Γιατί το μίσος βασίλευε στον κόσμο και οι αγαπημένοι καλλιτέχνες προκαλούν επιθετικότητα

Μετά την έναρξη της «ειδικής επιχείρησης» στην Ουκρανία, πρώην φίλοι και καλοί γνωστοί άρχισαν να μισούν ο ένας τον άλλον. Κάθε δήλωση στα δίκτυα, ιδιαίτερα διάσημων προσωπικοτήτων, προκαλεί πολλή αρνητικότητα. Τι μας συμβαίνει;

Η ψυχολόγος Olya Kiso προσπαθεί να σχολιάσει το κύμα μίσους και επιθετικότητας, να κατανοήσει την προέλευσή του και να δώσει επαγγελματικές συμβουλές. Εδώ και δεύτερη εβδομάδα, ο πόλεμος συνεχίζεται στην Ουκρανία και οι χρήστες του Διαδικτύου έχουν χωριστεί σε δύο αντιμαχόμενα στρατόπεδα. Πολλοί καλλιτέχνες με εκατομμύρια followers λένε τη γνώμη τους και οι αναρτήσεις τους κερδίζουν αμέσως έναν τεράστιο αριθμό σχολίων. Ταυτόχρονα κανονίζεται ένα πραγματικό «μακελειό».

Το πρόβλημα είναι ότι οι συνδρομητές των αγαπημένων τους καλλιτεχνών, Ρώσων και Ουκρανών, χωρίζονται σε δύο στρατόπεδα: κάποιοι υποστηρίζουν τη ρωσική επιθετικότητα στη γειτονική χώρα, άλλοι τη θεωρούν παράλογη σκληρότητα. Και φυσικά, όλοι προσπαθούν να πείσουν τον συνομιλητή ότι έχει δίκιο. Το Instagram έχει γίνει πραγματικό πεδίο μάχης τις τελευταίες μέρες, είναι γεμάτο μίσος και συζητήσεις, όπου οι εκφράσεις δεν επιλέγονται.

Μεταξύ των Ρώσων σταρ, Maxim Galkin και Nikolai Baskov, Ivan Urgant και Anastasia Ivleeva, πολλοί άλλοι καλλιτέχνες της ποπ και του κινηματογράφου κατάφεραν να εκφράσουν την άποψή τους. Μεταξύ των αδιάφορων Ουκρανών σταρ είναι οι Anton Ptushkin, Nadezhda Dorofeeva, Andrey Bednyakov και πολλοί άλλοι ηθοποιοί και μουσικοί.

Από το 2008, η ουκρανική σειρά “Matchmakers” παρακολουθείται με χαρά από τους κατοίκους και των δύο χωρών. Ναι, και τόσο Ρώσοι όσο και Ουκρανοί καλλιτέχνες πρωταγωνίστησαν στην κασέτα για την οικογένεια Budko. Τώρα βρίσκονται «στις αντίθετες πλευρές των οδοφραγμάτων», αν και το ειδύλλιο βασίλευε πάντα στο πλατό και οι ηθοποιοί, που έγιναν μια δεμένη οικογένεια κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, πάντα αντιμετώπιζαν ο ένας τον άλλον με μεγάλο σεβασμό, γράφει “Dni.Ru”.

Τώρα οι καλλιτέχνες από την Ουκρανία Anna Koshmal, Marina Serdeshnyuk και Aleksey Kaporin καλούν τους συναδέλφους και τους θεατές από τη Ρωσία να βγουν στους δρόμους με συνθήματα. Δημοσιεύουν πλάνα από τον πόλεμο που μαίνεται εκεί στα δίκτυα, ωστόσο, όπως και άλλες φωτογραφίες στο δίκτυο, δεν μπορούν να θεωρηθούν επίσημη επιβεβαίωση αυτού που συμβαίνει.

Η Anna Koshmal (ο ρόλος της Zhenya Kovaleva) παραδέχτηκε ότι απλά δεν είχε ούτε τη δύναμη ούτε την επιθυμία να αποδείξει την πραγματικότητα των γεγονότων που καταγράφονται στη φωτογραφία και το βίντεο και να παρακαλέσει τους Ρώσους συναδέλφους της να κάνουν οποιαδήποτε ενέργεια:

“Έγραψα σε προσωπικά μηνύματα σε όσους βασίστηκα στην υποστήριξη. Ως απάντηση – ουδετερότητα ή απλώς σιωπή.”

Παρεμπιπτόντως, η ρωσόφωνη σταρ άλλαξε στα ουκρανικά, αναφερόμενη στους φίλους και τους συνδρομητές της.

Ένας Ρώσος ηθοποιός που μετακόμισε στην Ουκρανία, ο 43χρονος Anatoly Pashinin, δημοσίευσε την έκκλησή του στο YouTube. Στράφηκε στους Λευκορώσους, αγνοώντας τους Ρώσους, οι οποίοι, σύμφωνα με τον ίδιο, «έχουν προ πολλού γίνει αποβράσματα» και ζουν σε μια «άθλια χώρα». Και ο καλλιτέχνης απείλησε τους πολίτες της Λευκορωσίας με αντίποινα:

“Η κόλαση σας περιμένει αν κολλήσετε το κεφάλι σας εδώ μέσα. Σας διαβεβαιώνω ότι τα παιδιά μας θα περάσουν ολόκληρο το μέλλον τους προσπαθώντας να τιμωρήσουν τους δράστες αυτής της επιθετικότητας.”

Η ψυχολόγος Olya Kiso εξηγεί γιατί οι περισσότεροι από εμάς έχουμε γίνει τόσο δυσανεκτικοί μεταξύ μας τον τελευταίο καιρό:

“Οι άνθρωποι ζουν σε υψηλό ρυθμό ζωής, κουράζονται, καίγονται στη δουλειά. Κατ ‘αρχήν, έχουμε γίνει πιο επιθετικοί και αγχωμένοι. Επιπλέον, υπάρχει λιγότερη ζωντανή επικοινωνία, όλοι έχουν μεταβεί στα κοινωνικά δίκτυα – επαφή με τα μάτια , οι αγκαλιές, οι χειραψίες εξαφανίζονται. Και αυτή είναι μια σημαντική πτυχή της κοινωνικής ζωής ενός ατόμου, όλοι χρειαζόμαστε ζωντανή επικοινωνία και αγάπη. Εξ ου και το μίσος, ο θυμός, τα θυμωμένα σχόλια στα κοινωνικά δίκτυα μεταξύ τους.”

Έχουμε πραγματικά έναν τεράστιο αριθμό προβλημάτων: οικονομική στασιμότητα, κοινωνική ανασφάλεια, οικογενειακά προβλήματα. Σχεδόν κάθε γυναίκα έχει βιώσει βία, αλλά και οι άντρες έχουν βιώσει εξίσου. Στα συν η επιδημία, που έκανε τους πάντες υστερικούς και νευρικούς. Και τώρα – πόλεμος στην Ουκρανία… Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, το μόνο που μπορεί να ενώσει και να καταστρέψει πραγματικά όλα τα όρια είναι η κατανόηση και η ικανότητα συμβιβασμού.

Η ικανότητα να ακούς τουλάχιστον τον γείτονα ή τον συνομιλητή σου από τα σχόλια. Ετοιμότητα για συζήτηση για οποιοδήποτε θέμα, και όχι όνειρο μιας κοινωνίας όπου άλλοι τριγυρνούν και υποκλίνονται ο ένας στον άλλον, και άλλοι στριμώχνονται πίσω από τις πύλες, που δεν έγιναν δεκτοί, που εκδιώχθηκαν για πάντα από εδώ, αποπλατφορμίστηκαν. Ωστόσο, μερικές φορές ένας αποστάτης και ένας προδότης βρίσκεται ανάμεσα στους δικούς του, και με το πανηγυρικό χτύπημα πετιέται συμβολικά έξω από την πύλη, η οποία κλείνει για πάντα με ένα κρότο…

Γράψε μόνος σου τα υπόλοιπα. Ευτυχώς τα σχόλια δεν μπλοκάρονται. Και μερικές φορές αυστηρή μετριοπάθεια – λοιπόν, αναζητήστε τους λόγους σε αυτό που γράφεται λίγο πιο πάνω. Και ταυτόχρονα, αξίζει να θυμόμαστε μερικές φορές αυτό που γράφτηκε πριν από πολύ καιρό, ακόμη και πριν από τη γέννησή μας: «Γιατί κοιτάς την κηλίδα στο μάτι του αδερφού σου, αλλά δεν νιώθεις τη δέσμη στο μάτι σου… Υποκριτής! πρώτα βγάλε το κούτσουρο από το μάτι σου και μετά θα δεις πώς να βγάλεις την κόκκους από το μάτι του αδελφού σου». Ευαγγέλιο του Ματθαίου.

Source link