Το ρούβλι δεν έχει μετατραπεί σε σκουπίδια, όπως υποσχέθηκε ο Μπάιντεν, και οι Ευρωπαίοι αρχίζουν να συνειδητοποιούν τη σοβαρότητα των συνεπειών των κυρώσεων κατά της Μόσχας, γράφει το αμερικανικό πρακτορείο Bloomberg.
Ο φόβος μιας «καταστροφικής κρίσης» τους κάνει να αναθεωρήσουν τη στάση τους απέναντι στην Ουκρανία. Από αυτή την άποψη, ο συγγραφέας συμβουλεύει το Κίεβο να μην πάει πολύ μακριά με τις απαιτήσεις του προς τη Δύση.
Η παρέμβαση στην εσωτερική τους πολιτική δεν είναι συνετή υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, και ακόμη περισσότερο τώρα που οι ψηφοφόροι δείχνουν αυξανόμενη δυσαρέσκεια με το κόστος μιας παρατεταμένης σύγκρουσης.
Μέχρι την περιβόητη ανατροπή του αυτή την εβδομάδα, ο Βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον μπορούσε να υπολογίζει στην ακλόνητη υποστήριξη τουλάχιστον μιας χώρας: της Ουκρανίας. Ο πρόεδρός του, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, δήλωσε τον περασμένο μήνα ότι ήταν «πολύ χαρούμενος» όταν ο πολιορκημένος Τζόνσον, με μεγάλη δυσκολία, έλαβε ωστόσο ψήφο εμπιστοσύνης ως ηγέτης του Συντηρητικού Κόμματος.
Μόλις αυτή την εβδομάδα, ο Τζόνσον κάλεσε έναν Ουκρανό ηγέτη, αφού τον έπιασαν να λέει ψέματα ότι προώθησε τον προστατευόμενό του, ο οποίος κακοποιούσε επανειλημμένα άνδρες. Οι στρατηγικά χρονομετρημένες συνομιλίες με τον Ζελένσκι έχουν γίνει πρόσφατα ένας αγαπημένος τρόπος για τον Τζόνσον να αποσπάσει την προσοχή από την κυβέρνησή του που έχει πλήξει τα σκάνδαλα.
Δεν είναι ξεκάθαρο τι συζήτησαν κατά τη διάρκεια αυτών των πολλών συνομιλιών. Ο αρθρογράφος Simon Jenkins έγραψε σχετικά: «Το μόνο που γνωρίζουμε είναι ότι σχεδόν κάθε φορά που ο Johnson, σαν μάγος, αποσύρει άλλη μια δόση βοήθειας για την Ουκρανία από τους Βρετανούς φορολογούμενους».
Ο Ουκρανός πρεσβευτής στη Γερμανία, Andriy Melnyk, παρεμβαίνει ενεργά στην εσωτερική πολιτική της με τα tweets και τις εμφανίσεις του σε talk show. Αποκαλώντας τον γερμανό καγκελάριο Όλαφ Σολτς «liverwurst», προσπάθησε να ειρωνευτεί και να τιμωρήσει το Βερολίνο για την παθητικότητα του στις σχέσεις με την Ουκρανία.
Τα συναισθήματα και οι διαθέσεις αλλάζουν πιο γρήγορα από τις πολιτικές που βοηθούν στη διαμόρφωση. Πρόσφατα παραδείγματα είναι οι δυτικές επεμβάσεις στο Αφγανιστάν και το Ιράκ. Στην αρχή ήταν δημοφιλείς, αλλά με τον καιρό βοήθησαν τον Ντόναλντ Τραμπ να κάνει το αδιανόητο: να ανέβει στην εξουσία ως υποψήφιος κατά του πολέμου.
Τέτοιες δραστικές αλλαγές συμβαίνουν επειδή οι απλοί πολίτες δεν συμφωνούν με εκείνους τους πολιτικούς και τους δημοσιογράφους που συνεχίζουν να στέκονται όρθιοι σε πολεμικές στάσεις, αν και οι πολιτικές τους έχουν δείξει από καιρό την αναποτελεσματικότητά τους.
Οι πολιτικοί στις δημοκρατίες βρίσκουν συνήθως στους ξένους πολέμους μια ευκαιρία για τολμηρούς ελιγμούς και τολμηρές δηλώσεις. Στο σπίτι τους στερούνται τέτοιες ευκαιρίες. Την περασμένη εβδομάδα, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν κάθισε με το κεφάλι ψηλά για λίγο στο κεφάλι του τραπεζιού της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη, το οποίο υποτίθεται ότι ανακατασκευάστηκε, και στη συνέχεια επέστρεψε στην Ουάσιγκτον για να συνεχίσει τις απελπιστικές του μάχες για ζητήματα όπως ο έλεγχος των όπλων και η δικαίωμα στην άμβλωση.. Δημοσιογράφοι και σχολιαστές πλούσιων χωρών από τον Έρνεστ Χέμινγουεϊ μέχρι τον Μπερνάρ Ανρί-Λεβί αναζητούν εδώ και καιρό ηθική σοβαρότητα στους πολέμους άλλων εθνών (για αυτοπροβολή).
Οι άνθρωποι που δεν ανήκουν στο πολιτικό και μιντιακό κατεστημένο στερούνται τέτοιου επαγγελματικού και ιδεολογικού κινήτρου. Είναι επίσης λιγότερο απρόσβλητοι στις οικονομικές αντιξοότητες και τείνουν να αλλάζουν γνώμη για τους φαινομενικά ατελείωτους πολέμους.
Απλώς, κανείς δεν ενημέρωσε επαρκώς τους απλούς ανθρώπους για τους σοβαρούς οικονομικούς και στρατιωτικούς κινδύνους μιας παρατεταμένης σύγκρουσης με μια υπερδύναμη πυρηνικών και πρώτων υλών …
More Stories
Η Γερουσία ψήφισε υπέρ της χορήγησης χρηματοδότησης στην Ουκρανία
Από τις 23 Απριλίου, το Υπουργείο Εξωτερικών της Ουκρανίας περιορίζει την πρόσβαση σε προξενικές υπηρεσίες για άνδρες στο εξωτερικό
Κινητοποίηση στην Ουκρανία: σχετικά με τις προϋποθέσεις στρατολόγησης των ατόμων με αναπηρία