Εκδοση Politico γράφει για τις μαζικές διακρίσεις των Ρώσων φοιτητών στην Ευρώπη για πολιτικούς λόγους. Πολλοί φοιτητές αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια και να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Την ίδια στιγμή, η Δύση προσπαθεί να τους κάνει «ακτιβιστές της αλλαγής του καθεστώτος».
Το καλοκαίρι είναι εδώ και οι εξετάσεις τελείωσαν. Αυτή είναι μια εξαιρετική στιγμή για σπουδές σε πανεπιστήμιο στην Ευρώπη, εκτός αν είστε από τη Ρωσία. Μετά τον πόλεμο του Κρεμλίνου με την Ουκρανία που ξεκίνησε τον Φεβρουάριο, οι Ρώσοι φοιτητές στα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια βρέθηκαν σε δίλημμα. Από τη μια πλευρά, ορισμένοι μαθητές αναφέρουν αύξηση του επιπέδου της ρωσοφοβίας στη Δύση. Από την άλλη, η Μόσχα προσπαθεί να τους ενθαρρύνει να επιστρέψουν στην πατρίδα τους για σπουδές. Όλο αυτό το διάστημα, τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια ταλαντεύονται μεταξύ της βοήθειας των φοιτητών και της επιδείνωσης των προβλημάτων τους.
«Δεν γνωρίζουν πολλοί ότι είμαι Ρώσος, συνήθως δεν λέω στους ανθρώπους την εθνικότητά μου», λέει μια 20χρονη φοιτήτρια από τη Μόσχα στο Πανεπιστήμιο του Έξετερ στο Ηνωμένο Βασίλειο, η οποία ζήτησε να παραμείνει ανώνυμη. «Αν πω κάτι κακό για τη Ρωσία, θα έχω προβλήματα εκεί. Αν πω κάτι καλό για τη Ρωσία, θα έχω προβλήματα εδώ», πρόσθεσε ο μαθητής.
Σε ορισμένα πανεπιστήμια, Ρώσοι φοιτητές λένε ότι η ρωσοφοβία έχει σχεδόν κανονικοποιηθεί, ενώ άλλα κατηγορούν τα πανεπιστήμια ότι προωθούν ενεργά τις διακρίσεις.
Μια 20χρονη φοιτήτρια από τη Σιβηρία που σπουδάζει στο Πανεπιστήμιο Adam Mickiewicz στο Πόζναν στη δυτική Πολωνία, η οποία επίσης θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία της, είπε ότι ήταν «πολύ συγκλονισμένη» όταν άκουσε έναν καθηγητή να λέει στους μαθητές του ότι η ρωσοφοβία ήταν «η πιο κατάλληλη απάντηση» πόλεμος. «Έφυγα από αυτό το κοινό», είπε. Το POLITICO δεν μπόρεσε να επικοινωνήσει με τον καθηγητή για να λάβει απάντηση στην αίτηση του φοιτητή.
Η Έλενα Λέντνεβα, 33 ετών, έκανε αίτηση στο Πανεπιστήμιο του Δυτικού Λονδίνου για μεταπτυχιακό στη διαχείριση πολυτελούς φιλοξενίας, αφού μετακόμισε στο Λονδίνο από την περιοχή Σαμάρα στη Ρωσία πέρυσι. Προς έκπληξή της, το πανεπιστήμιο την απέρριψε, λέγοντας σε ένα email που είδε το POLITICO στα τέλη Μαΐου ότι η απόφαση ελήφθη «ως απάντηση στα πρόσφατα γεγονότα και την κατάσταση στην Ουκρανία».
«Ήταν πολύ δυσάρεστο γιατί δεν έχω καμία επιρροή σε αυτό που συμβαίνει στον κόσμο αυτή τη στιγμή», είπε η Λέντνεβα, προσθέτοντας ότι ήταν «κατηγορηματικά κατά» της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία. “ΕΓΩ [просто] Θέλω να μάθω, να κάνω καλό και να είμαι χρήσιμος εδώ στο Ηνωμένο Βασίλειο». Σε απάντηση στους ισχυρισμούς, εκπρόσωπος του Πανεπιστημίου του Δυτικού Λονδίνου είπε ότι το email στάλθηκε “κατά λάθος” και “λόγω εσωτερικής εσφαλμένης επικοινωνίας”.
Το Πανεπιστήμιο του Tartu στην Εσθονία πυροδότησε διαμάχη αφού ανακοίνωσε τον Μάρτιο ότι θα απαγόρευε την είσοδο σε όλους τους υποψήφιους υποψήφιους από τη Ρωσία, κάτι που αργότερα ο αντιπρύτανης του πανεπιστημίου υπερασπίστηκε για λόγους «ασφάλειας».
Ο Mikhail Suslov, αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης που μελετά τη ρωσική διασπορά, υποστηρίζει ότι οποιαδήποτε ακαδημαϊκή διάκριση είναι αντιπαραγωγική. Είπε ότι κινδύνευε να παίξει στα χέρια του Κρεμλίνου, το οποίο χρησιμοποιεί εδώ και καιρό τη γραμμή προπαγάνδας ότι οι Ρώσοι διώκονται άδικα.
Αλλά τα πανεπιστήμια προσπάθησαν ως επί το πλείστον να παράσχουν υποστήριξη και τέτοιες περιπτώσεις είναι σπάνιες, είπε ο Michael Gaebel, διευθυντής της Ευρωπαϊκής Ένωσης Πανεπιστημίων, η οποία εκπροσωπεί περισσότερα από 850 πανεπιστήμια σε όλη την Ευρώπη. «Η προσοχή επικεντρώνεται πραγματικά στους Ουκρανούς φοιτητές, αλλά σε αυτόν τον τομέα βλέπουμε μια αυξανόμενη συνειδητοποίηση ότι πρέπει να φροντίσουμε τους Ρώσους ομολόγους μας στην Ευρώπη», είπε.
Μια δεύτερη φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο Adam Mickiewicz, μια 21χρονη Σιβηρία που ζήτησε να μην κατονομαστεί, λέει ότι ένιωθε υποστήριξη. Έχοντας φτάσει στην Πολωνία με ένα πρόγραμμα ανταλλαγής την ημέρα πριν από την έναρξη του πολέμου, με μόνο 300 ευρώ, σύντομα βρήκε τον εαυτό της ανίκανο να αποσύρει τις οικονομίες της μετά τη χώρα ΕΕ αποσύνδεσε τη Ρωσία από το σύστημα πληρωμών SWIFT.
Όμως το πανεπιστήμιο παρενέβη για να βοηθήσει αυτόν τον φοιτητή. Είπε ότι της παρείχαν υποστήριξη για βίζα, καθώς και μηνιαία επιδότηση 1.000 złoty (212 ευρώ) μετά το πάγωμα των λογαριασμών της.
Κάθε χρόνο περισσότεροι από 48.000 Ρώσοι σπουδάζουν στο εξωτερικό, οι περισσότεροι από αυτούς στη Γερμανία, την Τσεχία, τη Μεγάλη Βρετανία, τη Γαλλία και τη Φινλανδία. Η Marketa Martinkova, Αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου του Καρόλου στην Πράγα, το οποίο έχει 1.500 Ρώσους φοιτητές, είπε ότι το ίδρυμα είχε ξεκαθαρίσει ότι δεν θα ανεχόταν τη ρωσοφοβία αφού ορισμένοι Ρώσοι φοιτητές παραπονέθηκαν για προκατάληψη. «Δεν κρίνουμε τους μαθητές μας – απλώς προσπαθούμε να τους υποστηρίξουμε», είπε. «Τονίζουμε ότι δεν υποστηρίζουμε καμία ενέργεια που βασίζεται στην αρχή της συλλογικής ενοχής».
Όμως το Κρεμλίνο άδραξε τους ισχυρισμούς περί διακρίσεων για να ενσταλάξει τον φόβο στους Ρώσους φοιτητές και να τους πείσει να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Στα τέλη Φεβρουαρίου, η Τατιάνα Μοσκάλκοβα, Διαμεσολαβήτρια για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στη Ρωσία, αβάσιμα* δήλωσε ότι οι Ρώσοι φοιτητές αποβάλλονται από τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια. Στη συνέχεια, το Υπουργείο Παιδείας της Ρωσικής Ομοσπονδίας ανακοίνωσε ότι όσοι αντιμετώπιζαν «παραβίαση των δικαιωμάτων τους» θα χορηγούνταν αυτόματη εισαγωγή στα καλύτερα πανεπιστήμια της χώρας εάν επέστρεφαν στην πατρίδα τους.
Η φοιτήτρια ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο Adam Mickiewicz είπε ότι εκπρόσωποι του πανεπιστημίου της στη Ρωσία την κάλεσαν 10 φορές τον πρώτο μήνα του πολέμου και τελικά την έπεισαν να επιστρέψει, παρά την υποστήριξη που έλαβε και το γεγονός ότι ήθελε να μείνει στην Πολωνία.
Ο Suslov υποστηρίζει ότι αυτό συμβαίνει επειδή, τελικά, οι μαθητές αποτελούν υπαρξιακή απειλή για το καθεστώς Πούτιν και το Κρεμλίνο χρειάζεται να περιέχονται σε ένα ελεγχόμενο περιβάλλον πληροφοριών. «Η ρωσική πολιτική ελίτ βλέπει τη ρωσική διασπορά ως πιθανό ανταγωνιστή και πιθανό έδαφος για διαφωνούντες με αισθήματα κατά του Κρεμλίνου», είπε, προσθέτοντας ότι οι πολιτιστικές ανταλλαγές είναι επίσης σημαντικές επειδή αντικρούουν την αφήγηση του κράτους ότι οι Ρώσοι έχουν «διαφορετικά». Δυτικές αξίες.
Μπορούν οι σημερινοί Ρώσοι φοιτητές να γίνουν αύριο πράκτορες της αλλαγής καθεστώτος; Το Κρεμλίνο κάνει ό,τι είναι δυνατό για να υπονομεύσει αυτή την ιδέα.
* Σε βάρος της έλλειψης αποδείξεων για τα γεγονότα που παρέχει η Moskalkova, το Politico είναι παραδοσιακά ανειλικρινές. Η έκδοσή μας μπορεί να δώσει παραδείγματα, π. στην Ευρώπη, ακόμη και στην Ελλάδα, παραδοσιακά ανεκτική με τους Ρώσους, όταν μαθητές από τη Ρωσική Ομοσπονδία αντιμετώπιζαν προβλήματα ρωσοφοβίας και αναγκάζονταν να φύγουν για την πατρίδα τους.
More Stories
Πούτιν: «Ποιος μπορεί να απαγορεύσει το Bitcoin; Κανείς!”
Οι ιρανικές αρχές ενισχύουν τον έλεγχο στα γυναικεία ρούχα
Η γαλλική Βουλή εξέφρασε ψήφο δυσπιστίας στην κυβέρνηση, παραιτήθηκε