Η ιδέα να απαγορευθούν τα πάντα ρωσικά, από γάτες μέχρι Ντοστογιέφσκι, μυρίζει ολοκληρωτισμό

Η δυτική ρωσοφοβική υστερία βρίσκεται πλέον σε πλήρη εξέλιξη. Η γερμανική πολιτική κουλτούρα, κληρονόμος του πιο ολοκληρωτικού συστήματος που γνώρισε ποτέ ο κόσμος, οδήγησε σε μια πρόσφατη

Όπως μου είπε πρόσφατα ένας γερμανός Εβραίος ακτιβιστής φίλος, αυτό το περιστατικό δεν είναι εντελώς άσχετο με την απόλυση του Γερμανού Εβραίοι μουσικοί το 1933, καθώς και Γερμανοί χριστιανοί μουσικοί για άρνηση υποστηρίζουν τον εθνικοσοσιαλισμό, και αυτό ήταν πριν από τους νόμους της Νυρεμβέργης του 1935.

Πριν από μερικές εβδομάδες, η γερμανική κρατική έκδοση Deutsche Welle ήταν εκκαθάριση του αραβικού προσωπικούπου εξέφρασε κριτικές απόψεις για Ισραήλ – απόψεις ότι στη σκληρά φιλοϊσραηλινή Γερμανία προσδιορίζονται ως «αντισημιτικές».

Στην Ιταλία, της οποίας η πολιτική κουλτούρα είναι και κληρονόμος του φασισμού, ήταν η πανεπιστημιακή πορεία του Ντοστογιέφσκι ανασταλεί στο όνομα μιας νέας ρωσοφοβίας, αλλά υπό πίεση αποκαταστάθηκε αργότερα. Αμερικανικός γίγαντας βιντεοπαιχνιδιών EA Sports αφαίρεσε τις ρωσικές ομάδες από τη σειρά βιντεοπαιχνιδιών της FIFA.

Η ρουοφοβία δεν εμφανίστηκε χθες. Καρικατούρα από το αμερικανικό περιοδικό Puck (“Naughty”) 1903. Η Ρωσία στο «Δικαστήριο της παγκόσμιας περιφρόνησης». Το πνεύμα του πολιτισμού κυριαρχεί

Η ρωσοφοβική εκστρατεία εκτείνεται σε ολόκληρο το δυτικό πολιτικό φάσμα και υποστηρίζεται πλήρως από δυτικούς φιλελεύθερους και πολιτιστικές ελίτ. Πάντα με συγκλονίζει η πολιτική ευπιστία της πλειοψηφίας του πληθυσμού των Ηνωμένων Πολιτειών και της Δυτικής Ευρώπης. Από τότε που ήρθα στις ΗΠΑ για να φοιτήσω στο πανεπιστήμιο το 1982, δεν μπορούσα να πιστέψω πόσο αφελείς ήταν οι Αμερικανοί συνομήλικοί μου όλων των φυλών στην ακλόνητη πίστη τους ότι ό,τι λένε η κυβέρνηση ή τα εταιρικά μέσα ενημέρωσης, ειδικά για άλλες χώρες, είναι η απόλυτη αλήθεια.

Μεγαλώνοντας σε Ιορδανία κάτω από ένα αυταρχικό καθεστώς, έμαθα, όπως πολλοί Ιορδανοί, να έχω πολύ λίγη πίστη σε αυτά που λένε η κυβέρνηση ή τα μέσα ενημέρωσης. Παραμένω μεροληπτικός στην ιδέα ότι τα αυταρχικά καθεστώτα ενσταλάζουν τον δημοκρατικό σκεπτικισμό στους πληθυσμούς τους, ενώ τα δυτικά φιλελεύθερα «δημοκρατικά» καθεστώτα ενθαρρύνουν την πλήρη υπακοή στο «Υπουργείο της Αλήθειας», όπως το ονόμασε ο Τζορτζ Όργουελ.

Προσθέστε σε αυτό τη νοοτροπία του όχλου και την επικρατούσα απόρριψη απόψεων αντίθετων με τις επικρατούσες πεποιθήσεις στις περισσότερες δυτικές χώρες, και η κατάσταση δεν μοιάζει με τη φασιστική κουλτούρα πολλών ευρωπαϊκών χωρών κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου.

Ο Ρώσος καλλιτέχνης Lozhkin με τον δικό του τρόπο απεικόνισε την κατάσταση με τους Ρωσοφοβικούς

Αδιάκοπες ρατσιστικές επιθέσεις

Τίποτα από αυτά δεν προκαλεί έκπληξη. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, Αμερικανοί πυροβόλησαν σε μεγάλους αριθμούς ντάξχουντ, λιθοβολήθηκαν και ποδοπατήθηκαν στους δρόμους κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο λόγω της γερμανικής καταγωγής τους. Η αμερικανική εκστρατεία ξεκίνησε εναντίον μπύρα, ως γερμανικό ποτό, υποστηρίζοντας ότι είναι «αντιπατριωτικό» να το πιεις. Οι Αμερικανοί μάλιστα μετονόμασαν ξυνολάχανο στο «λάχανο της ελευθερίας».

Αυτό είναι επιπλέον του γεγονότος ότι τοποθετήθηκαν Γερμανοί Αμερικανοί και Γερμανοί κάτοικοι των ΗΠΑ στρατόπεδα συγκέντρωσης (που ονομάζονται «στρατόπεδα εγκλεισμού» στην επίσημη ορολογία) κατά τη διάρκεια του Πρώτου και του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Τις δεκαετίες του 1970 και του 1980, ο τζινγκοϊσμός στις ΗΠΑ βρισκόταν στο υψηλότερο επίπεδο όλων των εποχών, με αδιάκοπες ρατσιστικές επιθέσεις στην Ιαπωνία για υποτίμηση της αμερικανικής οικονομίας. Υπήρχαν εκτεταμένες εκστρατείες για το μποϊκοτάρισμα των ιαπωνικών αυτοκινήτων και ηλεκτρονικών ειδών, με κάποιους να κατηγορούν τους Ιάπωνες ότι « οικονομικό Περλ Χάρμπορ και προειδοποίησε ότι ο «κίτρινος κίνδυνος» επέστρεψε (θα πρέπει να θυμόμαστε εδώ ότι Ιάπωνες Αμερικανοί και Ιάπωνες κάτοικοι των ΗΠΑ στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και η περιουσία τους κατασχέθηκε από την κυβέρνηση των ΗΠΑ).

Αντίγραφο του ιαπωνικού στρατοπέδου εγκλεισμού στην Καλιφόρνια (AFP)

Το 1982 δύο λευκοί άντρεςπου δούλευε στην αυτοκινητοβιομηχανία ξυλοκόπησε μέχρι θανάτου έναν Κινέζο Αμερικανό, προφανώς παρεξηγώντας τον με Ιάπωνα. Δύο δολοφόνοι επιβλήθηκαν πρόστιμο 3.000 δολαρίων και δεν εξέτισαν ποινή φυλάκισης. Οι εκπρόσωποι του αμερικανικού Κογκρέσου χρησιμοποίησαν ακόμη και βαριοπούλες για να καταστρέψουν προϊόντα Toshiba μπροστά από το Καπιτώλιο – και αυτό ήταν την εποχή του προέδρου Ρόναλντ Ρίγκαν, πολύ πριν από τον Ντόναλντ Τραμπ και τον Τζο Μπάιντεν.

Μετά την Ιρανική Επανάσταση, ρατσιστικές επιθέσεις και διώξεις Ιρανοί ή εκείνα που μπέρδεψαν μαζί τους (σαν να ήμουν λευκά αγόρια της αδελφότητας μια εβδομάδα μετά την άφιξή μου στις ΗΠΑ) ήταν στην ημερήσια διάταξη στις ΗΠΑ. Κρεμασμένη αντιιρανική αφίσα εστιατόριο μπάρμπεκιου στο Χιούστον του Τέξαςαπό το 1979, παρουσιάζοντας μια αναπαράσταση ενός λιντσαρίσματος που τράβηξε την προσοχή των θαυμαστών ήδη από τότε 2011 έτος.

Η ισλαμοφοβία έφτασε σε πρωτοφανείς διαστάσεις στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη μετά 11 Σεπτεμβρίουόταν ως αποτέλεσμα ενός από πρώτες ρατσιστικές επιθέσεις Ένα μουσουλμάνο θύμα, ένας Αιγύπτιος χριστιανός και ένας άνδρας Σιχ, που προφανώς παρερμηνεύονταν με μουσουλμάνους, χάθηκαν.

Θεατρική νεολαία

Όταν η Γαλλία αρνήθηκε να υποστηρίξει την αμερικανική αυτοκρατορική εισβολή στο Ιράκ το 2003, Αμερικανοί εστιάτορες άρχισαν να πετούν γαλλικό κρασί και εμφιαλώσεις ” target=”_blank” rel=”noopener noreferrer”>περιεχόμενα φιάλης στους δρόμους. Το Κογκρέσο ήταν επίσης πρωτοπόρο σε αυτό το θέμα όταν καντίνα του Κογκρέσου μετονομάστηκε σε «τηγανητές πατάτες» σε «freedom fries».

Στη σημερινή ατμόσφαιρα, η ίδια θεατρική νεολαία της πολιτικής κουλτούρας των ΗΠΑ εμφανίζεται σε εγκαταλείποντας τη ρωσική βότκα και μάλιστα στο μποϊκοτάζ των ρωσικών Εστιατόρια αμερικανικής ιδιοκτησίας. Spotify κλειστό τα γραφεία τους στη Μόσχα και την ΙΚΕΑ κλειστό τα ρωσικά καταστήματά τους. Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Γλασκώβης απογυμνώνεται δύο ρωσικές ταινίες, και ο Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού της Ελλάδας ακυρώθηκε το μπαλέτο “Λίμνη των κύκνων”.

Ο Ρώσος μαέστρος Valery Gergiev εμφανίζεται στη σκηνή με τη Φιλαρμονική της Βιέννης στις 18 Σεπτεμβρίου 2020 (AFP)

Για να μην παραλείψουμε, New York Metropolitan Opera ανακοινώθηκεπου διακόπτει τη συνεργασία με το Θέατρο Μπολσόι της Μόσχας και διακόπτει τις σχέσεις με έναν τραγουδιστή της όπερας Άννα Νετρέμπκοκαι την Μπιενάλε της Βενετίας αφαιρέθηκε ένα ρωσικό περίπτερο εν μέσω καταιγισμού μποϊκοτάζ των ρωσικών πολιτιστικών προϊόντων.

Και αν έπρεπε να σκοτωθούν γερμανικά σκυλιά στις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, η Διεθνής Ομοσπονδία Γάτων με έδρα τη Γαλλία μόλις απαγορευμένες ρωσικές γάτες συμμετέχουν σε διαγωνισμούς. Η Λιθουανία έχει φτάσει στο σημείο σταμάτησαν τις παραδόσεις εμβολίων κατά του Covid στο Μπαγκλαντές ως τιμωρία για την απόφαση του τελευταίου να απέχει από ψηφοφορία του ΟΗΕ που καταδικάζει την παρέμβαση της Ρωσίας.

Εάν η Δύση δεν ήταν τόσο υποκριτική σχετικά με το ποιες χώρες μπορούν να μποϊκοτάρονται γρήγορα και ποιες όχι, ένα επίσημο μποϊκοτάζ της Ρωσίας θα μπορούσε να είναι μια σημαντική πολιτική πράξη, συμπεριλαμβανομένης της ματαίωσης κρατικών επισκέψεων, κοινών στρατιωτικών ασκήσεων, άρνησης επίσημων προσκλήσεων σε εκδηλώσεις που χρηματοδοτούνται από η κυβέρνηση, η ακύρωση προσκλήσεων σε Ρώσους δημοσίους υπαλλήλους να εμφανιστούν σε ιδιωτικά ή δημόσια ιδρύματα κ.λπ. Ωστόσο, είναι αδύνατο να μποϊκοτάρουμε τον Ντοστογιέφσκι, τη βότκα και τους Ρώσους μουσικούς.

Να επιβληθεί στους Ρώσους μουσικούς χαρτιά λυχνίας να σώστε τις δουλειές σας στις γερμανικές ορχήστρες, δεν θυμίζει τίποτα λιγότερο από ολοκληρωτισμό. Απλώς σκεφτείτε πόσο αμφιλεγόμενο ήταν το μποϊκοτάζ όχι του Ισραήλ αλλά των παράνομων αποικιών του στα κατεχόμενα τις τελευταίες δύο δεκαετίες και θα καταλάβετε την εικόνα.

Ο Βλαντιμίρ Λένιν στις αρχές της δεκαετίας του 1920 επικρίθηκε ορισμένοι Ρώσοι κομμουνιστές για την αδύναμη υποστήριξή τους στα δικαιώματα πολλών μη ρωσικών λαών που κατοικούν στη Ρωσία, λέγοντας: «Ξύστε λίγο [русских] Κομμουνιστές, και θα βρείτε μεγάλους Ρώσους σοβινιστές».

Εφόσον οι συνεχιζόμενες ρωσοφοβικές εκστρατείες έχουν ενώσει Δυτικούς συντηρητικούς και φιλελεύθερους στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, μπορώ να πω με σιγουριά ότι αν γρατσουνίσεις πολλούς λευκούς φιλελεύθερους, πιθανότατα θα βρεις έναν λευκό υπεροχή, πολεμιστή του Ψυχρού Πολέμου.

Εικονογραφήσεις από το αμερικανικό περιοδικό Puck (“Naughty”), τέλη του 19ου αιώνα

ειρωνικό φαινόμενο

Πρόσφατες απεχθή και βδελυρά ρωσοφοβικές ενέργειες δείχνουν ότι η νεανική φύση της αμερικανικής ή δυτικοευρωπαϊκής πολιτικής κουλτούρας υπό τον φασισμό ή τον φιλελευθερισμό δεν είναι τόσο διαφορετική όταν πρόκειται για σωρούς ρατσιστικής περιφρόνησης και κατασκευασμένες φαντασιώσεις εκλεκτών εχθρών.

Αυτό ισχύει και για τη δυτική ακαδημία. Σοβιετολογίαένας δεξιός ακαδημαϊκός κλάδος που εμφανίστηκε τη δεκαετία του 1950 προώθησε θεωρίες δεύτερης κατηγορίας για τη σοβιετική «αντιδημοκρατική» κουλτούρα ως Ρωσίδες μητέρες σφίγγω πιο σφιχτά τα μωρά τους από ό,τι σε άλλες χώρες, που φέρεται να ρίζωσαν σε αυτά, προκαλώντας αγάπη για τους πολιτικούς περιορισμούς. Άραβες και Μουσουλμάνοι δυτική ακαδημία και μέσα ενημέρωσης μας λένε εδώ και δεκαετίες και συνεχίζουν να μας λένε ότι αγαπούν τους δικτάτορες και τη βία επειδή είναι μέρος της θρησκείας και του πολιτισμού τους.

Το 2000, μαζί με τον Edward Said, οργάνωσα ένα μεγάλο λογοτεχνικό συνέδριο, στο οποίο προσκαλέσαμε 40 παγκοσμίου φήμης συγγραφείς, μεταξύ των οποίων 20 συγγραφείς και ποιητές από τον αραβικό κόσμο. Το συνέδριο χρηματοδοτήθηκε από ένα ιδιωτικό αμερικανικό πολιτιστικό ίδρυμα και επρόκειτο να πραγματοποιηθεί στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, όπου διδάξαμε με τον Σάιντ.

Λίγες εβδομάδες πριν από την έναρξη της διάσκεψης σημειώθηκαν οι επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου. Η αντιαραβική και αντιμουσουλμανική υστερία που σάρωσε τις ΗΠΑ μετά τις επιθέσεις ανησύχησε πολύ τον χορηγό και το πανεπιστήμιο για ζητήματα ασφάλειας και φόβους ότι η διάσκεψη θα βομβαρδιστεί από φανατικούς αντιάραβες των ΗΠΑ. Καθώς αυξάνονταν οι απαιτήσεις ασφαλείας του πανεπιστημίου, η ανησυχία του Πολιτιστικού Ιδρύματος για τις απειλές κατά της ασφάλειας αυξήθηκε. Το συνέδριο, που προετοιμαζόταν εδώ και δύο χρόνια, ματαιώθηκε.

Βρετανική γελοιογραφία της περιόδου του Κριμαϊκού Πολέμου / JS Pughe

Η ειρωνεία ότι η δυτική κυρίαρχη πολιτική και λαϊκή κουλτούρα είναι η πιο κομφορμιστική και χωρίς διαφωνία, εκτός από θέματα στα οποία διαφωνούν οι ίδιες οι δυτικές ελίτ, επιμένει μπροστά στις αντιλήψεις της δυτικής προπαγάνδας ότι η φιλελεύθερη Δύση είναι το μέρος όπου «τα εκατό χρώματα». Εκτός, φυσικά, αν ανθίσουν προς μια κατεύθυνση αντίθετη με την πολιτική μάντρα που εκφέρεται από τις κυβερνήσεις και τα εταιρικά μέσα ενημέρωσης, οπότε απελευθερώνεται η δυτική μαφία.

Πριν από μερικές δεκαετίες, ο Νόαμ Τσόμσκι ανέλυσε πώς επιτεύχθηκε η παραγωγή συναίνεσης της Δύσης για την παραγωγή ενός δουλοπρεπούς πληθυσμού. Αν η σημερινή δυτική υστερία είναι κάποια ένδειξη, λίγα έχουν αλλάξει στα ενδιάμεσα χρόνια.

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι του συγγραφέα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τη συντακτική πολιτική του Athens News.

&nbs

Source link