Το βέτο της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ «κακόβουλο και κατασκευασμένο»

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να ενσωματώσει την αμυντική της ικανότητα – «κάτι που ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δεν μπορεί να ασκήσει βέτο», δήλωσε στην Καθημερινή στην Ελλάδα ο Γκι Φερχόφσταντ, ευρωβουλευτής και πρώην πρωθυπουργός του Βελγίου που προήδρευσε σε πολιτικό συνέδριο για το μέλλον της Ευρώπης.

Ο Βερχόφσταντ απορρίπτει επίσης την ιδέα του συμβιβασμού με τη Ρωσία υπό τον Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν και καλεί για τολμηρές μεταρρυθμίσεις. ΕΕως η πιο αποτελεσματική πολιτική ασφάλειας και άμυνας του μπλοκ.

Πώς αξιολογείτε τη θέση της Τουρκίας σχετικά με την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ; Πιστεύετε ότι τελικά μπορεί να υπάρξουν προβλήματα με την ένταξη των δύο χωρών;

Ας δούμε πώς θα πάει. Η πίεση προς την Τουρκία θα είναι πολύ σοβαρή, και ειδικά οι αναφερόμενοι λόγοι για τη μη αποδοχή αυτών των χωρών καθιστούν το βέτο προβληματικό. Το ΝΑΤΟ δεν έχει την πολυτέλεια να εμποδίζεται στον ίδιο τον λόγο ύπαρξής του, ενωμένοι για την ασφάλεια του Βόρειου Ατλαντικού για τους κακόβουλους και κατασκευασμένους λόγους ενός μέλους.

Κάποιοι απαιτούν τη συνέχιση του πολέμου για να αποδυναμώσουν τον Πούτιν. Άλλοι υποστηρίζουν έναν συμβιβασμό για τον μετριασμό των αρνητικών επιπτώσεων στην ασφάλεια και την οικονομία. Ποιος πιστεύετε ότι πρέπει να είναι ο στόχος της Ευρώπης σε αυτόν τον πόλεμο;

Συμβιβασμός? Οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν τη λέξη την έχουν αγνοήσει από τις 24 Φεβρουαρίου. Η ίδια η εισβολή προχώρησε πολύ περισσότερο από ό,τι περίμεναν οι περισσότεροι ειδικοί, και από τότε, η βιαιότητα στο έδαφος στην Ουκρανία και τη Μόσχα έχει αυξηθεί παρά μειώθηκε. Μην ξεχνάτε, προσπαθούμε να καταλήξουμε σε συμβιβασμό με τον Πούτιν τουλάχιστον από το 2014: τόσο στη Συρία όσο και στη Λευκορωσία … Τι μας έφερε αυτό, εκτός από την περιφρόνηση από το αυθάδικο Κρεμλίνο;!

Ο μόνος τρόπος – στην πραγματικότητα ο μόνος τρόπος για να μετριαστούν οι επιπτώσεις του πολέμου του Πούτιν – είναι να ενισχύσουμε την πλευρά μας: να ενωθούμε πολιτικά και στρατιωτικά, συμπεριλαμβανομένης της Ουκρανίας και άλλων χωρών στις περιοχές που γειτνιάζουν με τη Ρωσία. Εξ ου και η απόφαση της Σουηδίας και της Φινλανδίας, καθώς και το δημοψήφισμα στη Δανία. Και να ενώσουμε τις δυνάμεις μας οικονομικά, με βασικό ρόλο για την Ευρωπαϊκή Ένωση, ώστε να μπορέσουμε να ενισχύσουμε ή να μετριάζουμε τον αντίκτυπο όσον αφορά τον ενεργειακό εφοδιασμό, το κοινωνικό κόστος και τον οικονομικό αντίκτυπο. Μαζί μπορούμε να το κάνουμε. Καμία χώρα δεν θα το κάνει.

Πώς φαντάζεστε το εγγύς μέλλον; Κάποιοι υποστηρίζουν ότι οι ΗΠΑ και η Ευρώπη δεν πρέπει να καταστρέψουν εντελώς τις γέφυρες με τη Ρωσία, ακόμη και με τον Πούτιν στην εξουσία.

Ποιος ξέρει τι θα γίνει στη συνέχεια… Σε στρατιωτικούς όρους, η Ρωσία έχει ξεκάθαρα το παρακάνει. Αλλά ένα πληγωμένο ζώο μπορεί να είναι επικίνδυνο: γινόμαστε μάρτυρες μιας παρατεταμένης σύγκρουσης με μια μόλις σταθερή Ουκρανία και όλους τους στρατιωτικούς, οικονομικούς, ενεργειακούς και διατροφικούς κινδύνους που συνεπάγεται. Ή θα απομακρυνθεί τελικά ο Πούτιν και ποιος θα πάρει τη θέση του;

Υπάρχουν λιγότερες ελπίδες στη Ρωσία από ό,τι πριν από μερικά χρόνια. Δεν χρειάζεται να μιλάμε για κοινή γνώμη. Μόνο κολλητοί και συνεργάτες παρέμειναν γύρω από το Κρεμλίνο. Ίσως ελπίζετε ότι στο τέλος θα απογοητευτούν αρκετά από τις κυρώσεις ώστε να επαναστατήσουν εναντίον του ανθρώπου που έβαλε τέλος στην όμορφη ζωή τους. Στην πραγματικότητα, θα πρέπει να τους στοχεύσουμε πολύ περισσότερο, ολόκληρη τη ραχοκοκαλιά του καθεστώτος, ώστε να είναι αρκετά απογοητευμένοι. Προσφέρουν όμως πολλές ελπίδες για ένα πιο σταθερό, κάπως δημοκρατικό καθεστώς στο μέλλον;

Η μόνη μας ελπίδα βρίσκεται στο τι μπορούμε να κάνουμε για τον εαυτό μας: να στηρίξουμε την Ουκρανία, να ασκήσουμε πίεση στο ρωσικό καθεστώς και να εργαστούμε μαζί. Ενσωματώστε και βελτιώστε τις αμυντικές μας δυνατότητες, με την άμυνα της ΕΕ ως αξιόπιστο και ισχυρό πυλώνα του ΝΑΤΟ, στον οποίο ο Ερντογάν δεν μπορεί να ασκήσει βέτο. Και με μια ενισχυμένη Ευρωπαϊκή Ένωση σε τομείς όπου θα διεξαχθεί αυτός ο μακρύς πόλεμος, όπως η ενέργεια και οι κρίσιμοι βιομηχανικοί πόροι.

Πρέπει να επανεφεύρουμε τη δική μας αίσθηση κυριαρχίας μέσω της μεταρρύθμισης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Source link