Δεύτερο κρούσμα λέπρας αναφέρθηκε στην Ελλάδα

Είναι το δεύτερο κρούσμα λέπρας που εντοπίζεται στην Ελλάδα τις τελευταίες δύο ημέρες. Σε απομόνωση στο νοσοκομείο Πατρών, στη βορειοδυτική Πελοπόννησο, νοσηλεύεται μια 65χρονη, ενώ ο ασθενής με το πρώτο κρούσμα έχει νοσηλευτεί στη λοιμώδη πτέρυγα του Αττικού νοσοκομείου στην Αθήνα.

Σύμφωνα με την κρατική τηλεόραση ΕΡΤ και τοπικό μεσο ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ, μια γυναίκα που νοσηλεύεται σε απομόνωση στη δερματολογική κλινική του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Ρίου. Η απομόνωση είναι απαραίτητη για την πρόληψη της εξάπλωσης μιας μολυσματικής νόσου.

Το κρούσμα επιβεβαιώθηκε με εργαστηριακές εξετάσεις στα νοσοκομεία Ρίου και Αττικόν. Πληροφορίες αναφέρουν ότι η κατάσταση της υγείας της γυναίκας δεν προκαλεί ανησυχία στο ιατρικό προσωπικό. Δεν υπάρχουν πληροφορίες για το αν η γυναίκα πήγε στο εξωτερικό, αναφέρει ΕΡΤ με αναφορά σε πηγές του νοσοκομείου.

Την Κυριακή, σε σχέση με υπόθεση ύποπτου μαϊμουβλογιάΟ Σπυρίδων Πουρνάρας, καθηγητής μικροβιολογίας στο νοσοκομείο Αττικόν, δήλωσε ότι ασθενής με λέπρα νοσηλεύεται σε νοσοκομείο της δυτικής Αθήνας. Και αυτός ο ασθενής ήταν από την Πελοπόννησο, είπε Πουρνάρας.

«Βρήκαμε μια τέτοια περίπτωση προχθές. Υπάρχουν περιπτώσεις παλαιών ασθενειών που έχουν ξεχαστεί, αλλά πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση για να μην υπάρξει εξάπλωση», είπε. Πουρνάρας”Ανοιχτή τηλεόραση” . Πρόσθεσε ότι ένα κρούσμα λέπρας εντοπίστηκε επίσης το 2020.

Δεν υπάρχει ακόμη επίσημη δήλωση από τον Εθνικό Οργανισμό Υγείας ΕΟΔΥ για περιπτώσεις λέπρας.

Αναφορά:

Λέπρα, επίσης λέπρα (λιγότερο γνωστές ονομασίες: νόσος του Hansen, hansenosis, hanseniasis; elephantiasis graecorum, lepra arabum, lepra orientalis, φοινικική ασθένεια, σατυρίαση, πένθιμη ασθένεια, ασθένεια της Κριμαίας, ασθένεια της Κριμαίας, τεμπέλης θάνατος, ασθένεια του Αγίου Λαζάρου και άλλα) – ένας τύπος κοκκιωμάτωσης (χρόνια λοιμώδης νόσος) που προκαλείται από τα μυκοβακτήρια Mycobacterium leprae και Mycobacterium lepromatosis. Εμφανίζεται με κυρίαρχες βλάβες του δέρματος, του περιφερικού νευρικού συστήματος, μερικές φορές του πρόσθιου θαλάμου των ματιών, της ανώτερης αναπνευστικής οδού πάνω από τον λάρυγγα, τους όρχεις, καθώς και τα χέρια και τα πόδια.

Παρά το γεγονός ότι η λέπρα όχι πολύ μεταδοτική, σπάνια προκαλεί θάνατο και μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά με αντιβιοτικά, συνεχίζει να αποτελεί σοβαρό κοινωνικό στίγμα. Υπάρχει πιθανώς κάποια παρανόηση της αιτιολογίας της νόσου, επειδή η λέπρα ήταν ανίατη μέχρι την εμφάνιση αποτελεσματικών αντιβιοτικών στη δεκαετία του 1940. Τα άτομα με αυτή την πάθηση εμφανίζονταν παραμορφωμένα και συχνά εμφάνιζαν σημαντικά σημάδια αναπηρίας, προκαλώντας φόβο και επιθυμία να αποφύγουν την επαφή μαζί τους από άλλα άτομα. Λόγω αυτού του κοινωνικού στιγματισμού, η ψυχολογική επίδραση της λέπρας είναι συχνά σημαντική.

Η λέπρα μεταδίδεται μέσω εκκρίσεων από τη μύτη και το στόμα, κατά τη στενή και συχνή επαφή με άτομα που δεν υποβάλλονται σε θεραπεία.

Η λέπρα περιλαμβάνεται επίσημα στην ομάδα των παραμελημένων ασθενειών σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, καθώς όπως αποδείχθηκε, αυτό έγινε πολύ νωρίς.

Κατά τη δεκαετία του 1990, ο αριθμός των ατόμων με λέπρα παγκοσμίως μειώθηκε από 10-12 εκατομμύρια σε 1,8 εκατομμύρια, και μέχρι σήμερα συνεχίζει να κυμαίνεται μεταξύ δεκάδων και εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων ετησίως.

Αν και ο αριθμός των κρουσμάτων στον κόσμο συνεχίζει να μειώνεται, η ασθένεια εξακολουθεί να είναι διαδεδομένη σε περιοχές της Βραζιλίας, της Νότιας Ασίας (Ινδία, Νεπάλ), της Ανατολικής Αφρικής (Τανζανία, Μαδαγασκάρη, Μοζαμβίκη) και του Δυτικού Ειρηνικού. Όσον αφορά τον αριθμό των ατόμων που πάσχουν από λέπρα, η Ινδία κατατάσσεται πρώτη στον κόσμο, η Βραζιλία δεύτερη και η Βιρμανία τρίτη. Το 2000, ο ΠΟΥ κατέταξε 91 χώρες με ενδημικές εστίες λέπρας. Η Ινδία, η Βιρμανία και το Νεπάλ μαζί αντιπροσώπευαν το 70% των κρουσμάτων.

Source link