Ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ πούλησε 400 τόνους κόκαλα Ελλήνων που κατέστρεψε στους Γάλλους για σαπούνι

1. Η χρήση των λειψάνων των θυμάτων τους από τους κεμαλιστές μέσα από τα μάτια των New York Times και των γαλλικών ανταποκριτών Midi. Τον Δεκέμβριο του 1924, διέρρευσαν πληροφορίες ότι η εθνικιστική κυβέρνηση του Μουσταφά Κεμάλ πούλησε τετρακόσιους τόνους ανθρώπινων οστών «για βιομηχανική χρήση» σε Γάλλους επιχειρηματίες, που αντιστοιχεί σε λείψανα περίπου πενήντα χιλιάδων ανθρώπων. Τα οστά, τα οποία μπορεί να χρησιμοποιήθηκαν για την παρασκευή ζωοτροφών και λιπασμάτων, μεταφέρθηκαν στο λιμάνι της Μασσαλίας με βρετανικό πλοίο μέσω Θεσσαλονίκης.

2. Hervé Georgelin, «Ψέματα στα γαλλικά αρχεία σχετικά με την καταστροφή της Σμύρνης».

Παρακάτω ακολουθεί μετάφραση του τηλεγραφήματος από τους New York Times.

“The Rumor of a Load of Human Bones”, 1924. Ειδικό τηλεγράφημα για τους New York Times. 22 Δεκεμβρίου, Παρίσι. Η Μασσαλία συγκλονίζεται από μια περίεργη ιστορία ότι ένα πλοίο με βρετανική σημαία που ονομάζεται «Jean» έφτασε στο λιμάνι με ένα μυστηριώδες φορτίο 400 τόνων ανθρώπινων οστών στο πλοίο, που προοριζόταν για ντόπιους βιομήχανους. Λέγεται ότι τα οστά φορτώθηκαν σε πλοίο στη Μουδανίγια, στη Θάλασσα του Μαρμαρά, και ότι είναι τα λείψανα των θυμάτων εκείνων των φρικαλεοτήτων που έγιναν στη Μικρά Ασία. Ενόψει του γεγονότος ότι κυκλοφορούν τέτοιες φήμες, αναμένεται να κινηθεί η κατάλληλη έρευνα.

Πώς μπορεί κανείς να μην θυμηθεί υπό το πρίσμα αυτού του γεγονότος τους άξιους οπαδούς του Ατατούρκ, τους Γερμανούς Ναζί, οι οποίοι, στην επιθυμία τους να βγάλουν χρήματα από τους νεκρούς, παρήγαγαν αμπαζούρ από ανθρώπινο δέρμα, στρώματα γεμισμένα με μαλλιά νεκρών γυναικών και οι ζηλωτές Γερμανοί άλεθαν τα κόκαλα σε αλεύρι ή τα έκαιγαν στους φούρνους των κρεματόρια και τα χρησιμοποιούσαν για λιπάσματα χωραφιού.

***

Ο όρος «μικρασιατική καταστροφή» αναφέρεται στο τελευταίο στάδιο της μικρασιατικής εκστρατείας, δηλαδή στο τέλος του «ελληνοτουρκικού πολέμου 1918-1922», της φυγής από την Τουρκία της ελληνικής διοίκησης, που καθιερώθηκε με τη Συνθήκη του Σεβρές, στα δυτικά παράλια της Μικράς Ασίας, στη Σμύρνη (αμέσως μετά την ανακωχή του Μούδρου). Καθώς και η σχεδόν άτακτη υποχώρηση του ελληνικού στρατού μετά τη διάρρηξη του μετώπου και την ήδη γενική εκδίωξη του αυτόχθονου ελληνικού πληθυσμού από τη Μικρά Ασία, που άρχισε πολύ νωρίτερα και σταμάτησε μετά την υπογραφή της εκεχειρίας του Μούδρου.

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για αυτόν τον πόλεμο και τα γεγονότα της «Μικρασιατικής Καταστροφής» στα υλικά του συγγραφέα μας, ιστορικού Panayot Kesmedzhi:

• Δεύτερος Ελληνοτουρκικός ή Μικρασιατικός Πόλεμος
• Ο δεύτερος ελληνοτουρκικός ή μικρασιατικός πόλεμος. Μέρος δεύτερο
• Ο δεύτερος ελληνοτουρκικός ή μικρασιατικός πόλεμος. Μέρος τρίτο
• Ο δεύτερος ελληνοτουρκικός ή μικρασιατικός πόλεμος. Μέρος Τέταρτο
• Ελληνικό εκστρατευτικό σώμα στην Ουκρανία και την Κριμαία
• 30 Αυγούστου 1922: Έλληνες παραμονές της μεγαλύτερης τραγωδίας