16.04.2024

Αθηναϊκά Νέα

Νέα από την Ελλάδα

Σύμμαχοι του Πούτιν "δάνεισε έναν ώμο"ελαχιστοποιώντας τις επιπτώσεις των κυρώσεων των ΗΠΑ και της ΕΕ

Η Ρωσία δεν μπορεί να είναι απομονωμένη και η χώρα δεν θα υποφέρει με τον τρόπο που αναμένουν ή ελπίζουν τα δυτικά κεντρικά γραφεία μέσω της επιβολής αυστηρών οικονομικών κυρώσεων. Η ισχύς και το μέγεθος του κράτους του παρέχουν εναλλακτικές επιλογές και την υποστήριξη των συμμάχων.

Στις αρχές Δεκεμβρίου του περασμένου έτους, ο Βλαντιμίρ Πούτιν πιθανότατα είχε ήδη λάβει μια απόφαση σχετικά με την Ουκρανία και την εισβολή σε αυτήν. Αν ναι, είναι σαφές ότι κάθε κίνησή του έχει, κατά κάποιο τρόπο, εξυπηρετήσει τον σκοπό του σε αυτό το μέτωπο, που αποτελεί σημείο καμπής για τη Ρωσία και τη σχέση της με τη Δύση και τον υπόλοιπο κόσμο. ot.gr.

Εκείνη την περίοδο, ο Ρώσος πρόεδρος πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στην Ινδία, τη δεύτερη σε πληθυσμό χώρα στον πλανήτη και εταίρο τόσο της G20 όσο και της γνωστής συμμαχίας BRICS.

Οι BRICS είναι ένας διεθνής πολιτικός οργανισμός κορυφαίων αναδυόμενων αγορών, ο οποίος αποτελείται από πέντε χώρες: τη Βραζιλία, τη Ρωσία, την Ινδία, τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και τη Νότια Αφρική. Ο όρος προέρχεται από τα πρώτα γράμματα των ονομάτων των κρατών.

Στις 16 Ιουνίου 2009, οι ηγέτες των χωρών BRIC (αργότερα BRICS) πραγματοποίησαν την πρώτη τους σύνοδο κορυφής στο Αικατερίνμπουργκ (Ρωσία), όπου εξέδωσαν μια δήλωση ζητώντας την εγκαθίδρυση μιας «δίκαιης, δημοκρατικής και πολυπολικής παγκόσμιας τάξης». Το 2012, ο πληθυσμός των πέντε χωρών BRICS ήταν σχεδόν τρία δισεκατομμύρια άνθρωποι, το συνδυασμένο ονομαστικό ΑΕΠ τους έφτασε τα 13,7 τρισεκατομμύρια δολάρια και τα συναλλαγματικά τους αποθέματα εκτιμήθηκαν σε 4 τρισεκατομμύρια δολάρια.

Νέο σύστημα πληρωμών από την Ινδία

Αν και είναι απίθανο να έχει μοιραστεί τα σχέδιά του για την Ουκρανία με τον Ινδό πρωθυπουργό Ναρέντρα Μόντι, φρόντισε να υπογράψει εμπορικές και στρατιωτικές συμφωνίες για την περαιτέρω «σύνδεση» της Μόσχας με το Νέο Δελχί.

Αυτή η κίνηση φαίνεται να αποδίδει καρπούς τώρα που έφτασε η κρίσιμη στιγμή. Πράγματι, όπως είπε η ινδική κυβέρνηση, όχι μόνο δεν σκέφτεται να συμμετάσχει ενεργά στις δυτικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας, αλλά αναζητά τρόπους να τις αποτρέψει από το να βλάψουν το διμερές εμπόριο και την οικονομία της, ιδιαίτερα τη γεωργία, η οποία εξαρτάται από τα ρωσικά λιπάσματα. Γι’ αυτό επεξεργάζεται ειδικός μηχανισμός διακανονισμών σε ρουπίες ώστε οι τράπεζες των δύο χωρών να μην χρειάζεται να τους μετατρέπουν σε δολάρια, ευρώ και λίρες στερλίνα.

Πούτιν και Ερντογάν

Ταυτόχρονα, η Τουρκία προσπαθεί να διατηρήσει ουδετερότητα: «Είμαστε φίλοι τόσο με τη Ρωσία όσο και με την Ουκρανία, δεν μπορούμε να χαλάσουμε τις σχέσεις με κανένα κράτος», είπε ο Ταγίπ Ερντογάν. Λίγο αργότερα, ο Mevlut Cavushololulu απάντησε αρνητικά στο απεγνωσμένο αίτημα του Ουκρανού πρέσβη να κλείσει ο Βόσπορος και τα Δαρδανέλια στα ρωσικά πολεμικά πλοία, τονίζοντας ότι η Συνθήκη του Μοντρέ (το 1936, η Τουρκία δεσμεύτηκε να συμμορφωθεί με τις αρχές του διεθνούς ναυτικού δικαίου) δεν επιτρέπει τον να «κλείσει» τη Μαύρη Θάλασσα.

Αυτή η στάση, βέβαια, δεν είναι τυχαία. Βασίζεται στην εκρηκτική ανάπτυξη του εμπορίου και του τουρισμού μεταξύ των δύο χωρών, στην εξάρτηση της Τουρκίας από το ρωσικό φυσικό αέριο (περίπου 45%) και στην τεχνογνωσία της για την κατασκευή των πρώτων πυρηνικών αντιδραστήρων, στις προσδοκίες για το Κυπριακό και πολλά άλλα.

Δόθηκε, δηλαδή, ξεκάθαρη απάντηση: «Τα ρωσικά πλοία είναι ήδη στη Μαύρη Θάλασσα (και είναι πολύ αργά για να μπλοκάρουμε οτιδήποτε). Πώς μπορώ να κλείσω τον Βόσπορο και τα Δαρδανέλια; Τώρα, αντίθετα, πρέπει να μείνουν ανοιχτά για να μπορέσουν να επιστρέψουν».

Ουδέτερο Πακιστάν

Την ίδια στιγμή, το Πακιστάν, ένας από τους στενότερους συμμάχους της Τουρκίας και μεγάλος αντίπαλος της Ινδίας, επέλεξε να κρατήσει τις ισορροπίες. Αυτό γίνεται σαφές σε δηλώσεις του πρωθυπουργού του, Ιμράν Χαν, του πρώτου ξένου ηγέτη που συναντήθηκε με τον Πούτιν λίγες ώρες μετά την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία.

«Οι αναπτυσσόμενες χώρες θα πληγούν περισσότερο κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων», είπε, εκφράζοντας τη λύπη του για τον πόλεμο. Ωστόσο, διαβεβαίωσε ότι το Πακιστάν δεν σκοπεύει να πάρει θέση και ελπίζει στη διπλωματία.

Στενή σχέση με το Ιράν

Αναμφίβολα, ενδιαφέρουσα είναι η θέση μιας άλλης ισχυρής χώρας και επί πολλά χρόνια στενού συμμάχου της Ρωσίας, του Ιράν. Ενώ, στην πραγματικότητα, μια νέα συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του κράτους μοιάζει πολύ κοντά.

Ο πρόεδρός της, Ιμπραήμ Ραΐσι, φέρεται να επικοινώνησε με τον Πούτιν την Πέμπτη και κατηγόρησε τις ΗΠΑ και τις προσπάθειες επέκτασης του ΝΑΤΟ. «Ελπίζω ότι αυτό που συμβαίνει θα ωφελήσει τον λαό και ολόκληρη την περιοχή», φέρεται να είπε στον Ρώσο πρόεδρο σε μια δήλωση που αναμφίβολα θα πρέπει να ξαναδιαβαστεί για να κατανοηθεί ο κυνισμός της.

Η Κίνα «καταλαβαίνει»

Όσο για την Κίνα, φυσικά, όλα είναι ξεκάθαρα εδώ. Το Πεκίνο από την πρώτη στιγμή έπεισε τους πάντες, ιδιαίτερα την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες, ότι δεν επρόκειτο να ακολουθήσει τη γραμμή καταδίκης και απομόνωσης της Ρωσίας.

«Κατανοούμε τις νόμιμες ανησυχίες της Ρωσίας για την ασφάλεια», δήλωσε ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Γουάνγκ Γουένμπιν, ο οποίος την Πέμπτη απέρριψε αυτό που αποκάλεσε «εισβολή» στην Ουκρανία. Λίγο αργότερα πραγματοποιήθηκε τηλεφωνική επικοινωνία μεταξύ Πούτιν και Σι Τζινπίνγκ, στην οποία ο τελευταίος δήλωσε ότι υποστηρίζει τη θέση του συναδέλφου του στο διάλογο με την Ουκρανία.

Φυσικά, η Κίνα θα αφήνει πάντα περιθώρια ελιγμών και δεν θα «υποκαθιστά» τις σχέσεις της με τη Δύση σε εξάρτηση από τις ενέργειες της Ρωσίας.

Καρτέλ με τον ΟΠΕΚ

Ταυτόχρονα, υπάρχει μια άλλη χώρα που θα μπορούσε να χτυπήσει σκληρά τη Μόσχα και να την απειλήσει με σοβαρή οικονομική κρίση εάν αποφασίσει να επιβάλει κυρώσεις, αλλά δεν το κάνει – προφανώς εσκεμμένα. Παραδόξως, μπορεί να φαίνεται σε κάποιους λόγω του παρελθόντος της, καθώς και της σχέσης της με τις ΗΠΑ, ότι αυτή είναι η Σαουδική Αραβία.

Από τα μέσα του 2020, το Ριάντ και το καρτέλ του ΟΠΕΚ έχουν καταλήξει σε συμφωνία με τη Ρωσία με στόχο τη χειραγώγηση των τιμών του πετρελαίου. Το οποίο, με τη σειρά του, αποτελεί βασικό παράγοντα για τη σταθερή άνοδο των τιμών, οι οποίες πλησίαζαν τα 100 δολάρια το βαρέλι πριν από την κρίση στην Ουκρανία.

Φυσικά, αυτό είναι ένα θέμα αμοιβαίου ενδιαφέροντος: σχεδόν τα μισά από τα κρατικά έσοδα της Ρωσίας προέρχονται από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο. Ένα ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό – στη Σαουδική Αραβία και σε άλλες χώρες του Περσικού Κόλπου καταλαμβάνεται από αυτό το στοιχείο εισοδήματος.

μικροί φίλοι

Στους παραπάνω «γίγαντες» (εκ των οποίων εξαιρούμε κάποιες ευρωπαϊκές χώρες που εξακολουθούν να θέλουν καλές σχέσεις με τη Ρωσία) θα πρέπει να προσθέσουμε και τα μικρομεσαία κράτη που τάχθηκαν στο πλευρό της Ρωσίας σε αυτή την κατάσταση.

Μεταξύ αυτών είναι η Συρία (ο Άσαντ οφείλει στον Πούτιν την επιβίωσή του), η Νικαράγουα (ο Πρόεδρος Ορτέγκα δεν έχει πλέον δεσμούς με τον ηγέτη των Σαντινίστας, αλλά πιστεύει ότι ζει σε μια διαφορετική εποχή), η Γεωργία (η οποία έχασε το 20% της επικράτειάς της μετά τη ρωσική εισβολή το 2008 ), αλλά και τη Μιανμάρ, όπου η χούντα ανταποδίδει τη μη καταδίκη της Μόσχας.

Συμπέρασμα: Η προσπάθεια της Δύσης να βλάψει και να απομονώσει τη Ρωσία είναι απίθανο να πετύχει όπως ελπίζαμε.



Source link