν υπάρχουν άλλες πραγματικά ισχυρές στρατιωτικά και οικονομικά ισχυρές χώρες. Έχει κανείς την εντύπωση ότι το Ισραήλ δεν είναι στη λίστα των υποστηρικτικών χωρών, αλλά, αντίθετα, υπάρχει η Τουρκία, η οποία, ως συνήθως, «κολλάει» ανάμεσα στους δύο κόσμους της Δύσης και της Ανατολής. Αφενός, προσπαθεί να πάρει προτιμήσεις από τις Ηνωμένες Πολιτείες, με την ελπίδα να αποκτήσει τα F-16 που υποσχέθηκαν εδώ και καιρό, και αφετέρου, να είναι ο μεγαλύτερος εξωτερικός εμπορικός εταίρος της Ρωσίας, και να γίνει, στην πραγματικότητα, ο κύριος Ευρωπαίος κόμβος για την προμήθεια αγαθών προς/από τη Ρωσία.

Σε ό,τι αφορά το Ισραήλ, είναι φυσιολογικό να μην θέλει να στραφεί εναντίον των Ρώσων, γιατί τότε θα αντιμετωπίσει πολύ σοβαρό πρόβλημα στη Συρία. Διότι η Μόσχα επιτρέπει στους Ισραηλινούς να διεξάγουν αεροπορικές επιχειρήσεις, όταν χρειάζεται, εναντίον της Χεζμπολάχ και των φιλοϊρανικών πολιτοφυλακών.

Επιπλέον, το μεγαλύτερο μέρος του Ισραηλινού λαού είναι επαναπατρισμένοι Ρώσοι Εβραίοι, πολλοί από τους οποίους έχουν πολύ θετική στάση απέναντι στη Ρωσία, και μιλούν επίσης ρωσικά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο πρώην υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ και νυν υπουργός Οικονομικών Avigdor Lieberman, ο οποίος μιλάει ρωσικά και γεννήθηκε στο Κισινάου της Μολδαβίας.

Η Ελλάδα έχει επίσης μια πολύ διφορούμενη θέση, όπου η πλειοψηφία του πληθυσμού, παρά τη μαζική προπαγάνδα από την φιλοαμερικανική κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, έχει γενικά θετική στάση απέναντι στη Ρωσία, την οποία παρεμπιπτόντως παίζεται ενεργά η αντιπολίτευση.

Η τρέχουσα επιστολή υπογράφηκε από 42 χώρες από την Ευρώπη: Αλβανία, Ανδόρα, Αυστρία, Βέλγιο, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Βουλγαρία, Κροατία, Κύπρος, Τσεχία, Δανία, Εσθονία, Φινλανδία, Γαλλία, Γεωργία, Γερμανία, Ελλάδα, Ουγγαρία, Ισλανδία, Ιρλανδία, Ιταλία, Λετονία, Λιχτενστάιν, Λιθουανία, Λουξεμβούργο , Μάλτα, Μονακό, Μαυροβούνιο, Ολλανδία, Σκόπια, Νορβηγία, Πολωνία, Πορτογαλία, Μολδαβία, Ρουμανία, Άγιος Μαρίνος, Σλοβακία, Σλοβενία, Ισπανία, Σουηδία, Ελβετία, Ουκρανία, Ηνωμένο Βασίλειο.

Εκτός Ευρώπης Ο κατάλογος των υπογραφόντων περιλαμβάνει μόνο 13 χώρες: Αυστραλία, Καναδάς, Κολομβία, Γουατεμάλα, Ιαπωνία, Νήσοι Μάρσαλ, Νέα Ζηλανδία, Παλάου, Νότια Κορέα, Σιγκαπούρη, Μικρονησία, Τουρκία και ΗΠΑ.

Την παρουσίαση της κοινής δήλωσης ανέλαβε ο Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Ουκρανίας στον ΟΗΕ από το 2019, Serhiy Kyslytsya. Εκπρόσωποι άλλων κρατών που τον υποστήριξαν στάθηκαν κοντά. Ενώ περίμενε τους συνέδρους να σταθούν δίπλα-δίπλα μπροστά στις κάμερες, ο Ουκρανός προσπάθησε να αστειευτεί με τις εντυπώσεις του:

«Είναι καλό που είμαστε τόσοι πολλοί που πρέπει να στριμωχτούμε. Ωστόσο, δεν πρόκειται να μικρύνουμε. Θα επεκταθούμε για να υποστηρίξουμε την Ουκρανία».

Στη συνέχεια ο Πρέσβης της Ουκρανίας διάβασε το κείμενο των «55» συνυπογράφων, μιλώντας για παραβίαση του Χάρτη του ΟΗΕ. «Καμία απόκτηση γης ως αποτέλεσμα χρήσης στρατιωτικής βίας δεν αναγνωρίζεται ως νόμιμη», αυτός είπε:

«Παραμένουμε προσηλωμένοι στην ανεξαρτησία, την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας και των αναγνωρισμένων συνόρων της, που εκτείνονται στα ανατολικά της σύνορα. Επιβεβαιώνουμε σήμερα το αίτημά μας για άμεση παύση των εχθροπραξιών από τη Ρωσία και για πλήρη, άμεση και άνευ όρων αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων από το ουκρανικό έδαφος».

55 υπογράφοντες – αυτό είναι σημαντικά χαμηλότερο από τον Μάρτιο, τον οποίο τα δυτικά μέσα «διαφήμισαν» ως υπόδειγμα… «παγκόσμιας επίθεσης στη Ρωσία».

Αυτή τη φορά, ένας μικρός αριθμός χωρών θα αποτύχει, καθώς το κλίμα δυσαρέσκειας στις ευρωπαϊκές κοινωνίες μεγαλώνει και το αδιέξοδο στο οποίο έχουν οδηγήσει οι αντιρωσικές κυρώσεις είναι σαφές.

Την ίδια στιγμή, οι Ευρωπαίοι ένιωσαν την κατάσταση στο πορτοφόλι τους και άρχισαν να καταλαβαίνουν πού τους οδηγούν οι πολιτικοί που δεν κρύβουν πλέον το γεγονός ότι οι μόνοι κύριοι που υπηρετούν σήμερα, αυτοί που οδήγησαν την Ευρώπη σε γεωπολιτικό αδιέξοδο, είναι οι Αμερικανοί.

Η γνώμη του συγγραφέα μπορεί να μην συμπίπτει με τη γνώμη των συντακτών

Source link