29.03.2024

Αθηναϊκά Νέα

Νέα από την Ελλάδα

«Η ζωή συνεχίζεται», λένε οι Ουκρανοί πρόσφυγες: γάμοι και δουλειά στην Ελλάδα

«Η ζωή συνεχίζεται ακόμα και στον πόλεμο, όταν είμαστε στην εξορία», μας λέει ο Βίκτωρ πριν υπογράψει την αγαπημένη του Βικτώρια στο Δημαρχείο Θεσσαλονίκης.

Ο γαμπρός με ένα απλό λευκό μπλουζάκι και η νύφη με ένα σεμνό chintz φόρεμα δείχνουν λίγο κολλημένοι. Δεν θέλουν δημοσιότητα, φωτογραφίζονται μόνο για φίλους και συγγενείς. «Αποφασίσαμε να μην χάνουμε χρόνο, δεν ξέρουμε τι θα μας συμβεί αύριο, και αποφασίσαμε να παντρευτούμε στη Θεσσαλονίκη, όπου φτάσαμε ως πρόσφυγες», λέει ο Βίκτορ.

Ο γάμος τους ήταν προγραμματισμένος για τον Σεπτέμβριο και επρόκειτο να γίνει στο σπίτι τους, στην Ουκρανία. «Ο πόλεμος άλλαξε τα σχέδιά μας, φύγαμε με τους πρώτους βομβαρδισμούς. Περάσαμε από διάφορες χώρες και καταλήξαμε στη Θεσσαλονίκη, ενώ οι γονείς της γυναίκας μου έμειναν στη Ρουμανία», προσθέτει. Στα δύσκολα θέλουν να είναι ζευγάρι που τους ενώνει ο γάμος: «Μας άρεσε πολύ η Θεσσαλονίκη, αγαπήσαμε αυτή τη φιλόξενη πόλη. Γι’ αυτό αποφασίσαμε να υπογράψουμε εδώ».

Ο Βίκτορ και η Βικτώρια ξεκίνησαν τον μήνα του μέλιτος, αλλά οι νεόνυμφοι δεν έχουν χρόνο να σκεφτούν πώς θα τον περάσουν. Το ζευγάρι δεν έχει καθόλου μέσα διαβίωσης και ως εκ τούτου αναζητά επειγόντως δουλειά, γράφει in.gr. Αυτοί, όπως πολλοί Ουκρανοί πρόσφυγες, ίσως οι περισσότεροι συμπατριώτες τους, δυσκολεύονται να επιβιώσουν και είναι απασχολημένοι κυρίως με την αναζήτηση εργασίας. Αν και υπάρχουν κάποιοι τυχεροί που έχουν ήδη βρει δουλειά.

Κάποιοι έχουν ανοίξει ιστοσελίδες στο Διαδίκτυο, όπως «Ουκρανοί στην Ελλάδα» και «Η Μαριούπολη στην Ελλάδα», προκειμένου να ενημερωθούν, να βρουν συγγενείς και να δουλέψουν.

Από δάσκαλος σε βοηθός κουζίνας

Σε ταβέρνα της Θεσσαλονίκης εργάζεται εδώ και αρκετές μέρες η 42χρονη Ουκρανή Άντζελα Κ.. Καθηγήτρια στο επάγγελμα, έχει εργαστεί σε δημόσιο σχολείο καθώς και σε ιδιωτικό παιδικό κέντρο τέχνης στη Μαριούπολη. Λέει: «Φύγαμε με φρίκη τη βομβαρδισμένη πόλη μας. Έμεινε μόνο το θεμέλιο του σπιτιού μας. Περπατήσαμε πολλά χιλιόμετρα μέχρι τα σύνορα με τη Ρωσία, γιατί δεν είχαμε άλλη επιλογή. Περάσαμε τα σύνορα και καταλήξαμε στο Novorossiysk, από εκεί φτάσαμε στο Vladikavkaz (Βόρεια Οσετία), μετά στη Γεωργία και από εκεί στην Τουρκία, έτσι, με πολλές δυσκολίες και περιπέτειες, περάσαμε τελικά τα ελληνικά σύνορα στις 3 Απριλίου και φτάσαμε στη Θεσσαλονίκη.

Η Ουκρανή δηλώνει χαρούμενη γιατί ξεκίνησε να δουλεύει πριν από λίγες μέρες. Δεν φαίνεται να την πειράζει να πλένει πιάτα όλη μέρα: «Δεν μπορούμε να επιστρέψουμε στη Μαριούπολη, το σπίτι μας έχει καταστραφεί. Αποφάσισα να κάνω υπομονή και νομίζω ότι είμαι σε καλή θέση σε σχέση με το γεγονός ότι κάποιοι συμπολίτες μας σκοτώθηκαν, άλλοι τραυματίστηκαν. Άλλωστε σωθήκαμε!



Source link