29.03.2024

Αθηναϊκά Νέα

Νέα από την Ελλάδα

Αυτοκτονικές τάσεις στα παιδιά: γνώμη ειδικού

Ο αριθμός των αυτοκτονιών μεταξύ των νέων αυξάνεται κάθε χρόνο την άνοιξη, αλλά φέτος ο αριθμός είναι απλώς άνευ προηγουμένου, λένε ειδικοί στην Κρήτη, επισημαίνοντας ότι το φαινόμενο αυτό είναι πανελλαδικό και παγκόσμιο. Τι φταίει για την κατακόρυφη αύξηση των αυτοκτονιών;

Η Παιδοψυχιατρική Κλινική του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ηρακλείου (ΠΑΓΝΗ) Κρήτης έχει προσλάβει ακόμη και επιπλέον προσωπικό για την κάλυψη των θεραπευτικών αναγκών εφήβων που είναι αυτοκτονικά.

Οι απόπειρες αυτοκτονίας φέτος την άνοιξη στην Κρήτη είναι τόσες που 14 άτομα νοσηλεύτηκαν σε θάλαμο χωρητικότητας 10 ατόμων. Επιπλέον, συστάθηκε εξειδικευμένο τμήμα για τη θεραπεία εφήβων που έχουν κάνει απόπειρα αυτοκτονίας, αναφέρει in.gr.

Η αυτοκτονία από νέους είναι υψηλή κάθε χρόνο την άνοιξη, αλλά φέτος δεν έχει προηγούμενο, σημειώνει η Μαρία Μπάστα, διευθύντρια της Παιδοψυχιατρικής.

Καραντίνα και φτώχεια

Οι τάσεις αυτοκτονίας που καταγράφηκαν πρόσφατα σε πολλούς εφήβους στην Κρήτη μπορεί να συνδέονται με διετή καραντίνα και τη ραγδαία οικονομική επιδείνωση των οικογενειών τους, οι οποίες διαλύονται εν ριπή οφθαλμού.

Δυστυχώς, αυτά τα παιδιά με τον εύθραυστο ψυχισμό, που βρίσκονται σε μια πραγματικά δύσκολη ηλικία, δυσκολεύονται να ανταπεξέλθουν στην κατάσταση που επικρατεί στο πατρικό τους σπίτι. Αλίμονο, η αυτοκτονία φαίνεται σαν μια «εύκολη λύση» για να ξεφύγουν από ένα ταραγμένο οικογενειακό περιβάλλον, όταν οι γονείς αρχίζουν συνεχώς καβγάδες και δεν μπορούν να λύσουν τα προβλήματά τους. Δεν νοιάζονται για το παιδί σε αυτό το σημείο.

Τι θα μπορούσε λοιπόν να καταλήξει να προκαλέσει αύξηση στον αριθμό των εφήβων που επιχειρούν να αυτοκτονήσουν;

Η κ. Μπάστα, προκειμένου να εξηγήσει τι ακριβώς συμβαίνει, αναφέρθηκε στους λόγους που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ένα τέτοιο ξέσπασμα, καθώς και στα προβλήματα που εντοπίστηκαν κατά την παρατήρηση ασθενών στην κλινική:

«Υπάρχει μια εποχικότητα στις αυτοκτονίες, αλλά νομίζω ότι το φετινό ξέσπασμα σχετίζεται και με τα «ξέπλυμα» της πανδημίας. Οι οικογένειες στις οποίες μεγαλώνουν παιδιά αντιμετώπισαν δυσκολίες: οικονομική, επαγγελματική, καθώς και ψυχολογική πίεση λόγω της πανδημίας. Και όταν υποφέρει η οικογένεια, υποφέρουν και τα παιδιά».

Αναγκαστικός περιορισμός

Η καραντίνα έχει οδηγήσει στο γεγονός ότι τα παιδιά έχουν χάσει τις κοινωνικές τους δεξιότητες και το ενδιαφέρον τους για τις επαφές της ζωής τους και κάθονται στο Διαδίκτυο για ώρες. Έμειναν εκτός σχολείου για δύο χρόνια.

«Όλα αυτά τα μέτρα για τον κορωνοϊό, τα οποία, φυσικά, έπρεπε να ληφθούν σύμφωνα με τα υγειονομικά πρότυπα, δυστυχώς επηρεάζουν τον ψυχισμό και νομίζω ότι έχουν υποφέρει και οι οικογένειες και τα παιδιά. Βέβαια, αυτό το φαινόμενο των «αυτοκτονικών τάσεων» δεν υπάρχει μόνο στην Κρήτη, είναι πανελλαδικό και πιθανόν παγκόσμιο, με βάση τη διεθνή εξειδικευμένη βιβλιογραφία», σημειώνει ο ειδικός.

Για τον συνωστισμό στο παιδοψυχιατρικό τμήμα, ο διευθυντής της κλινικής δήλωσε ότι ήταν μεγάλο πρόβλημα: «Ο υπερπληθυσμός είναι πάντα μεγάλο πρόβλημα στις ψυχιατρικές κλινικές γιατί επηρεάζει την παροχή υπηρεσιών ψυχικής υγείας, καθώς και την ασφάλεια της εργασίας του τμήματος. Υπάρχουν πολλά κρεβάτια στην κλινική όπου νοσηλεύονται βαριά άρρωστοι ψυχιατρικοί ασθενείς και χρειάζονται πλήρη ανάπαυση (εξάλειψη τυχόν ερεθιστικών παραγόντων – δυνατοί ήχοι, έντονα φώτα κ.λπ.). Παρόλα αυτά, δεν κοιμούνται καλά, κάτι που τελικά επηρεάζει αρνητικά τη διαδικασία της θεραπείας. Επιπλέον, σε ορισμένες ειδικές περιπτώσεις, μπορεί να μην υπάρχει επαρκής ασφάλεια κατά τη διάρκεια της θεραπείας με την έννοια ότι δεν μπορείτε να ελέγξετε επαρκώς την κατάσταση».

Για την έλλειψη προσωπικού, η κ. Μπάστα δήλωσε: «Δεν μπορεί να υπάρξει επαρκής εποπτεία λόγω έλλειψης προσωπικού. Ο αριθμός των κλινών σχετίζεται με τον αριθμό του προσωπικού που είναι υπεύθυνο για τους ασθενείς. Υπάρχει αναλογία ασθενών/προσωπικού. Όταν αυτή η αναλογία αλλάζει και, για παράδειγμα, μια νοσοκόμα είναι υπεύθυνη όχι για 5 παιδιά, αλλά για 7 ή 8 παιδιά, αυτό κάνει την επίβλεψη λιγότερο διεξοδική. Όταν ο αριθμός των ασθενών αυξάνεται και δεν υπάρχει αρκετό προσωπικό, οι γιατροί δεν μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους αποτελεσματικά».

Εξήγησε και η κ. Μπάστα πρόβλημα εποχικότητας, που όπως λέει είναι ένας ακόμη λόγος για την αύξηση των απόπειρων αυτοκτονίας μεταξύ των εφήβων. Σύμφωνα με την ίδια, «την άνοιξη παρατηρείται ξέσπασμα συναισθηματικών διαταραχών και αυτοκτονιών σε ενήλικες. Αυτό το έχουμε δείξει εδώ στην Κρήτη σε μελέτες που έχουν δημοσιευτεί τα τελευταία χρόνια, αλλά έχει παρατηρηθεί και σε όλο τον κόσμο.Άτομα που πάσχουν από συναισθηματικές διαταραχές όπως κατάθλιψη και διπολική διαταραχή έχουν «ανοιξιάτικη έξαρση». Το ίδιο συμβαίνει και με την αυτοκτονία. Ο μεγαλύτερος αριθμός τους καταγράφεται τον Μάιο-Ιούνιο και τη δεύτερη φορά – τον Σεπτέμβριο. Τις εποχές δηλαδή. Δείξαμε και παρουσιάσαμε τα σχετικά δεδομένα στη μελέτη μας. Αυτό το φαινόμενο φαινόταν να αλλάζει τον πρώτο χρόνο της πανδημίας, το 2020, πριν επιστρέψει στο «φυσιολογικό» το 2021. Ο αριθμός των αυτοκτονιών φαίνεται να έχει αυξηθεί».

Ο Γεώργιος Ψιστάκης, πρόεδρος και ιδρυτής του Συλλόγου Συλλόγου Φίλων Ψυχιατρικής ΠΑΓΝΗ «Υδρία», είπε ότι τα οικογενειακά προβλήματα ήταν η κύρια αιτία για την αύξηση των απόπειρων αυτοκτονίας μεταξύ των εφήβων, γεγονός που οδήγησε σε κατακόρυφη αύξηση των νοσηλειών στο ΠΑΓΝΗ. παιδικό ψυχιατρείο. «Οι μεγάλοι έχουν τρελαθεί και τα παιδιά το πληρώνουν. Οι γονείς τσακώνονται γιατί υπάρχουν προβλήματα και τα πληρώνουν τα παιδιά» τονίζει ο κ. Ψιστάκης.

Για τους λόγους για τους οποίους αυξάνονται οι απόπειρες αυτοκτονίας, ο ειδικός αναφέρει: «Τώρα είναι πιο δύσκολη περίοδος από πριν από την πανδημία. Μετά από δύο χρόνια COVID και μετά από μια κατάσταση που έχει φέρει ολόκληρη την κοινωνία σε μια δύσκολη κατάσταση που κανείς δεν μπορεί εύκολα να διαχειριστεί, έρχεται ένας πόλεμος που κάνει την κατάσταση ακόμα χειρότερη».

Έλλειψη ψυχολογικής βοήθειας

«Ό,τι και να πούμε, δεν έχει νόημα. Όλοι ζούμε στον πραγματικό κόσμο. Πολλοί άνθρωποι περνούν κρίσεις πολύ δύσκολα. Στην πραγματικότητα, δεν είναι ότι καλύτερο όταν τα παιδιά βλέπουν πώς «δαγκώνουν» οι γονείς τους. Συνειδητοποιούν ότι το σπίτι δεν έχει τα πράγματα που χρειάζονται για να επιβιώσουν. Δεν είναι ό,τι καλύτερο για ένα 14χρονο αγόρι να βλέπει τους γονείς του να μαλώνουν συνεχώς γι’ αυτό και να δημιουργούν τεταμένο κλίμα στην οικογένεια», λέει ο κ. Ψιστάκης αναφερόμενος στην έλλειψη ψυχολογικής βοήθειας στα παιδιά και κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου. , ότι η κατάσταση μπορεί να επιδεινωθεί στο μέλλον.

«Η κατάσταση περιπλέκεται από το γεγονός ότι συχνά δεν υπάρχει εξωτερική βοήθεια από το σχολείο, την κοινωνία, τους κοινωνικούς λειτουργούς. Πίσω μας, γιατροί, να υπάρχουν άνθρωποι που να μπορούν να βοηθήσουν σε αυτή την κατάσταση», λέει ο Γεώργιος Ψιστάκης. «Τα παιδιά δεν έχουν πού να πάρουν βοήθεια, τι άλλο μπορεί να πει κανείς για αυτό;», κατέληξε ο ειδικός.



Source link