16.04.2024

Αθηναϊκά Νέα

Νέα από την Ελλάδα

Τι συμβαίνει στον κόσμο, και πώς απειλεί την Ελλάδα

Η κατάσταση στην Ουκρανία θέτει για άλλη μια φορά πολύ δύσκολα καθήκοντα για την Ευρώπη στο πλαίσιο των προβλημάτων του διεθνούς δικαίου.

Για εμάς τους Έλληνες ήταν απλώς αδιανόητο να δικαιολογήσουμε τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, αφού η Ελλάδα έπρεπε να αντέξει τη συνεχιζόμενη βάρβαρη τουρκική εισβολή στην Κύπρο, καθώς και τις καθημερινές προκλήσεις της Τουρκίας, που αποτελούν απειλή για την εθνική κυριαρχία των νησιών μας. Ωστόσο, τώρα προκύπτει ένα παράδοξο: η Ρωσία κατηγορείται ότι εισέβαλε στην Ουκρανία (και τιμωρείται με κυρώσεις γι’ αυτό), ενώ η Τουρκία συνεχίζει τις επιθέσεις της ατιμώρητη.

Αυτό σημαίνει ότι Η Δύση αποφάσισε να χρησιμοποιήσει διάφορα μέτρα και σταθμά σε περιπτώσεις παραβίασης της εδαφικής κυριαρχίας. Δυστυχώς, αυτή η απαράδεκτη διάκριση δεν είναι το μόνο σύμπτωμα της συνεχιζόμενης παρακμής του συστήματος. Συνεχή λάθη, αμηχανία, αδυναμία πρόβλεψης μελλοντικών καταστροφών, εμμονή με τη δημοκρατία, που δήθεν δικαιολογεί περιττούς πολέμους, αλλά οι ανεκπλήρωτες υποσχέσεις της οδηγούν όλο και πιο συχνά σε δραματικές καταστάσεις που διαφορετικά θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί. Το «καθεστώς» των ηγετών της δίνει επίσης μια εικόνα της παρακμής της Δύσης.

Όπως γράφει το δημοσίευμα newsbreak.grαυτοί οι ασταθείς καιροί φαίνεται να επιβεβαιώνουν τη θεωρία του διάσημου οικονομολόγου Walt Whitman Rostow.

Όσον αφορά τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν από τη Δύση κατά της Ρωσίας, αφορούν μια χώρα με πληθυσμό 146 εκατομμυρίων κατοίκων, η οποία έχει:

  • Φυσικοί πόροι,
  • παραγωγή σπάνιων και πολύτιμων μετάλλων και στοιχείων,
  • επαρκή ποσότητα ξένου νομίσματος και χρυσού,
  • ισχυροί σύμμαχοι,
  • κανένα ειδικό δημόσιο εξωτερικό χρέος,
  • ισχυρή στρατιωτική δύναμη, συμπεριλαμβανομένων των πιο πρόσφατων πυρηνικών όπλων, τα οποία, σύμφωνα με τον επικεφαλής της Ρωσικής Ομοσπονδίας, θα χρησιμοποιήσει εάν χρειαστεί.

Η Ρωσία με τέτοια δεδομένα είναι πολύ δύσκολο να αιμορραγήσει με την επιβολή δυτικών κυρώσεων εναντίον της. Αν και πρέπει να σημειωθεί ότι η Ρωσία, σύμφωνα με το Euronews, έχει αναδειχθεί σε ηγέτη ως προς τον αριθμό των κυρώσεων που επιβλήθηκαν εναντίον της.

Ο κόσμος, με τη σειρά του, θα περάσει δύσκολα. Πώς θα συμπεριφερθεί η Δύση; Και μια ιδιαίτερα ευάλωτη Ευρώπη; Ίσως οι κυρώσεις να την χτυπήσουν «την άλλη άκρη»;

Με βάση την υπόθεση ότι Η Ρωσία θα απαντήσει στις κυρώσεις κλείνοντας ενεργειακά κανάλια προς τη Δύση, η Ευρώπη, βασικά, πέφτει σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου και πετρελαίου, καθώς και από μια σειρά άλλων αγαθών. Η Ευρώπη σε αυτή την περίπτωση θα πληρώσει πάρα πολύ για την ενέργεια και θα αντιμετωπίσει ανυπέρβλητες δυσκολίες στη διατήρηση της αδιάλειπτης οικονομικής δραστηριότητας. Είναι αλήθεια ότι υπήρχαν σκέψεις ότι η Δύση θα γίνει ανεξάρτητη από τη ρωσική ενέργεια. Ωστόσο, τέτοιες προσπάθειες απαιτούν χρόνο, δαπανηρές επενδύσεις και υψηλό βαθμό βεβαιότητας, όπως έχουν ήδη δείξει οι αρνητικές επιπτώσεις μιας πρώιμης στροφής στη Δύση χωρίς επαρκή προετοιμασία για πράσινη ανάπτυξη.

Αλλά η Δύση αντιμετωπίζει κάτι περισσότερο από απλώς να αποκοπεί από τις εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου και πετρελαίου. Υπάρχει κίνδυνος αποδολαριοποίησης, στον οποίο η Ρωσία και η Κίνα εργάζονται με επιτυχία εδώ και αρκετά χρόνια με τη βοήθεια των χωρών BRICS. Αυτές οι προσπάθειες είναι πιθανό να αυξηθούν λόγω των κυρώσεων, έτσι ώστε η Αμερική να χάσει σταδιακά ένα από τα βασικά πλεονεκτήματά της, που είναι η γενική αναγνώριση του εθνικού της νομίσματος ως διεθνούς αποθέματος. Με φόντο μια απροσδόκητη εξέλιξη των γεγονότων, το συμπέρασμα υποδηλώνει ότι οι συνέπειες των κυρώσεων που επιβλήθηκαν από τη Δύση στη Ρωσία θα την πλήξουν πολύ περισσότερο.

Συνέπειες του πολέμου στην Ουκρανία για την Ελλάδα

Ήδη στη χώρα μας χτυπούν τα τύμπανα του πολέμου. Οι απειλές της Τουρκίας κατά της Ελλάδας φαίνεται να ενθαρρύνονται από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Εκτός όμως από αυτή την τρομακτική εικόνα, πολλά άλλα σοβαρά, αλλά κρυφά, φαινόμενα κρέμονται πάνω από την Ελλάδα, κυρίως λόγω του υψηλού βαθμού εξάρτησής της από τις εισαγωγές. Πρώτον, η οικονομία μας έχει πράγματι επιστρέψει σε στασιμότητα ή σε μόλις ορατούς ρυθμούς ανάπτυξης.

Ο πληθωρισμός που θα μπορούσε να διατηρηθεί υπό έλεγχο διατρέχει τον κίνδυνο να μετατραπεί σε υπερπληθωρισμό, ελαχιστοποιώντας σταδιακά την αγοραστική δύναμη μιας ευρείας κοινωνικής τάξης. Καθημερινά αυξάνεται κατακόρυφα το χρέος της χώρας, γεγονός που οδηγεί στην επιβολή ενός ακόμη μνημονίου.

Η έλλειψη πόρων θα επηρεάσει όχι μόνο το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο, αλλά θα εξαπλωθεί σε τρόφιμα, λιπάσματα κ.λπ., οι τιμές θα γίνουν απαγορευτικές.

Η διάρκεια αυτής της ανωμαλίας, προστιθέμενη στη διάρκεια της πανδημίας, είναι απρόβλεπτη, όπως και οι συνέπειές της. Η κορύφωση της αδιαλλαξίας των δύο αντίπαλων πλευρών μπορεί να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτους κινδύνους. Άλλωστε, εκτός από την σθεναρή υποστήριξη των κυρώσεων, η Ελλάδα ανακοίνωσε και την αποστολή στρατιωτικού υλικού στην Ουκρανία.

Γενικά, «αν θα είναι ακόμα», όπως λέει ένα γνωστό ρωσικό τραγούδι.

Η γνώμη του συγγραφέα μπορεί να μην συμπίπτει με τη γνώμη των συντακτών

Για εμάς τους Έλληνες ήταν απλώς αδιανόητο να δικαιολογήσουμε τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, αφού η Ελλάδα έπρεπε να αντέξει τη συνεχιζόμενη βάρβαρη τουρκική εισβολή στην Κύπρο, καθώς και τις καθημερινές προκλήσεις της Τουρκίας, που αποτελούν απειλή για την εθνική κυριαρχία των νησιών μας. Ωστόσο, τώρα προκύπτει ένα παράδοξο: η Ρωσία κατηγορείται ότι εισέβαλε στην Ουκρανία (και τιμωρείται με κυρώσεις γι’ αυτό), ενώ η Τουρκία συνεχίζει τις επιθέσεις της ατιμώρητη.

Αυτό σημαίνει ότι Η Δύση αποφάσισε να χρησιμοποιήσει διάφορα μέτρα και σταθμά σε περιπτώσεις παραβίασης της εδαφικής κυριαρχίας. Δυστυχώς, αυτή η απαράδεκτη διάκριση δεν είναι το μόνο σύμπτωμα της συνεχιζόμενης παρακμής του συστήματος. Συνεχή λάθη, αμηχανία, αδυναμία πρόβλεψης μελλοντικών καταστροφών, εμμονή με τη δημοκρατία, που δήθεν δικαιολογεί περιττούς πολέμους, αλλά οι ανεκπλήρωτες υποσχέσεις της οδηγούν όλο και πιο συχνά σε δραματικές καταστάσεις που διαφορετικά θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί. Το «καθεστώς» των ηγετών της δίνει επίσης μια εικόνα της παρακμής της Δύσης.

Όπως γράφει το δημοσίευμα newsbreak.grαυτοί οι ασταθείς καιροί φαίνεται να επιβεβαιώνουν τη θεωρία του διάσημου οικονομολόγου Walt Whitman Rostow.

Όσον αφορά τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν από τη Δύση κατά της Ρωσίας, αφορούν μια χώρα με πληθυσμό 146 εκατομμυρίων κατοίκων, η οποία έχει:

  • Φυσικοί πόροι,
  • παραγωγή σπάνιων και πολύτιμων μετάλλων και στοιχείων,
  • επαρκή ποσότητα ξένου νομίσματος και χρυσού,
  • ισχυροί σύμμαχοι,
  • κανένα ειδικό δημόσιο εξωτερικό χρέος,
  • ισχυρή στρατιωτική δύναμη, συμπεριλαμβανομένων των πιο πρόσφατων πυρηνικών όπλων, τα οποία, σύμφωνα με τον επικεφαλής της Ρωσικής Ομοσπονδίας, θα χρησιμοποιήσει εάν χρειαστεί.

Η Ρωσία με τέτοια δεδομένα είναι πολύ δύσκολο να αιμορραγήσει με την επιβολή δυτικών κυρώσεων εναντίον της. Αν και πρέπει να σημειωθεί ότι η Ρωσία, σύμφωνα με το Euronews, έχει αναδειχθεί σε ηγέτη ως προς τον αριθμό των κυρώσεων που επιβλήθηκαν εναντίον της.

Ο κόσμος, με τη σειρά του, θα περάσει δύσκολα. Πώς θα συμπεριφερθεί η Δύση; Και μια ιδιαίτερα ευάλωτη Ευρώπη; Ίσως οι κυρώσεις να την χτυπήσουν «την άλλη άκρη»;

Με βάση την υπόθεση ότι Η Ρωσία θα απαντήσει στις κυρώσεις κλείνοντας ενεργειακά κανάλια προς τη Δύση, η Ευρώπη, βασικά, πέφτει σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου και πετρελαίου, καθώς και από μια σειρά άλλων αγαθών. Η Ευρώπη σε αυτή την περίπτωση θα πληρώσει πάρα πολύ για την ενέργεια και θα αντιμετωπίσει ανυπέρβλητες δυσκολίες στη διατήρηση της αδιάλειπτης οικονομικής δραστηριότητας. Είναι αλήθεια ότι υπήρχαν σκέψεις ότι η Δύση θα γίνει ανεξάρτητη από τη ρωσική ενέργεια. Ωστόσο, τέτοιες προσπάθειες απαιτούν χρόνο, δαπανηρές επενδύσεις και υψηλό βαθμό βεβαιότητας, όπως έχουν ήδη δείξει οι αρνητικές επιπτώσεις μιας πρώιμης στροφής στη Δύση χωρίς επαρκή προετοιμασία για πράσινη ανάπτυξη.

Αλλά η Δύση αντιμετωπίζει κάτι περισσότερο από απλώς να αποκοπεί από τις εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου και πετρελαίου. Υπάρχει κίνδυνος αποδολαριοποίησης, στον οποίο η Ρωσία και η Κίνα εργάζονται με επιτυχία εδώ και αρκετά χρόνια με τη βοήθεια των χωρών BRICS. Αυτές οι προσπάθειες είναι πιθανό να αυξηθούν λόγω των κυρώσεων, έτσι ώστε η Αμερική να χάσει σταδιακά ένα από τα βασικά πλεονεκτήματά της, που είναι η γενική αναγνώριση του εθνικού της νομίσματος ως διεθνούς αποθέματος. Με φόντο μια απροσδόκητη εξέλιξη των γεγονότων, το συμπέρασμα υποδηλώνει ότι οι συνέπειες των κυρώσεων που επιβλήθηκαν από τη Δύση στη Ρωσία θα την πλήξουν πολύ περισσότερο.

Συνέπειες του πολέμου στην Ουκρανία για την Ελλάδα

Ήδη στη χώρα μας χτυπούν τα τύμπανα του πολέμου. Οι απειλές της Τουρκίας κατά της Ελλάδας φαίνεται να ενθαρρύνονται από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Εκτός όμως από αυτή την τρομακτική εικόνα, πολλά άλλα σοβαρά, αλλά κρυφά, φαινόμενα κρέμονται πάνω από την Ελλάδα, κυρίως λόγω του υψηλού βαθμού εξάρτησής της από τις εισαγωγές. Πρώτον, η οικονομία μας έχει πράγματι επιστρέψει σε στασιμότητα ή σε μόλις ορατούς ρυθμούς ανάπτυξης.

Ο πληθωρισμός που θα μπορούσε να διατηρηθεί υπό έλεγχο διατρέχει τον κίνδυνο να μετατραπεί σε υπερπληθωρισμό, ελαχιστοποιώντας σταδιακά την αγοραστική δύναμη μιας ευρείας κοινωνικής τάξης. Καθημερινά αυξάνεται κατακόρυφα το χρέος της χώρας, γεγονός που οδηγεί στην επιβολή ενός ακόμη μνημονίου.

Η έλλειψη πόρων θα επηρεάσει όχι μόνο το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο, αλλά θα εξαπλωθεί σε τρόφιμα, λιπάσματα κ.λπ., οι τιμές θα γίνουν απαγορευτικές.

Η διάρκεια αυτής της ανωμαλίας, προστιθέμενη στη διάρκεια της πανδημίας, είναι απρόβλεπτη, όπως και οι συνέπειές της. Η κορύφωση της αδιαλλαξίας των δύο αντίπαλων πλευρών μπορεί να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτους κινδύνους. Άλλωστε, εκτός από την σθεναρή υποστήριξη των κυρώσεων, η Ελλάδα ανακοίνωσε και την αποστολή στρατιωτικού υλικού στην Ουκρανία.

Γενικά, «αν θα είναι ακόμα», όπως λέει ένα γνωστό ρωσικό τραγούδι.

Η γνώμη του συγγραφέα μπορεί να μην συμπίπτει με τη γνώμη των συντακτών



Source link