29.03.2024

Αθηναϊκά Νέα

Νέα από την Ελλάδα

Ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών για τις κυρώσεις και τις κύριες διαφορές του πολέμου στην Ουκρανία

Η Γερμανίδα υπουργός Εξωτερικών Annalena Burbock έδωσε μια αποκλειστική συνέντευξη στην Deutsche Welle, εξηγώντας πόσο διαφέρουν οι ρωσικές ενέργειες στην Ουκρανία από τις αμερικανικές στο Ιράκ, εάν οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας λειτουργούν και γιατί η Γερμανία βοηθά την Ουκρανία λιγότερο από την Πολωνία, για παράδειγμα. Μίλησε επίσης για την πρόσφατη δήλωση του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών Λαβρόφ για «διεύρυνση της γεωγραφίας της ειδικής επιχείρησης».

Deutsche Welle: Κυρία Burbock, ας ξεκινήσουμε με τον πόλεμο στην Ουκρανία, αφού αυτό το θέμα έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη της νέας γερμανικής στρατηγικής εθνικής ασφάλειας. Ο Ρώσος συνάδελφός σας Σεργκέι Λαβρόφ δήλωσε πρόσφατα ότι η Ρωσία “επεκτείνει τη γεωγραφία της ειδικής επιχείρησης”, μετατοπίζοντας την προσοχή της από το Ντόνετσκ και το Λούγκανσκ στο Χάρκοβο και τις νότιες περιοχές. Φαίνεται ότι επιβεβαιώνεται η υπόθεση ότι η Ρωσία επιδιώκει την προσάρτηση αυτών των εδαφών και ίσως ακόμη και την πλήρη αποκοπή της Ουκρανίας από τη Μαύρη Θάλασσα. Ποια θα είναι η αντίδρασή σας;

Annalena Burbock: Θα είναι όπως και τους τελευταίους μήνες. Υποστηρίζουμε την Ουκρανία, όχι μόνο δείχνοντας αλληλεγγύη μαζί της, όχι μόνο λέγοντας καθημερινά ότι αυτή (εισβολή) αποτελεί θεμελιώδη παραβίαση του διεθνούς δικαίου από τη Ρωσία, αλλά επίσης παρέχουμε στους Ουκρανούς στρατιωτική υποστήριξη ώστε να μπορούν να υπερασπιστούν ανεξάρτητα τη χώρα τους, την επικράτειά τους. Η Ρωσία καταφεύγει συνεχώς σε διαφορετικά επιχειρήματα. Αυτή τη φορά λένε ότι οφείλεται στη στρατιωτική υποστήριξη της Δύσης. Αλλά έχουν ηγηθεί επιθέσεων στο Κίεβο και σε άλλα μέρη της Ουκρανίας στο παρελθόν. Είναι απλώς μια νέα ρωσική προπαγάνδα.

Deutsche Welle: Και όμως η γερμανική κυβέρνηση κατηγορείται ότι δεν έκανε αρκετά για να βοηθήσει την Ουκρανία, παρά τις υποσχέσεις για ριζική αναθεώρηση της στάσης του Βερολίνου σε θέματα ασφάλειας. Σύμφωνα με το Institute for the World Economy στο Kiel (Kiel Institute for the World Economy, IfW Kiel), όσον αφορά τις προμήθειες όπλων στην Ουκρανία, η Γερμανία βρίσκεται στην έκτη θέση μετά τις ΗΠΑ, την Πολωνία, τη Μεγάλη Βρετανία, τον Καναδά και τη Νορβηγία. Πιστεύετε ότι η ευθύνη της Γερμανίας έναντι της Ουκρανίας είναι μικρότερη από τη Νορβηγία;

Annalena Burbock: Αυτά τα στοιχεία δεν μου είναι ακόμα γνωστά. Υπάρχουν διαφορετικά δεδομένα: αν μετράς χρήματα και αν μετράς την ένταση των προμηθειών όπλων. Αυτό όμως δεν είναι αγώνας για μια θέση στην κατάταξη. Μιλάμε για την κοινή υποστήριξη της Ουκρανίας από ολόκληρη τη διεθνή κοινότητα των χωρών μελών του ΝΑΤΟ. Και γι’ αυτό συνδυάζουμε την υποστήριξή μας με αυτή άλλων, γιατί σε κάποιες κατηγορίες δεν έχουμε τα πάντα σε απόθεμα. Για παράδειγμα, μαζί με την Ολλανδία προμηθεύουμε οβίδες. Μέρος του λόγου που προσπαθούμε να πάρουμε πυρομαχικά από άλλες χώρες είναι επειδή δεν έχουμε τα κατάλληλα.

Νομίζω ότι αυτό είναι το πλεονέκτημα της υποστήριξής μας: την παρέχουμε όχι μεμονωμένα, αλλά ως ενωμένη δύναμη. Όλοι πρέπει να κοιτάξουν να δουν πού μπορούν να γίνουν περισσότερα. Το πρόβλημά μας, όπως και πολλών ευρωπαϊκών κρατών, είναι ότι δεν υπάρχουν όλα όσα χρειάζεται η Ουκρανία σε αποθέματα. Ως εκ τούτου, θα στείλουμε στην Ουκρανία, για παράδειγμα, το IRIS-T, ένα από τα πιο σύγχρονα συστήματα αεράμυνας, το οποίο βρίσκεται τώρα μόλις στο στάδιο της παραγωγής και, ελπίζω, θα είναι έτοιμο στα τέλη του καλοκαιριού. Και έτσι, πάντα ελέγχουμε τι άλλο μπορεί να γίνει για να υποστηρίξουμε ακόμη περισσότερο την Ουκρανία.

Deutsche Welle: Λέτε ότι δεν χρειάζεται να κοιτάξετε τις βαθμολογίες. Ωστόσο, η Γερμανία επικρίνεται, ειδικά από τους ανατολικοευρωπαίους γείτονές της και την ίδια την Ουκρανία, ότι υστερεί σε σχέση με άλλες χώρες σε στρατιωτική υποστήριξη προς το Κίεβο. Ένας άλλος δείκτης που υπολογίστηκε από την IfW Kiel είναι η οικονομική βοήθεια ως προς το δικό της ΑΕΠ. Εδώ η Γερμανία βρίσκεται στην 13η θέση.

Μπορώ μόνο να επαναλάβω τα λόγια μου. Εξετάζουμε διαφορετικούς τύπους υποστήριξης: τι μπορούμε να κάνουμε σε θέματα ερευνών σε πόλεις αποναρκοθέτησης. Παρέχουμε ιατρική βοήθεια, δεχόμαστε πρόσφυγες. Και ναι, αν υπάρχουν πράγματα που μπορούμε να κάνουμε περισσότερα με άμεσες οικονομικές επιχορηγήσεις που συζητάμε τώρα, το εξετάζουμε και αυτό (…).

Και όταν ήμουν πρόσφατα στο Κίεβο, και όταν η καγκελάριος ήταν εκεί, οι Ουκρανοί είπαν: «Σας ευχαριστώ για την υποστήριξή σας». Προφανώς, κατά τη διάρκεια του πολέμου, όλα θα έπρεπε να γίνουν πολύ πιο γρήγορα. Γι’ αυτό συζητήσαμε γιατί ορισμένες παραδόσεις διαρκούν περισσότερο (…).

Deutsche Welle: Ο πόλεμος έδειξε πόσο μεγάλη είναι η εξάρτηση της Γερμανίας από το ρωσικό αέριο. Και τι γίνεται με την εξάρτηση της γερμανικής οικονομίας από την Κίνα, η οποία μπορεί επίσης να παίξει ένα σκληρό αστείο με τη χώρα; Πόσο σοβαρά παίρνετε την ανάγκη να το μειώσετε;

Πολύ σοβαρά. Διαφορετικά, δεν θα είχε νόημα να αναπτυχθεί μια νέα στρατηγική ως προς αυτό. Μελετάμε προσεκτικά τις βιομηχανίες όπου εξαρτόμαστε (από άλλα κράτη. – Εκδ.). Όμως, όπως βλέπουμε στο παράδειγμα της Ρωσίας, ορισμένα πράγματα δεν μπορούν να αλλάξουν αμέσως. Πολλές ευρωπαϊκές χώρες αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα. Για παράδειγμα, για να στραφούμε σε ηλεκτρικά οχήματα για να επιτύχουμε τους κλιματικούς στόχους, χρειαζόμαστε μπαταρίες. Δεν έχουμε δική μας παραγωγή μπαταριών για ηλεκτρικά οχήματα. Τώρα αρχίζουμε να το παράγουμε, αλλά όσον αφορά όλα τα υλικά που χρησιμοποιούνται στις μπαταρίες, εξαρτόμαστε κατά 98% από άλλες χώρες, και αυτό ισχύει για όλα τα ηλεκτρικά οχήματα στην Ευρώπη.

Επομένως, η στρατηγική μας απέναντι στην Κίνα δεν είναι μια μεμονωμένη γερμανική στρατηγική. Εξάλλου, είμαστε μια ολοκληρωμένη εσωτερική αγορά, επομένως την αναπτύσσουμε σε συντονισμό με τους Ευρωπαίους εταίρους μας, με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία κατέστησε επίσης σαφές ότι η Κίνα δεν είναι μόνο ανταγωνιστής για εμάς σε ορισμένα οικονομικά ζητήματα, αλλά και εταίρος στην καταπολέμηση της κλιματικής κρίσης, αλλά και ενός συστημικού αντιπάλου.

Και εφόσον πρόκειται για συστημικό αντίπαλο, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι κανείς δεν μπορεί να μας εκβιάσει, όπως συνέβη με την εξάρτησή μας από τη Ρωσία. Αυτή είναι η βάση της νέας στρατηγικής μας για την Κίνα: να συνεργαστούμε όπου είναι δυνατόν, αλλά να έχουμε μια κυρίαρχη ευρωπαϊκή στρατηγική για ανεξαρτησία σε κρίσιμες υποδομές, ειδικά στο πλαίσιο της εξωτερικής μας πολιτικής.

Deutsche Welle: Είναι, κατά τη γνώμη σας, υπερβολική η δραστηριότητα των Γερμανών επενδυτών αυτοκινήτων στην Κίνα;

Προφανώς, πρέπει να αναλογιστούμε σε ποιους τομείς εκδηλώνεται ο εθισμός μας. Οι γερμανικές εταιρείες αυτοκινήτων ασχολούνται πολύ με την κινεζική αγορά. Αλλά από την άλλη, θα ήθελα να πω ότι σε αυτό το θέμα είναι αδύνατο να χωρίσουμε τα πάντα σε μαύρο και άσπρο. Η Κίνα εξαρτάται επίσης πολύ από την Ευρώπη επειδή οι εξαγωγές της στην ευρωπαϊκή αγορά είναι επίσης πολύ υψηλές. Αυτός δεν είναι μονόδρομος και δεν πρέπει να μειώνετε τη σημασία μας.

Νομίζω ότι για εμάς τους Ευρωπαίους, αυτό είναι ένα πρόβλημα από το παρελθόν, όταν πιστεύαμε ότι πρέπει να σιωπήσουμε επειδή εξαρτόμαστε από άλλους. Όχι, πρέπει να υπερασπιστούμε τις αξίες μας. Πρέπει να υπερασπιστούμε τα συμφέροντά μας και το μερίδιό μας στην ολοκληρωμένη αγορά μας, η οποία είναι μία από τις μεγαλύτερες στον κόσμο.

Deutsche Welle: Αυτό το επιχείρημα χρησιμοποιήθηκε πάντα στο παρελθόν όταν επρόκειτο για την εξάρτηση από το φυσικό αέριο από τη Μόσχα. Τότε είπαν: Η Ρωσία χρειάζεται την Ευρώπη όπως ακριβώς η Ευρώπη χρειάζεται τη Ρωσία. Όμως, αν κρίνουμε από τα πρόσφατα γεγονότα, αυτό δεν ισχύει.

Αυτό συμβαίνει γιατί είχαμε μια ορισμένη εξάρτηση από τους άλλους. Αλλά ήδη τώρα διακόπτουμε όλους τους οικονομικούς δεσμούς με τη Ρωσία. Προφανώς, αυτό είναι πολύ οδυνηρό για τη Ρωσία. Αλλά αν έχετε ένα καθεστώς όπως τώρα στη Ρωσία, που δεν νοιάζεται πλέον για την οικονομία της, για τα συμφέροντα του λαού της, για την κοινωνία της…

Είναι σαφές ότι είναι πολύ πιο εύκολο για τα αυταρχικά καθεστώτα να κάνουν ό,τι θέλουν, γιατί αν ξεκινήσουν διαδηλώσεις, απλώς βάζουν τους ανθρώπους στη φυλακή, κάτι που δεν γίνεται στις δημοκρατικές χώρες. Δεν είναι ότι οι κυρώσεις δεν λειτουργούν. Αλλά αν υπάρχει κάποιος που λέει ότι ο πόλεμος είναι πάνω απ’ όλα, είναι προφανές ότι τώρα (κυρώσεις. – Εκδ.) δεν τον σταματούν.

Deutsche Welle: Σε μια από τις ομιλίες σας, μιλήσατε για τις αξίες στη βάση των οποίων πρέπει να οικοδομηθεί η διεθνής πολιτική. Έχει όμως εκμεταλλευτεί η Δύση αυτή την αρχή τα τελευταία χρόνια; Πρόσφατα επέστρεψα από την Ινδία και μπορώ να φανταστώ ότι οι άνθρωποι αυτής της χώρας, παρακολουθώντας τον πόλεμο στην Ουκρανία, αναρωτιούνται: πώς είναι αυτό χειρότερο από αυτό που έκαναν οι ΗΠΑ στο Ιράκ μερικά χρόνια νωρίτερα; Οι ΗΠΑ ήθελαν να κυριαρχήσουν στη Μέση Ανατολή, η Ρωσία θέλει να κυριαρχήσει στην Ουκρανία.

Η παραβίαση του διεθνούς δικαίου είναι πάντα κακή. Διαφορετικά, δεν θα συμφωνούσαμε με αυτούς τους κανόνες. Ήταν ουσιαστικά το ίδιο επιχείρημα που χρησιμοποίησε ο κινέζος υπουργός Εξωτερικών στη συνομιλία του μαζί μου. Τόνισα ότι αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που η γερμανική κυβέρνηση για το Ιράκ είπε κάποτε: δεν θεωρούμε τα επιχειρήματα πειστικά και δεν συμμετέχουμε σε αυτό.

Και γι’ αυτό προέτρεψα την Κίνα: «Σε αυτό το σημείο, πρέπει να πάρετε το μέρος του διεθνούς δικαίου και να πείτε ότι η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία είναι λάθος». Πρόκειται για πολιτική. Μπορούμε να πάρουμε τις αποφάσεις μας, όλα εξαρτώνται από εμάς. Αυτή είναι η ευθύνη μας. Όταν κάποιος πρέπει να επιλέξει μεταξύ δικαιοσύνης και αδικίας, μεταξύ της προστασίας του άμαχου πληθυσμού και της υποστήριξης του επιτιθέμενου, οι πολιτικοί, οι υπεύθυνοι πολίτες είναι αυτοί που πρέπει να πάρουν θέση. Όπως πολύ σωστά είπε στο παρελθόν ο Ντέσμοντ Τούτου (Νοτιοαφρικανός ακτιβιστής κατά του απαρτχάιντ, εκδ.): «Αν σιωπήσεις, παίρνεις το μέρος του καταπιεστή».



Source link