29.03.2024

Αθηναϊκά Νέα

Νέα από την Ελλάδα

Είναι απειλητικός ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος με φόντο την εμπλοκή πολλών χωρών στον πόλεμο

Πόσο πραγματική είναι η απειλή του Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου στην τρέχουσα αντιπαράθεση μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας; Γνώμη ειδικού.

Deutsche Welle προσπάθησε να μάθει την πραγματική κατάσταση των πραγμάτων, στηριζόμενος στη γνώμη αρμόδιων ειδικών. Δεν είναι μυστικό ότι πολλές χώρες υποστηρίζουν την Ουκρανία με όπλα, κυρώσεις κατά της Ρωσίας, συμμετοχή στον πόλεμο των εθελοντών. Θα μπορούσαν όλα αυτά να προκαλέσουν τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο και πόσο πραγματική είναι η απειλή, υποστήριξαν οι ειδικοί.

Δύο εβδομάδες μετά την εισβολή της Ρωσίας στη χώρα, το Κίεβο συνεχίζει την επίμονη αντιπαράθεσή του. Οι περισσότερες χώρες του κόσμου υποστηρίζουν την Ουκρανία σε διάφορους βαθμούς. Στις 2 Μαρτίου, η απόλυτη πλειοψηφία – 141 από τα 193 κράτη – ψήφισε υπέρ του ψηφίσματος της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ που καταδικάζει την επιθετικότητα της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Πολλές χώρες εμπλέκονται ήδη έμμεσα στη σύγκρουση, οι περισσότερες από αυτές βρίσκονται στο πλευρό της ουκρανικής κυβέρνησης. Η υποστήριξή τους έγκειται στην προμήθεια όπλων στην Ουκρανία (συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας), στις οικονομικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας, στη συμμετοχή ξένων μαχητών, που προσκλήθηκαν επίσημα από το Κίεβο, δημιουργώντας μια διεθνή λεγεώνα.

Οι περισσότεροι από τους ειδικούς με τους οποίους μίλησε η DW, όπως πολλοί άλλοι, πιστεύουν ότι ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος αποκλείεται. Ο Mathieu Bouleg, ειδικός στη βρετανική δεξαμενή σκέψης Chatham House, σημειώνει:

«Οποιαδήποτε σύγκρουση έχει μια διεθνή συνιστώσα, το ίδιο το γεγονός της καταδίκης του πολέμου στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, όπου ο εκπρόσωπος της Κένυας δίδαξε στον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν ένα μάθημα ιστορίας, μιλάει πολλά. Ούτε η Γαλλία ούτε το Ηνωμένο Βασίλειο θα κηρύξουν πόλεμο Ρωσία, εκτός αν υπάρξει απρόβλεπτη κλιμάκωση».

Παρόμοια άποψη συμμερίζεται και η καθηγήτρια Angelika Nusberger, εμπειρογνώμονας του ανατολικοευρωπαϊκού δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Κολωνίας και πρώην δικαστής του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΔΑ). Δεν πιστεύει ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει ήδη γίνει «παγκόσμιος πόλεμος»:

«Πρόκειται για πόλεμο δύο κρατών που βασίζεται στην επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία, που δεν αφορά άλλα κράτη, αν και ρητορικά, ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν στις ομιλίες του αντιλαμβάνεται έμμεσα τη Δύση και το ΝΑΤΟ ως αντιπάλους. Για παράδειγμα, η συμμετοχή πέντε χωρών δεν θα θεωρούνταν παγκόσμιος πόλεμος και μερικές ακόμη – θα ήταν ήδη ένας. Αυτό θα μπορούσε να φοβηθεί εάν επρόκειτο για αντιπαράθεση μεταξύ της Ρωσικής Ομοσπονδίας και του ΝΑΤΟ».

Απόλυτα όλοι οι ειδικοί, συνεχίζει ο Buleg, δεν συμφωνούν με τα λόγια του Ρώσου Προέδρου Πούτιν, ο οποίος είπε ότι οι κυρώσεις της Δύσης κατά της χώρας του “μοιάζουν με κήρυξη πολέμου”, αν και πρόσθεσε ότι “δεν έχει φτάσει ακόμη σε αυτό. ο ειδικός εξηγεί:

Αυτό δείχνει πλήρη αδιαφορία για τους καθιερωμένους αποτρεπτικούς μηχανισμούς. Εάν η Ρωσία επιλέξει να ερμηνεύσει τις κυρώσεις ως πράξη πολέμου, αυτό εξαρτάται από αυτήν».

Η Angelika Nusberger συμφωνεί:

«Οι κυρώσεις δεν είναι κήρυξη πολέμου. Είναι μια αντίδραση σε παραβίαση του διεθνούς δικαίου, δηλαδή του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, που απαγορεύει τη βία. μπορεί να είναι η παραβίαση άλλων συνθηκών, στην προκειμένη περίπτωση, οικονομικών. Επομένως, δεν πρόκειται για κήρυξη πολέμου».

Πώς μπορούμε, λοιπόν, να ερμηνεύσουμε την προμήθεια όπλων από τις δυτικές χώρες στην Ουκρανία και τη συμμετοχή πολιτών ξένων κρατών στις μάχες στο πλευρό του Κιέβου; Είναι δυνατόν να το ονομάσουμε αυτό, έστω και έμμεσα, αλλά συμμετοχή στον πόλεμο; Ο/Η Nusberger λέει:

“Οι παραδόσεις όπλων πραγματοποιούνται σε όλο τον κόσμο. Πρόκειται για ενέργειες για την υποστήριξη της ουκρανικής πλευράς, που έχουν σχεδιαστεί για να την βοηθήσουν να αμυνθεί.”

Για το διεθνές δίκαιο, η απόδοση είναι καθοριστική, το γεγονός ότι η απόφαση για χρήση όπλων ή μαχητικών λαμβάνεται από την άλλη πλευρά, στην προκειμένη περίπτωση το Κίεβο. Σύμφωνα με τον εμπειρογνώμονα, αυτό ισχύει και για τα μαχητικά αεροσκάφη, την προμήθεια των οποίων από χώρες του ΝΑΤΟ μέχρι στιγμής αναζητούσε ανεπιτυχώς η Ουκρανία. Ωστόσο, η Buleg πιστεύει ότι τέτοιες προμήθειες όχι μόνο είναι δυνατές, αλλά και απαραίτητες:

“Αυτή είναι μια τεχνητή διάκριση. Εμείς οι ίδιοι καταλήξαμε σε κάτι σαν προσωπικό εμπόδιο, που περιορίζει τη δυτική βοήθεια, λέγοντας ότι, λένε, δεν μπορεί να γίνει λόγος για μαχητικά αεροσκάφη, καθώς αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει πολύ σκληρή αντίδραση από το Κρεμλίνο και εκεί είναι κίνδυνος κλιμάκωσης. Αλλά πώς ξέρουμε αν δεν έχουμε προσπαθήσει;».

Ο ειδικός του Chatham House προτείνει μια σταδιακή προσέγγιση για την προμήθεια όπλων, συνοδευόμενη από εξηγήσεις ότι «δεν πρόκειται για κήρυξη πολέμου, αλλά για ενέργειες ενός εθελοντικού συνασπισμού για την υποστήριξη της Ουκρανίας, η οποία αμύνεται». Όμως, σύμφωνα με τον ίδιο, η γραμμή που δεν θα περάσει η Δύση θα είναι η απευθείας αποστολή του στρατού στην Ουκρανία. Ο Buleg είναι σίγουρος ότι η Δύση μπορεί πάντα να κάνει περισσότερα για το Κίεβο:

«Τη στιγμή που θα πούμε ότι κάναμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε, θα χάσουμε».



Source link