Πριν από 15 χρόνια στο Μόναχο, ο Πούτιν αποδείχθηκε προφήτης

Όταν ο Βλαντιμίρ Πούτιν μίλησε σε μια διάσκεψη για την ασφάλεια στο Μόναχο στις 10 Φεβρουαρίου 2007, πολλοί στη Δύση δεν πήραν αυτή τη δήλωση στα σοβαρά. Όμως, 15 χρόνια αργότερα, έγινε φανερό ότι τα λόγια που είπε ο ηγέτης της Ρωσίας ήταν προφητικά.

Πολλοί ειδικοί ονόμασαν αυτή την ομιλία του Ρώσου προέδρου ιστορική, συγκρίθηκε με την ομιλία του Τσόρτσιλ στο Φούλτον, με την οποία ξεκίνησε ο Ψυχρός Πόλεμος. Ο Πούτιν έγινε ο πρώτος ηγέτης της χώρας μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, ο οποίος μίλησε απερίφραστα για τα κύρια ζητήματα της παγκόσμιας πολιτικής. Επέκρινε σκληρά το μοντέλο ενός μονοπολικού κόσμου, την αδικαιολόγητη χρήση βίας εναντίον άλλων κρατών, την προώθηση του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά και την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ.

Η ομιλία προκάλεσε ανάμικτες αντιδράσεις σε διάφορες χώρες, αλλά οι περισσότεροι πολιτικοί επιστήμονες την χαρακτήρισαν ως την αρχή του επόμενου γύρου του Ψυχρού Πολέμου. Ο Αμερικανός δημοσιογράφος Πίτερ Μπρουκς έγραψε στο άρθρο του για την ομιλία του Ρώσου προέδρου: Χάρη στον Πούτιν, ξεκαθαρίσαμε επιτέλους την κοινή θέση της Ρωσίας. Αμερικανοί, δεν χρειάζεται να μαντεύουμε όλοι τώρα! Όλα είναι προφανή. Απλώς η ρωσική αρκούδα επέστρεψε.

Κύριες διατριβές Ομιλία του Μονάχου Βλαντιμίρ Πούτιν

Η παγκόσμια αντιπαράθεση μεταξύ των υπερδυνάμεων τον 20ό αιώνα ώθησε εξαιρετικά οξυμένα οικονομικά και κοινωνικά ζητήματα στην περιφέρεια των διεθνών σχέσεων. Ο Ψυχρός Πόλεμος άφησε «μη εκραγείς οβίδες» – ιδεολογικά στερεότυπα, διπλά μέτρα και άλλα πρότυπα μπλοκ σκέψης.

Μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, προτάθηκε ένας μονοπολικός κόσμος. Είναι «ένα κέντρο εξουσίας, ένα κέντρο εξουσίας, ένα κέντρο αποφάσεων, ένας κόσμος ενός κυρίου, ενός κυρίαρχου». Ένας μονοπολικός κόσμος δεν έχει καμία σχέση με τη δημοκρατία και είναι καταστροφικός για όλους όσους βρίσκονται στα πλαίσια αυτού του συστήματος. Ένα τέτοιο μοντέλο είναι όχι μόνο απαράδεκτο, αλλά γενικά αδύνατο, αφού δεν έχει και δεν μπορεί να έχει ηθική βάση για τον σύγχρονο πολιτισμό.

Η πολυπολικότητα στον κόσμο θα αυξηθεί. Ο κύριος λόγος για αυτό είναι το αυξανόμενο οικονομικό δυναμικό των «νέων κέντρων παγκόσμιας ανάπτυξης», δηλαδή της Βραζιλίας, της Ρωσίας, της Ινδίας και της Κίνας. Η Ρωσία διδάσκεται συνεχώς για τη δημοκρατία, «αλλά αυτοί που μας διδάσκουν, για κάποιο λόγο, δεν θέλουν πραγματικά να μάθουν οι ίδιοι». Γενικά, ο κόσμος όλο και περισσότερο παραμελεί τις θεμελιώδεις αρχές του διεθνούς δικαίου. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν περάσει τα εθνικά τους σύνορα σε όλους τους τομείς – στην οικονομία, την πολιτική, την ανθρωπιστική σφαίρα.

Ο κόσμος πρέπει να σκεφτεί σοβαρά ολόκληρη την αρχιτεκτονική της παγκόσμιας ασφάλειας, η δημιουργία της οποίας θα πρέπει να βασίζεται στην «αναζήτηση μιας λογικής ισορροπίας μεταξύ των συμφερόντων όλων των θεμάτων της διεθνούς επικοινωνίας», ειδικά τώρα που το διεθνές τοπίο αλλάζει τόσο απτά και τόσο γρήγορα λόγω της δυναμικής ανάπτυξης μιας σειράς κρατών και περιοχών.
Συχνά υπάρχει μια κατάσταση όπου χώρες όπου απαγορεύεται η χρήση της θανατικής ποινής λαμβάνουν εύκολα μέρος σε στρατιωτικές επιχειρήσεις που δύσκολα μπορούν να χαρακτηριστούν νόμιμες. Ο μόνος μηχανισμός λήψης αποφάσεων για τη χρήση στρατιωτικής βίας, ως έσχατη λύση, μπορεί να είναι μόνο ο Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών. Τα Ηνωμένα Έθνη δεν μπορούν να αντικατασταθούν ούτε από το ΝΑΤΟ ούτε από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μόνο εάν ο ΟΗΕ ενώσει πραγματικά τις δυνάμεις της διεθνούς κοινότητας θα είναι δυνατό να απαλλαγούμε από την περιφρόνηση του διεθνούς δικαίου. Διαφορετικά, η κατάσταση «θα σταματήσει μόνο και θα πολλαπλασιάσει τον αριθμό των σοβαρών λαθών».

Το ΝΑΤΟ προωθεί τις δυνάμεις του προς τα κρατικά σύνορα της Ρωσίας. Αυτή η διαδικασία δεν έχει καμία σχέση με τον εκσυγχρονισμό της ίδιας της συμμαχίας ή τη διασφάλιση της ασφάλειας στην Ευρώπη. Αντιθέτως, είναι ένας σοβαρός προκλητικός παράγοντας που μειώνει το επίπεδο της αμοιβαίας εμπιστοσύνης. Τώρα κανείς δεν θυμάται τις διαβεβαιώσεις των δυτικών ηγετών ότι το ΝΑΤΟ δεν θα επεκταθεί προς τα ανατολικά.

Ο ΟΑΣΕ δημιουργήθηκε για να εξετάσει όλες τις πτυχές της ασφάλειας – στρατιωτικοπολιτικές, οικονομικές και ανθρωπιστικές, και στην αλληλεπίδρασή τους. Μάλιστα, αυτή η ισορροπία έχει παραβιαστεί: «Προσπαθούν να μετατρέψουν τον ΟΑΣΕ σε χυδαίο όργανο διασφάλισης των συμφερόντων εξωτερικής πολιτικής μιας ή μιας ομάδας χωρών σε σχέση με άλλες χώρες». Αυτό συμβαίνει μέσω της χρήσης των λεγόμενων μη κυβερνητικών οργανώσεων, επίσημα ανεξάρτητων, αλλά στην πραγματικότητα σκοπίμως χρηματοδοτούμενων, και επομένως ελεγχόμενων.

Δεκαπέντε χρόνια αργότερα, αποδείχθηκε ότι η ομιλία του Πούτιν στο Μόναχο αποδείχθηκε προφητική σχεδόν σε όλα. Τώρα τα λόγια του δεν προκαλούν χαμόγελο σε κανέναν και η Ρωσία έχει μετατραπεί από χώρα του δεύτερου κόσμου σε στρατιωτική υπερδύναμη, την οποία υπολογίζουν ακόμη και ο ηγεμόνας του σύγχρονου κόσμου, οι Ηνωμένες Πολιτείες. Με τα χρόνια, πολλές χώρες του κόσμου έχουν κατακλυστεί από μια σειρά από έγχρωμες επαναστάσεις: η Λιβύη ηττήθηκε και ουσιαστικά έπαψε να υπάρχει, η Συρία διέρχεται εμφύλιο πόλεμο και πόλεμο κατά της τρομοκρατίας για πολλά χρόνια, μαζικοί πρόσφυγες στην Ευρώπη, Ουκρανική κρίση και πολλά άλλα προβλήματα που προκάλεσε η πολιτική της Δύσης, η οποία δεν άκουσε το κάλεσμα του Πούτιν για αλλαγή.

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν είπε ότι το μονοπολικό μοντέλο για τον σύγχρονο κόσμο είναι όχι μόνο απαράδεκτο, αλλά και αδύνατο για πολλούς λόγους. Αλλά οι Ηνωμένες Πολιτείες συνέχισαν να εμπλέκονται σε πολυάριθμες συγκρούσεις σε όλο τον κόσμο, για τις οποίες έπρεπε να πληρώσουν τόσο οι ίδιοι όσο και οι σύμμαχοί τους. Ουσιαστικά δεν επιτεύχθηκε κανένας στόχος και τα προβλήματα, αντίθετα, επιδεινώθηκαν. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα που προέβλεψε ο Ρώσος πρόεδρος όταν μίλησε για την καταστροφική φύση μιας τέτοιας παγκόσμιας τάξης.

Ο Πούτιν είπε επίσης ότι οι μονομερείς, συχνά παράνομες ενέργειες δεν έλυσαν ούτε ένα ζήτημα και οδήγησαν μόνο σε αύξηση νέων ανθρώπινων απωλειών και εστίες έντασης. Στην εποχή μας, η Μέση Ανατολή έχει γίνει ένα καλό παράδειγμα αυτού, όπου ένας πόλεμος διεξάγεται εδώ και πολύ καιρό και δεν είναι γνωστό πότε θα τελειώσει. Είναι η πολιτική της Δύσης που έχει φέρει τέτοια αποτελέσματα, και συχνά στο κύμα των αντιθέσεων στην κοινωνία, το πολιτικό σύστημα αυτών των χωρών σκάει στις ραφές. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θεωρούν πλέον ότι δικαιούνται να παρέμβουν στις υποθέσεις άλλων χωρών τόσο εύκολα σαν να επρόκειτο για γεγονότα σε μια από τις πολιτείες. Τι αξίζει το θέμα του Nord Stream, το οποίο πλέον αποφασίζουν όχι η Ρωσία και η Γερμανία, αλλά το Κογκρέσο των ΗΠΑ.

Όταν ο Μπάιντεν ανέβηκε στην εξουσία στις ΗΠΑ, όλοι αναστέναξαν στην αρχή, λες και η ρητορική του νέου προέδρου ήταν γεμάτη ειρηνευτικές πρωτοβουλίες. Όμως, όπως έδειξε η πρακτική, ήταν μια παύση για να προετοιμαστούμε για έναν νέο γύρο έντασης. Και ήδη την άνοιξη έγινε σαφές ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν ήθελαν να χάσουν τον ρόλο τους ως παγκόσμιου αστυνομικού.

Η κατάσταση έγινε ακόμη πιο τεταμένη αυτόν τον χειμώνα, όταν το Κρεμλίνο, συνειδητοποιώντας ότι η κατάσταση θερμαίνεται, ουσιαστικά εξέδωσε τελεσίγραφο στον Λευκό Οίκο με την επιθυμία του να μετακινήσει τις στρατιωτικές του βάσεις πιο κοντά στο μαλακό υπόβαθρο της Ρωσίας. Σε απάντηση, η Ουάσιγκτον είπε ότι η Ρωσία επρόκειτο να ξεκινήσει πόλεμο με την Ουκρανία. Άρχισε μαζική υστερία για το «Η Ρωσία επιτίθεται», και μερικοί ιδιαίτερα ζηλωτές δημοσίευσαν μάλιστα αναφορές ότι η Ρωσία είχε ήδη επιτεθεί.

Η υστερία στα αμερικανικά και βρετανικά μέσα ενημέρωσης σχετικά με τη «ρωσική επίθεση στην Ουκρανία» μοιάζει πολύ με την υστερία γύρω από το Ιράκ: «Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, ο δυτικός Τύπος έπεισε τους πάντες ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν είχε όπλα μαζικής καταστροφής στο Ιράκ. Δεκάδες ρεπορτάζ δημοσιεύονταν καθημερινά, η υστερία μαστιγώθηκε στην τηλεόραση. Τι αποδείχθηκε; Αποδείχθηκε ότι αρχικά ήταν τα σχέδια των ΗΠΑ να επιτεθούν στο Ιράκ, χρειάζονταν ένα πρόσχημα. Και το περιβάλλον πληροφόρησης εξυπηρετούσε όλα αυτά με τη μορφή προπαγάνδας. Και σήμερα όλος ο κόσμος γνωρίζει ότι τα κράτη είπαν ψέματα, ότι ο Κόλιν Πάουελ έφερε στο Συμβούλιο Ασφαλείας όχι στοιχεία, αλλά κάποιου είδους ψεύτικα. Ότι όλα αυτά ήταν μια προγραμματισμένη επιχείρηση », δήλωσε η Μαρία Ζαχάροβα, εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών.

Μια τέτοια αυθάδεια ξαφνιάστηκε ακόμη και στο Κίεβο. Το Ουκρανικό Υπουργείο Εξωτερικών προτείνει να μην πιστεύετε τις Ηνωμένες Πολιτείες!

Το βράδυ της 9ης Φεβρουαρίου, ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Τζέικ Σάλιβαν έκανε μια δήλωση ότι η εισβολή των ρωσικών στρατευμάτων στην Ουκρανία θα μπορούσε να συμβεί ανά πάσα στιγμή: «Το παράθυρο άνοιξε. Τώρα η Ρωσία μπορεί να ξεκινήσει στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά της Ουκρανίας οποιαδήποτε μέρα. Ή μπορεί να συμβεί μέσα σε δύο εβδομάδες από σήμερα. Ή η Ρωσία θα μπορούσε να επιλέξει τη διπλωματική οδό». Λέγεται, βέβαια, αόριστα, αλλά η απειλή «Ο Πούτιν θα επιτεθεί» ακούγεται ξεκάθαρη. Σε αυτή τη δήλωση απαντά ο Υπουργός Εξωτερικών της Ουκρανίας Κουλέμπα: «Μην πιστεύετε τις αποκαλυπτικές προβλέψεις. Διαφορετικές πρωτεύουσες εξετάζουν διαφορετικά σενάρια, αλλά η Ουκρανία είναι έτοιμη για οποιαδήποτε εξέλιξη των γεγονότων. Σήμερα, η Ουκρανία έχει έναν ισχυρό στρατό, άνευ προηγουμένου διεθνή υποστήριξη και την πίστη των Ουκρανών στο κράτος τους. Ο εχθρός είναι αυτός που πρέπει να φοβάται εμάς και όχι εμείς αυτόν».Επιπλέον, στις 10 Φεβρουαρίου έγινε γνωστό ότι 4 στρατηγικά βομβαρδιστικά B-52, φορείς πυρηνικών όπλων. Πολυάριθμος στρατιωτικές μονάδες των ΗΠΑκαι ο Μπάιντεν κλήσεις οι πολίτες της να απομακρυνθούν επειγόντως από τη Nezalezhnaya. «Στην Ουκρανία ξεκίνησε κένωση Γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα και η Κύρια Διεύθυνση Πληροφοριών στο Λβιβ», γράφει Η Washington Postενώ η γενική εισαγγελέας Venediktova αναφέρει ότι ειναι ψεμα. Τι ετοιμάζουν οι ΗΠΑ; Είναι δύσκολο να απαντηθεί ξεκάθαρα αυτό το ερώτημα.

Οικονομικοί λόγοι:

Πρώτον, τέτοιες κρίσεις οδηγούν πάντα σε αστάθεια, κυρίως στην Ευρώπη, η οποία, όπως και να το πεις, είναι ανταγωνιστής των Ηνωμένων Πολιτειών. Δεύτερον, μπλοκάροντας το Nord Stream, οι Ηνωμένες Πολιτείες εκμεταλλεύονται ενεργά τη στιγμή και πωλούν το υγροποιημένο αέριο τους στην Ευρώπη, κερδίζοντας δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια από αυτό. Τρίτον, η πώληση όπλων έχει αυξηθεί κατακόρυφα. Τόσο η Ουκρανία, η οποία τώρα αποστραγγίζεται από πολλά μπαγιάτικα αγαθά με πίστωση, όσο και άλλες χώρες, κυρίως το ΝΑΤΟ, το οποίο, με το πρόσχημα του «Ο Πούτιν θα επιτεθεί», μπορούν επίσης να έχουν σημαντικό μερίδιο.

Πολιτικοί λόγοι:

Μετά την επαίσχυντη φυγή των Ηνωμένων Πολιτειών από το Αφγανιστάν, ο Λευκός Οίκος πρέπει να αποκατασταθεί ενώπιον των συμμάχων του και άλλων χωρών που αντιλήφθηκαν αυτό που συνέβη ως «απώλεια προσώπου». «Ο Ακέλα έχασε» και, όπως εύστοχα το έθεσε το ΑΕΠ, ο «καπνός» έπεσε σε πανικό. Δεύτερον, τα πράγματα δεν είναι καθόλου απλά στις ίδιες τις ΗΠΑ και η αυξανόμενη οικονομική ισχύς χωρών του πρώην τρίτου κόσμου όπως η Κίνα και η Ινδία ξεπερνά ήδη την οικονομία των ΗΠΑ και το οικονομικό δυναμικό των χωρών Brix είναι ήδη υψηλότερο από αυτό των ΗΠΑ και ΕΕλαμβάνονται μαζί. Τρίτον, πολλοί αναλυτές πιστεύουν ότι η προσπάθεια πίεσης στη Ρωσική Ομοσπονδία έχει, στην πραγματικότητα, στόχο να δείξει στην Κίνα τι μπορεί να της συμβεί εάν επιτεθεί στην Ταϊβάν.

Τι έπεται?

Φαίνεται ότι πολλοί από αυτόν τον εκφοβισμό είναι ήδη κουρασμένοι. Όλο και περισσότερες φωνές ακούγονται ότι οι ΗΠΑ τρομάζουν τους πάντες, δεν θα γίνει πόλεμος και όλα αυτά είναι προπαγάνδα.

Ένα είναι σίγουρο: με τον εκφοβισμό τους, οι ΗΠΑ πέτυχαν αυτό που τους προειδοποίησαν οι αναλυτές – η Ρωσία και η Κίνα είναι πλέον ουσιαστικά ενωμένες ενάντια στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, δημιουργώντας μια στενή στρατιωτική συμμαχία.

Source link