Ο πληθυσμός της Ελλάδας συρρικνώνεται κατά περίπου 450.000 σε μια δεκαετία, πράγμα που σημαίνει ότι σε 30 χρόνια η χώρα θα έχει 1,5 εκατομμύριο λιγότερους ανθρώπους, σύμφωνα με τις τελευταίες προβλέψεις με βάση τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η στατιστική υπηρεσία της χώρας ΕΛΣΤΑΤ την περασμένη εβδομάδα.
Αυτή η τάση υποστηρίζεται από στοιχεία για τη νεολαία, των οποίων ο αριθμός μειώνεται με ανησυχητικό ρυθμό λόγω της μείωσης της γονιμότητας και της αύξησης του προσδόκιμου ζωής. Είναι σημαντικό ότι το 1951 άτομα κάτω των 14 ετών αποτελούσαν το 29% του πληθυσμού, σε σύγκριση με το 14% σήμερα.
Ο πληθυσμός της Ελλάδας το 2001 υπολογίστηκε σε 10,836 εκατομμύρια και το 2011 αυξήθηκε σε 11,123 εκατομμύρια, κυρίως λόγω της μετανάστευσης εκείνης της δεκαετίας. Το 2021, ο αριθμός αυτός έπεσε στα 10,679 εκατομμύρια και η τάση συνεχίζεται…
Ανά ανάλυση, το ποσοστό του πληθυσμού άνω των 65 ετών το 2001 ήταν 14,5%. Μέχρι το 2011 είχε αυξηθεί στο 19,3% και το 2021 έφτασε στο 22,6%.
Αυτό δεν προκαλεί έκπληξη, καθώς το χάσμα μεταξύ θνησιμότητας και γονιμότητας διευρύνεται από το 1998. Ειδικότερα, το 2021 καταγράφηκαν 84.767 γεννήσεις και 130.669 θάνατοι, παρά τις προσδοκίες ότι οι συνθήκες που δημιουργήθηκαν από την πανδημία θα οδηγήσουν σε αύξηση του ποσοστού γεννήσεων. Το ποσοστό γονιμότητας στην Ελλάδα είναι 1,38 γεννήσεις ανά γυναίκα, ένα από τα χαμηλότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
«Μέχρι το 2050, ο αριθμός των ατόμων άνω των 65 ετών θα ξεπεράσει τις 800.000. Εν τω μεταξύ, αυτή τη στιγμή έχουμε περίπου 350.000 άτομα ηλικίας άνω των 85 ετών και μέχρι το 2050 αυτή η ηλικιακή ομάδα θα περιλαμβάνει άλλα 150.000 με 200.000 άτομα», αναφέρει σε σχόλιο των ΜΜΕ ο Βύρωνας Κοτζαμάνης, καθηγητής Δημογραφίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Σημείωσε επίσης: αυτό σημαίνει ότι ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού θα μείνει χωρίς στενούς συγγενείς που θα μπορούσαν να τον στηρίξουν.
Ο Κοτζαμάνης πρόσθεσε ότι υπάρχουν λύσεις που μπορούν να φέρουν αποτελέσματα τα επόμενα χρόνια και στο μέλλον, όπως η «μείωση της ανεργίας, δηλαδή η αύξηση του ποσοστού των ατόμων σε ηλικία εργασίας και πραγματικά παράγοντας», είπε. «Αυτή τη στιγμή 65 στους 100 ανθρώπους στην Ελλάδα είναι σε ηλικία εργασίας και στη Σουηδία [для примера] – 95″. Τόνισε ότι η αύξηση του ποσοστού των εργαζομένων θα ενισχύσει την οικονομία και την κρατική χρηματοδότηση, παρέχοντας παράλληλα στους νέους κατάλληλες συνθήκες για την απόκτηση παιδιών. Αλλά πώς να το κάνει, ο καθηγητής, πιθανότατα, δεν ξέρει ο ίδιος.
Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι οι Ευρωπαίοι «στοχαστές» έχουν ήδη προσπαθήσει να επιλύσουν το ζήτημα μέσω της μετανάστευσης από υπερπληθυσμένες χώρες της Ανατολής και της Αφρικής. Η πρακτική έχει δείξει ότι η λύση δεν ήταν απολύτως επιτυχής. Όσοι ήρθαν δεν ήθελαν να ενσωματωθούν στα τοπικά δεδομένα, αλλά γέμισαν τέλεια το «επιτελείο» της εγκληματικής κοινότητας και των ανέργων.
Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, το άνοιγμα των συνόρων που ακολούθησε και η πλημμύρα οικονομικών μεταναστών στη Δύση συνέβαλαν στην ενίσχυση του ταχέως γηρασμένου πληθυσμού της Παλαιάς Ευρώπης. Αλλά όχι για πολύ…
Οι ίδιες οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης βρέθηκαν σε μια κατάσταση όπου νέοι και ήδη καταξιωμένοι ειδικοί άρχισαν να φεύγουν μαζικά για τις πλουσιότερες χώρες της Δυτικής Ευρώπης και μετά στις ΗΠΑ και τον Καναδά. Το πιο ενδεικτικό παράδειγμα ήταν η Πολωνία, από την οποία έφυγαν πάνω από 5 εκατομμύρια άνθρωποι, δημιουργώντας ακόμη και τα λεγόμενα. Το «πολωνικό φαινόμενο υδραυλικών εγκαταστάσεων» είναι μια συμβολική εικόνα φθηνού εργατικού δυναμικού από την Ανατολική Ευρώπη, που θα μεταναστεύσει στις «παλιές» χώρες της ΕΕ ως αποτέλεσμα της υιοθέτησης της «Οδηγίας για τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά». Η εικόνα έγινε γνωστή στη Γαλλία κατά τη διάρκεια της συζήτησης για το δημοψήφισμα για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα το 2005.
Οι ίδιες οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης συνειδητοποίησαν γρήγορα με τι θα μπορούσε να τις απειλήσει και έστρεψαν το βλέμμα τους ακόμη πιο ανατολικά – Ουκρανία, Λευκορωσία, Μολδαβία. Το αποτέλεσμα των οποίων ήταν ειρηνικές και όχι πολύ «επαναστάσεις», μετά τις οποίες αυτές οι χώρες έλαβαν το λεγόμενο. «χωρίς βίζα», που ουσιαστικά έγινε πέρασμα για τις αγορές εργασίας αυτών των χωρών.
Το αποτέλεσμα δεν άργησε να έρθει. Εκατομμύρια άνθρωποι εγκατέλειψαν την Ουκρανία, τη Μολδαβία και εν μέρει τη Λευκορωσία, αναπληρώνοντας τις αγορές εργασίας της Ανατολικής Ευρώπης και επιτρέποντάς τους να επιλύσουν με επιτυχία σοβαρούς οικονομικούς και εν μέρει δημογραφικούς λόγους. Είναι αλήθεια ότι σε αυτές τις ίδιες τις χώρες, η κατάσταση έχει μετατραπεί από δύσκολη σε καταστροφική, και η Ρωσία, στην κατάρρευση της οποίας τα χρήματα είχαν επενδύσει τόσο καιρό και επίμονα, για κάποιο λόγο δεν ήθελε να αυτο-ρευστοποιηθεί.
Φωτογραφία ευγενική προσφορά του ru.depositphotos.com
More Stories
Η ελληνική οικονομία κινείται "στο πουθενά"
Αυτό είναι το πραγματικό "κοινωνικό πακέτο" Μητσοτάκης: Περικοπές συντάξεων αντί για αυξήσεις το 2025
Ρωσία και Κίνα ανακοίνωσαν στρατιωτική συνεργασία εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών