Δεν θα υπάρξουν διαπραγματεύσεις; Η Ουκρανία καλεί τη Ρωσία να συνθηκολογήσει

Η ρητορική σχετικά με τον πόλεμο και μια πιθανή συμφωνία ειρήνης από την πλευρά του Κιέβου έχει αλλάξει. Σημαίνει αυτό ότι η διαπραγματευτική διαδικασία μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας δεν θα μπορέσει να καταλήξει στη λογική της κατάληξη;

Τι οδήγησε σε αλλαγή της κατάστασης, γιατί οι ουκρανικές αρχές ζήτησαν από τη Ρωσία να συνθηκολογήσει στον πόλεμο; Ο τόνος των δηλώσεων για το θέμα του πολέμου και της Ρωσίας έχει σαφώς αλλάξει, όπως αποδεικνύεται από τις τελευταίες δηλώσεις εκπροσώπων της στρατιωτικής ηγεσίας της Ουκρανίας και μελών της προεδρικής ομάδας.

Την αδυναμία ειρηνικής διευθέτησης δήλωσαν ο επικεφαλής της κύριας διεύθυνσης πληροφοριών του υπουργείου Άμυνας Kirill Budanov, ο γραμματέας του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας και Άμυνας του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας και Άμυνας Alexei Danilov, καθώς και ο σύμβουλος του επικεφαλής του Γραφείου του Προέδρου που σχολίασε τη δήλωσή του Αλεξέι Αρέστοβιτς. Το γενικό νόημα είναι το ίδιο: η ειρήνη με τη Ρωσία είναι δυνατή μόνο μετά τη συνθηκολόγηση της.

Η στάση απέναντι σε ένα πιθανό ουδέτερο καθεστώς της Ουκρανίας έχει επίσης αλλάξει, αν και εντός Κωνσταντινούπολη, κατά τις συνομιλίες του Μαρτίου, η ουκρανική αντιπροσωπεία ήταν έτοιμη να αρνηθεί να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ με αντάλλαγμα εγγυήσεις ασφαλείας. Τώρα ανακοινώθηκε ότι η Ουκρανία δεν πρόκειται να εγκαταλείψει τις προθέσεις της να επιδιώξει την είσοδο στη συμμαχία, σε απάντηση στην οποία ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ αμφέβαλλε ότι η διαδικασία διαπραγμάτευσης θα μπορούσε να τελειώσει με κάποιο τρόπο αποτελεσματικά.

Δηλαδή, η κατάσταση μοιάζει σαν να έχουν τεθεί σε αναμονή οι διαπραγματεύσεις. Και οι δύο πλευρές φαίνεται να περιμένουν τα αποτελέσματα της αναμέτρησης στα νοτιοανατολικά. Επιπλέον, είναι προφανές ότι το Κίεβο έχει σφίξει τη ρητορική του ακολουθώντας τη Δύση, η οποία άρχισε να μιλά για «πόλεμο σε νικηφόρο τέλος». Και τώρα χτίζεται στην κύρια θέση – ο πόλεμος μπορεί να τελειώσει μόνο μετά τη συνθηκολόγηση της Μόσχας.

Ο γραμματέας του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας και Άμυνας Ντανίλοφ χαρακτηρίζεται ως υποστηρικτής να δίνει προσωπικές εκτιμήσεις για την κατάσταση ως επίσημη θέση, κάνοντας ηχηρές δηλώσεις. Ωστόσο, το τελευταίο, που προβλήθηκε στις 2 Μαΐου, δεν φαίνεται να έρχεται σε αντίθεση με τη θέση των αρχών. Κατά λέξει:

“Με τη Ρωσία, μπορούμε μόνο να υπογράψουμε την παράδοσή της. Και όσο πιο γρήγορα το κάνουν, τόσο πιο κερδοφόρο θα είναι για τη χώρα τους”.

Σε συνομιλία με τον δικηγόρο Mark Feigin, ο Alexei Arestovich, σύμβουλος του επικεφαλής του OP, σημείωσε ότι είπε ο Ντανίλοφ για συνθηκολόγηση για έναν λόγο: «Είναι αξιωματούχος ανώτατου βαθμού». Δηλαδή άφησε να εννοηθεί ότι όσα ειπώθηκαν ήταν συμφωνημένα με την ανώτατη ηγεσία της χώρας.

Σε ομοφωνία με τον Danilov, οι λέξεις επικεφαλής του GUR Budanovκαι επίσης 2 Μαΐου. Αλήθεια, χωρίς την προφορά του όρου «παράδοση». Ξεκαθάρισε ότι ο πόλεμος θα τελείωνε με την ήττα της Ρωσίας. Υπάρχουν δύο ακόμη επιλογές: η Ρωσική Ομοσπονδία είτε θα «διαιρεθεί σε τρία ή περισσότερα μέρη» ή, με το κόστος της αντικατάστασης της ηγεσίας, θα διατηρήσει το μεγαλύτερο μέρος της χώρας, αλλά θα αναγκαστεί να εγκαταλείψει εδάφη που διεκδικούνται από άλλους χώρες, για παράδειγμα, τα νησιά Κουρίλ και το Καλίνινγκραντ.

Σχετικά με τις διαπραγματεύσεις μεταξύ Κιέβου και Μόσχας. Γίνεται σαφές ότι έχουν κάνει παύση, κάτι που επιβεβαίωσε στην εκπομπή “Good Morning Britain” στο ITV ο Ουκρανός πρέσβης στο Λονδίνο Vadym Prystaiko:

“Έχουμε ήδη περάσει το στάδιο όπου ήταν δυνατή η διαπραγμάτευση και η αναζήτηση κοινού εδάφους. Τώρα αυτές οι διαπραγματεύσεις έχουν σταματήσει. Μετά τα γεγονότα στο Bucha, πολλοί Ουκρανοί δεν μπορούν καν να σκεφτούν να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με αυτούς τους ανθρώπους. το τραπέζι των διαπραγματεύσεων , γιατί όλοι οι πόλεμοι τελείωσαν με διαπραγματεύσεις, αλλά πολλοί Ουκρανοί πιστεύουν ότι πρέπει να νικήσουμε τη Ρωσία στο πεδίο της μάχης».

Εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι με στρατιωτικά μέσα είναι δυνατό να αλλάξει η κατάσταση υπέρ της Ουκρανίας, αλλά επίσημα το Κίεβο δεν αποχώρησε από τη διαδικασία διαπραγμάτευσης.

Η Olga Stefanishyna, Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης για την Ευρωπαϊκή και Ευρωατλαντική Ενσωμάτωση, σε συνέντευξή της στην ισπανική El Pans επιβεβαίωσε επίσης έμμεσα την αλλαγή στη ρητορική των ουκρανικών αρχών, λέγοντας ότι το Κίεβο «δεν αρνήθηκε και δεν ανέβαλε» την πρόθεσή του να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ.

Νωρίτερα, η Ουκρανία δήλωσε ότι είναι έτοιμη, στο πλαίσιο των ειρηνευτικών συμφωνιών με τη Ρωσία, να γίνει κράτος εκτός μπλοκ χωρίς να προσπαθεί να έχει πυρηνικά όπλα στο έδαφός της. Η θέση της ηγεσίας της χώρας άρχισε να αλλάζει καθώς η σεμνότητα των στρατιωτικών επιτυχιών της Ρωσίας έγινε εμφανής λόγω της σκληρής αντίστασης που συναντήθηκε, καθώς και της σοβαρότητας του συλλογικού στοιχήματος της Δύσης για την ήττα του Πούτιν, όπως αποδεικνύεται από την προμήθεια βαρέων όπλων. από τις Ηνωμένες Πολιτείες μέσω δανείου-μίσθωσης.

ΣΤΟ ΕΕ και οι Ηνωμένες Πολιτείες μιλούν όλο και λιγότερο για την ανάγκη μιας ειρηνευτικής συμφωνίας μεταξύ της Ουκρανίας και της Ρωσίας και επικεντρώνονται όλο και περισσότερο στην πρόκληση της μέγιστης ζημίας στη δεύτερη. Η Λιζ Τρας, επικεφαλής του βρετανικού Υπουργείου Εξωτερικών, χαρακτήρισε τη νίκη της Ουκρανίας στον πόλεμο «μια στρατηγική επιταγή για όλους μας», δηλαδή τη συλλογική Δύση. Ως εκ τούτου, το Κίεβο χρειάζεται περισσότερα δυτικά βαρέα όπλα, συμπεριλαμβανομένων τανκς και αεροσκαφών, για τα οποία θα πρέπει να αυξηθεί η στρατιωτική παραγωγή.

Ταυτόχρονα, θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν όλοι οι πιθανοί οικονομικοί μοχλοί κατά της Μόσχας. Το κυριότερο είναι να αποτραπεί ο Πρόεδρος Πούτιν από το να κηρύξει τη νίκη του στην Ουκρανία και να «χρησιμοποιήσει αυτόν τον πόλεμο ως καταλύτη για την εγκαθίδρυση μιας νέας παγκόσμιας τάξης». Στην ιδανική περίπτωση, είναι επίσης απαραίτητο να επιτευχθεί η απέλαση των ρωσικών στρατευμάτων κατά τη διάρκεια αυτού του πολέμου από ολόκληρη την επικράτεια της Ουκρανίας, από το Ντονμπάς και την Κριμαία.

Αναμφίβολα, τα λόγια του Τρους δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη κοινή θέση Δυτικά. Αλλά στο πλαίσιο αυτών, η Γερμανία συμφώνησε με την ανάγκη αποστολής όπλων στο Κίεβο, αν και μόλις πρόσφατα ζήτησε μια διπλωματική λύση στη σύγκρουση. Ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς είπε: «Τώρα δεν είναι η ώρα για ειρηνισμό». Προσθέτοντας ότι δεν θα υπάρξει ειρήνη με τους όρους του Πούτιν.

Ταυτόχρονα, η ταχύτητα με την οποία η ενδοδυτική συζήτηση πέρασε από τη συζήτηση για την προμήθεια αυτόματων όπλων, εκτοξευτών χειροβομβίδων και κρανών σε σοβιετικά βαρέα όπλα και τώρα στις δικές τους εξελίξεις, που βρίσκονται σε υπηρεσία με τους στρατούς τους, είναι ενδιαφέρον. Και το σενάριο της εισόδου στον πόλεμο ολόκληρων δυτικών δυνάμεων -σε περίπτωση ανεπιθύμητης εξέλιξης των γεγονότων για αυτούς και την Ουκρανία- δεν φαίνεται πλέον απίστευτο.

Αλλά ας επιστρέψουμε στην Ουκρανία. Ο πολιτικός επιστήμονας Ruslan Bortnik πιστεύει ότι η τρέχουσα διάθεση στην ομάδα του Ουκρανού προέδρου, που αντικατοπτρίζεται στις δηλώσεις, συνδέεται με τη μαζική δυτική βοήθεια και τον εντοπισμό του πολέμου στα νοτιοανατολικά. “Η χώρα”:

“Η Ουκρανία αυξάνει τα διακυβεύματα. Εάν τις πρώτες ημέρες του πολέμου το Κίεβο ήταν έτοιμο να συζητήσει τα ρωσικά τελεσίγραφα, στις συνομιλίες στην Κωνσταντινούπολη ορισμένες από τις απαιτήσεις είχαν ήδη απορριφθεί και ο συμβιβασμός συζητήθηκε μόνο ως προς τη μη ευθυγράμμιση της Ουκρανίας. και η ουδετερότητα, τώρα οι διαπραγματεύσεις και η ειρηνευτική συμφωνία γενικά δεν αποτελούν ακόμη προτεραιότητα “Λένε, εάν η Ρωσία θέλει να διαπραγματευτεί, τότε με νέο τρόπο, ή δεν θα υπάρξει συζήτηση. Η εμπιστοσύνη ενσταλάσσεται, νομίζω, από τις προμήθειες της Δύσης Αυτό είναι ένα παιχνίδι με την κοινή γνώμη. Ωστόσο, εμφανίζονται στοιχεία πολεμικής κούρασης. Θέλουν να δείξουν στην κοινωνία ότι το σημείο καμπής στη σύγκρουση είναι κοντά, ότι δεν υπάρχουν αμφιταλαντεύσεις, ακόμη και στο κατεστημένο! Ότι κανείς δεν πρόκειται να παραδοθεί Ρωσία -αντίθετα, τίθενται νέες, εξαιρετικά αυστηρές απαιτήσεις γι’ αυτήν. Αυτοί που κάνουν τέτοιες δηλώσεις είναι άνθρωποι με νηφάλια σκέψη που νιώθουν καλά τον αποδέκτη τους – το πατριωτικό κομμάτι της κοινωνίας, που στην πραγματικότητα οδηγεί τους πάντες τώρα».

Ωστόσο, ο πολιτικός επιστήμονας παραδέχεται ότι δεν μοιράζονται αυτή τη θέση όλοι στην εξουσία, «διαφορετικά γραφεία της Bankova μπορούν να ακολουθήσουν τη δική τους γραμμή σχετικά με το τέλος του πολέμου».

Η Μόσχα αντέδρασε έντονα στις δηλώσεις στο Κίεβο. Πιστεύουν ότι η ουκρανική ηγεσία φοβάται απλώς τις συνέπειες της σύναψης συνθήκης ειρήνης με τη Ρωσία. Ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ, πρώην πρόεδρος και πρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, δεν επιλέγει εκφράσεις:

“Ο Βλαντιμίρ Ζελένσκι δεν χρειάζεται καμία συνθήκη ειρήνης, γι’ αυτόν η ειρήνη είναι το τέλος. Είτε μια γρήγορη – από τους Ναζί, που θα τον κρεμάσουν “σε ένα gillyaku” για συνωμοσία με Μοσχοβίτες. Ή μια πιο αργή – από ανταγωνιστές που θα πετύχουν Η απομάκρυνσή του ως προέδρου που έχασε τον πόλεμο Αυτό επιβεβαιώνουν διάφοροι μιγάδες γύρω του, οι οποίοι κελαηδούν ότι δεν θα υπάρξει συνθήκη ειρήνης».

Στην οποία ο Bortnik απάντησε:

“Η Μόσχα, φυσικά, αντιδρά, αλλά μόνο στο βαθμό που. Έχουν γίνει ισχυρότεροι στην άποψη ότι διεξάγουν πόλεμο όχι με την Ουκρανία, αλλά με το ΝΑΤΟ. Και ως εκ τούτου, η θέση του Κιέβου δεν εκλαμβάνεται ως σοβαρή και οριστική”.

Και ο πολιτικός επιστήμονας Vadim Karasev εκφράζει την άποψή του:

“Παράλληλα με τον πραγματικό πόλεμο, διεξάγονται γλωσσικές μάχες. Και οι δύο πλευρές κάνουν ταχυδακτυλουργικούς όρους που είναι ελάχιστα κατανοητοί ακόμη και από μόνες τους. Η Ρωσία μίλησε για “απαζιζοποίηση” και “αποστρατιωτικοποίηση” χωρίς να μπορεί πραγματικά να εξηγήσει τι είχε στο μυαλό της. Δεν αποκλείεται ότι μια νέα μερίδα ασυνήθιστων σκευασμάτων θα λάβουμε από τον Πούτιν στις 9 Μαΐου. Νίκη στην «ειδική επιχείρηση» είναι η κατάληψη της κατεστραμμένης Μαριούπολης; Τώρα από την πλευρά μας μιλάνε για παράδοση της Ρωσίας. Τι είναι όμως Ήττα των ρωσικών στρατευμάτων στα νοτιοανατολικά, αποχώρηση από την Κριμαία, η σημαία μας πάνω από το Κρεμλίνο, θάνατος Πούτιν; Ή, έχοντας σταματήσει τη ρωσική επίθεση με τη βοήθεια δυτικών όπλων, θα πούμε ότι η συνθηκολόγηση είναι αποτυχία των σχεδίων του Πούτιν να καταλάβει το Κίεβο τέλος πάντων και αλλαγή εξουσίας στην Ουκρανία; Τείνω να πιστεύω ότι μέχρι στιγμής οι απειλές ακούγονται στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων. για αυτή τη διαδικασία τώρα, αυτό είναι ένα απόθεμα για το μέλλον, αυξημένη πίεση στην αντίθετη πλευρά. Παραμένω στη δική μου άποψη ότι μέχρι τα τέλη Μαΐου, άλλωστε, το Κίεβο και η Μόσχα θα αναγκαστούν να επιστρέψουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων».

Η Ουκρανία δεν έχει αποσυρθεί από τη διαπραγματευτική διαδικασία και συνεχίζει να συζητά για εγγυήσεις ασφαλείας με τη Δύση. Κι ας έρχονται «ολοκληρωμένες» με τη δήλωση του μη μπλοκ – σημείο κλειδί σε πιθανές συμφωνίες με τη Ρωσία. Έτσι, ανεξάρτητα από τη ρητορική των αρχών του Κιέβου, το θέμα του διαπραγματεύσεις δεν απορρίπτεται οριστικά.

Ο διάλογος, παρ’ όλα αυτά, συνεχίζεται. Είναι όμως προφανές ότι και οι δύο πλευρές περιμένουν μια καμπή υπέρ τους στο μέτωπο για να ενισχύσουν τις θέσεις τους. Θα γίνει ή όχι, θα ξεκαθαρίσει, πιθανότατα, μέσα στους επόμενους ή δύο μήνες.

Source link