Δολοφονία, βιασμός και κακομεταχείριση: η τρομακτική πραγματικότητα των εργοστασίων γρήγορης μόδας

Έκθεση που υποβλήθηκε από τις αρμόδιες αρχές ρίχνει φως στα εγκλήματα που διαδραματίζονται σε εργοστάσιο στην Ινδία.

Η Jeyasre Katiravel εργαζόταν ως μοδίστρα σε ένα εργοστάσιο στο Dindigul, μια απομακρυσμένη γωνιά της νότιας Ινδίας. Τα κέρδη της ήταν μικρά αλλά απαραίτητα για την επιβίωση της οικογένειας. Στα 20 της ονειρευόταν ένα καλύτερο μέλλον, αλλά η σκληρή πραγματικότητα την κυρίευσε.

Η νεαρή κέρδιζε λιγότερα από 100 ευρώ το μήνα ράποντας ρούχα για μεγάλες εμπορικές επιχειρήσεις στη Δύση. Μετά από εξαντλητικές βάρδιες, επέστρεψε στο σπίτι και διάβασε σχολικά βιβλία για να περάσει τις εξετάσεις της δημόσιας διοίκησης. Μια μέρα πήγε στη δουλειά και δεν γύρισε ποτέ. Το σώμα της βρέθηκε τέσσερις ημέρες αργότερα και οι αρχές συνέλαβαν το αφεντικό της, Wee Tangadurai.

Η κοπέλα ήταν συχνά θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης από τον κατηγορούμενο, αλλά δεν ανέφερε τίποτα, φοβούμενη την απόλυση, όπως παραδέχτηκε ο συνάδελφός της. Ωστόσο, εκτός από φόβο, ένιωθε και αδύναμη, γιατί ο μελλοντικός δολοφόνος της έδρασε εν γνώσει των διευθυντών του εργοστασίου.

5 ώρες πριν

«Αυτός ο άντρας τη βασάνιζε, αλλά δεν ήξερε τι να κάνει γιατί φοβόταν μην χάσει τη δουλειά της», είπε η μητέρα της, Muthuakshmi Katiravel, η οποία εξέφρασε τη θλίψη της για τον χαμό της κόρης της. Το τραγικό τέλος του κοριτσιού έδωσε σε άλλες γυναίκες την ευκαιρία να μιλήσουν για τους βασανιστές τους σήκωσε το πέπλο πάνω από τη σκληρή πραγματικότητα σε εργοστάσια που εξυπηρετούν τις ανάγκες των γιγάντων επιχειρήσεων που προωθούν τη «γρήγορη μόδα“.

«Η σεξουαλική παρενόχληση των γυναικών στη βιομηχανία ενδυμάτων σχετίζεται άμεσα με την απεγνωσμένη επιθυμία τους να διατηρήσουν τις δουλειές τους πάση θυσία», δήλωσε ο πρόεδρος του τοπικού Συνδικάτου Κλωστοϋφαντουργίας και Συνεργατών (TTCU).

«Τα ρούχα που φορούν οι πολίτες των πλούσιων χωρών είναι γεμάτα από τα αποτυπώματα των θυμάτων των οποίων η ταλαιπωρία έχει αποσιωπηθεί».

Το Workers Rights Consortium (WRC), ένας παγκόσμιος οργανισμός που ερευνά τις παραβιάσεις των εργασιακών δικαιωμάτων, διεξήγαγε μια ανεξάρτητη έρευνα στο εργοστάσιο όπου δούλευε το κορίτσι και τα αποτελέσματα της έκθεσης είναι συγκλονιστικά.

Συνεντεύξεις με 60 υπαλλήλους και πληροφορίες που ελήφθησαν από αυτούς οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι ο Jeyasre δεν ήταν η μόνη γυναίκα που σκοτώθηκε. Οι ερευνητές λένε ότι υπάρχει τουλάχιστον δύο ακόμη θύματα, τα εγκλήματα χρονολογούνται από το 2019 και το 2021. Οι δολοφονίες προφανώς έγιναν μέσα στο εργοστάσιο και οι υπάλληλοι διέταξαν τους εργάτες να σιωπήσουν.

Εκτός από αυτά τα εγκλήματα, η έκθεση αναφέρει ότι η σωματική και λεκτική σεξουαλική παρενόχληση και ο βιασμός ήταν «κοινοί» την τελευταία δεκαετία. Οι εγκληματίες είναι συχνά αφεντικά.

Οι εργαζόμενοι είπαν στους ερευνητές ότι εκφοβίστηκαν και εξευτελίστηκαν δημόσια από τα αρσενικά αφεντικά τους επειδή δεν ολοκλήρωσαν τις εργασίες τους και ότι συχνά δέχονταν λεκτική κακοποίηση και σεξουαλική παρενόχληση. Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι η διοίκηση του εργοστασίου ήταν ανεκτική στις διακρίσεις κάστας.

Η εταιρεία στην οποία ανήκει το εργοστάσιο αμφισβητεί την ακρίβεια “μερικών από τις δηλώσεις στην έκθεση του WRC” και δεσμεύεται να λάβει μέτρα για να “προστατεύσει τα δικαιώματα των εργαζομένων γυναικών”.

Τον περασμένο μήνα, υπογράφηκαν πρωτοποριακές και νομικά δεσμευτικές συμφωνίες μεταξύ της Eastman Exports, της TTCU και δύο διεθνών ομάδων εργατικών δικαιωμάτων, της Asia Floor Wage Alliance (AFWA) και της Global Labor Justice (GLJ). Άλλες διατάξεις περιλαμβάνουν τον διορισμό διευθυντή TTCU στο εργοστάσιο, καθώς και μηδενική ανοχή για παρενόχληση, λεκτική και σωματική κακοποίηση.

Ωστόσο, παρά τη συμφωνία, η Rola Abimurched, Αναπληρώτρια Διευθύντρια για την Έρευνα και την Ισότητα των Φύλων στο WRC, τονίζει: «Βρισκόμαστε αντιμέτωποι μια επιδημία βίας με βάση το φύλο σε μια παγκόσμια βιομηχανία μόδας που καταπατά τα δικαιώματα των φτωχών“.

Συνολικά, το TTCU εξετάζει 29 θανάτους γυναικών με ανεξήγητες συνθήκες. «Γυναίκες πεθαίνουν στα εργοστάσια της περιοχής και δεν γίνεται τίποτα για να διευκρινιστούν οι συνθήκες ή να οδηγηθούν οι υπεύθυνοι στη δικαιοσύνη», δήλωσε η πρόεδρος του συνδικάτου Tivia Rakini.

Η Anania Bhattacharjee, Διεθνής Συντονίστρια της AFWA, σημείωσε ότι η οργάνωσή της έχει τεκμηριώσει πολλές περιπτώσεις κραυγαλέων βία λόγω φύλου σε εργοστάσια ενδυμάτων σε όλη την Ασία. «Με τα χρόνια, σε όλες τις χώρες παραγωγής, έχουμε γίνει μάρτυρες λεκτικής και σωματικής παρενόχλησης, απειλών, βίας και απώλειας θεμελιωδών δικαιωμάτων από γυναίκες εργάτριες ενδυμάτων», είπε.

«Δουλεύουν σε αυτό το εργοστάσιο για πάνω από 20 χρόνια και έχω δει τρομερά πράγματα να συμβαίνουν. Βιασμός, αυτοκτονία, ακόμη και φόνος, λέει μια εργάτρια στην Ινδία.Οι εργάτριες δεν έχουν το δικαίωμα να αρνούνται άντρες σε ηγετικές θέσεις, είτε είναι αφεντικά είτε μάνατζερ. Μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν με οποιαδήποτε γυναίκα. Είμαστε όλοι στην εξουσία τους και δεν υπάρχει κανείς να μας στηρίξει».

Εργάτες στην Ινδία, το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές και τη Σρι Λάνκα μίλησαν επίσης στους ερευνητές της AFWA για παρόμοιες συνθήκες στα εργοστάσιά τους.. Ανέφεραν ότι οι μάνατζερ τους ανάγκαζαν να παίρνουν χάπια που καθυστερούσαν την περίοδο για να επιτύχουν τους στόχους παραγωγής, τους άνδρες που εξανάγκαζαν το προσωπικό σε σκλάβες του σεξ και τους απείλησαν ότι θα τους απολύσουν εάν υποβάλουν καταγγελίες.

Source link