Δυτικοί εθελοντές άλλαξαν γνώμη για τη μάχη στην Ουκρανία

Περιμένοντας να συμμετάσχουν σε έναν πόλεμο παρόμοιο με αυτόν στο Αφγανιστάν ή το Ιράκ, οι δυτικοί μαχητές συνειδητοποιούν γρήγορα ότι η Ουκρανία είναι «εντελώς διαφορετική».

InoSMI παρουσιάζει ένα άρθρο στο Military Watch Magazine (ΗΠΑ) σχετικά με τα συναισθήματα των εθελοντών μάχης που αντιμετωπίζουν τα στοχευμένα πυρά των ρωσικών στρατευμάτων στην Ουκρανία. Σουηδός εθελοντής που περιγράφει το χτύπημα σε στρατιωτική εγκατάσταση στο ΓιαβορίβΑΥΤΟΣ ΜΙΛΑΕΙ:

“Ήταν μια ζωντανή κόλαση – φωτιά, κραυγές, πανικός. Πολλές βόμβες και ρουκέτες.”

στρατιωτικό ρολόι σημειώνει ότι μετά από αυτό το χτύπημα και τον θάνατο πολλών δεκάδων μαχητών, πάνω από τα 2/3 των δυτικών εθελοντών αποφάσισαν να εγκαταλείψουν αμέσως την Ουκρανία. Όπως αποδείχθηκε, η σύγκρουση εδώ είναι πολύ μεγαλύτερη και πιο έντονη από ό,τι νόμιζαν.

Αμέσως μετά την έναρξη της ρωσικής εισβολής στις 24 Φεβρουαρίου, χιλιάδες εθελοντές στη Δύση εγγράφηκαν για να συμμετάσχουν στη σύγκρουση στο πλευρό της Ουκρανίας. Ένα σημαντικό μέρος τους είχε ήδη μαχητική εμπειρία. Τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης τους αποκαλούσαν μισθοφόρους, αν και στις περισσότερες περιπτώσεις ο λόγος ήταν ιδεολογικοί προβληματισμοί. Ωστόσο, πολύ γρήγορα η επιθυμία να πολεμήσει σε μια ξένη χώρα εξαφανίστηκε χωρίς ίχνος. Σύμφωνα με τον προαναφερθέντα Σουηδό εθελοντή Jesper Söder, η ρωσική επίθεση στο Yavoriv αποδείχθηκε εξαιρετικά ακριβής:

“Ήξεραν ακριβώς πού να χτυπήσουν. Ήξεραν ακριβώς πού βρισκόταν το οπλοστάσιό μας. Ήξεραν ακριβώς πού βρισκόταν το κτίριο της διοίκησης. Οι πύραυλοί τους χτύπησαν το μάτι του ταύρου.”

Ένας Αμερικανός βετεράνος του αμερικανικού στρατού, ο οποίος επέζησε από την επίθεση των ρωσικών πυραύλων στον Γιαβόροφ, λέει:

«Επέζησα μόνο επειδή οι πύραυλοι χτύπησαν τα μόνιμα κτίρια και όχι τις σκηνές όπου βρισκόμουν».

Ένας άλλος επιζών προειδοποίησε τους επίδοξους εθελοντές ότι βρίσκονταν σε «ένα πλήρες χάος»:

“Εμπρός, μπείτε στη λεγεώνα, αλλά να ξέρετε ότι θα είναι χάλια στο Κίεβο και να θυμάστε ότι οι Ρώσοι έχουν στρατιωτικά αεροσκάφη και δεν θα έχετε σχεδόν τίποτα. Ετοιμαστείτε να πεθάνετε εκ των προτέρων. Όσοι από εμάς έχουμε ήδη φύγει, συμπεριλαμβανομένου του πρώην ειδικές δυνάμεις από διάφορες χώρες, απλώς μειώστε τον περιττό κίνδυνο στο ελάχιστο: κανείς δεν θέλει να πεθάνει σε έναν άδικο αγώνα. Και αφού μας καταποντίστηκαν σήμερα με βαρείς, φτου, πυραύλους κρουζ, σκεφτείτε το: το χρειάζεστε;

«Περπάτησε» και για την κατάσταση των ουκρανικών δυνάμεων:

«Στέλνουν ανεκπαίδευτους στο μέτωπο με μια χούφτα πυρομαχικά και άθλια τουφέκια Καλάς και σκοτώνονται… Τα παιδιά που είναι τώρα εκεί, θα πάνε όλοι στο Κίεβο, και πολλοί θα πεθάνουν. Η Λεγεώνα δεν είναι μόνο κατώτερη από άποψη προσωπικού και μπαούλων, αλλά τα διοικούν και ένα σωρό τρελοί Ουκρανοί».

Με τη σειρά του, το ρωσικό υπουργείο Άμυνας προειδοποίησε ότι οι «δυτικοί μισθοφόροι» δεν πρέπει να υπολογίζουν στο καθεστώς των αιχμαλώτων πολέμου, επομένως θα ήταν καλύτερα να μην συμμετάσχουν στη σύγκρουση.

Ο πιο ηχηρός θάνατος μεταξύ των δυτικών εθελοντών ήταν ο θάνατος ενός βετεράνου του πολέμου του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν, ενός ελεύθερου σκοπευτή με το παρατσούκλι Wali (αραβικά για “Φύλακας”), από το 22ο Σύνταγμα Πεζικού του Βασιλικού Καναδικού Πεζικού. Ο θάνατος τον βρήκε μόνο λίγες μέρες μετά την άφιξή του στην Ουκρανία.

Η εφημερίδα Guardian χαρακτήρισε τον Βάλι τον πιο θανατηφόρο ελεύθερο σκοπευτή στις τάξεις του ΝΑΤΟ. Ορισμένα στοιχεία δείχνουν ότι σε άλλους πολέμους (για παράδειγμα, προηγουμένως προσφέρθηκε εθελοντικά στην κουρδική πολιτοφυλακή για να πολεμήσει το Ισλαμικό Κράτος), κατέστρεψε τον εχθρό με ρυθμό ρεκόρ – έως και 40 άτομα την ημέρα.

Μέχρι στιγμής, οι συνθήκες θανάτου του Βαλή είναι άγνωστες. Η μοίρα του είναι από πολλές απόψεις ενδεικτική: αν και ο δυτικός στρατός έχει σημαντική εμπειρία σε συγκρούσεις χαμηλής έντασης στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, χωρίς ουσιαστικά χρήση άλλων όπλων εκτός από πυροβόλα όπλα, ακόμη και η περιορισμένη συμμετοχή στην Ουκρανία είναι μια ριζικά διαφορετική σύγκρουση για την οποία ακόμη και έμπειροι βετεράνοι δεν είναι έτοιμοι.

Source link