23.04.2024

Αθηναϊκά Νέα

Νέα από την Ελλάδα

Η ελληνική αστυνομία ανακοίνωσε τη σύλληψη του πελάτη της δολοφονίας του Alexander Solonik

Θεσσαλονίκη, 10 Ιανουαρίου 2022 – Πτήση από τη Λάρνακα προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο Μακεδονία. Ένας 48χρονος, υπήκοος Ελλάδας, γεωργιανής καταγωγής βγαίνει από μέσα του, τον πλησιάζουν αστυνομικοί, σφίγγουν χειροπέδες…

Από αυτό Ρώσος δολοφόνος, εξαιτίας των οποίων δεκάδες δολοφονίες, συμπεριλαμβανομένης της εξάλειψης εγκληματικών «εξουσιαστών», ενός εγκληματία που έκανε τρεις αποδράσεις από την κράτηση, θεωρείται θρύλος του υποκόσμου της δεκαετίας του 1990.

Η ελληνική αστυνομία λέει τη Δευτέρα έγινε σύλληψη Ο Ιωακείμ Καρσλιάδης, ο οποίος τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε καταφύγιο στην Κύπρο. Το υποκατάστημα της Ιντερπόλ στο «νησί της Αφροδίτης» εντόπισε με άκρα μυστικότητα πού βρίσκεται και ειδοποίησε αμέσως τις κυπριακές αρχές, οι οποίες με τη σειρά τους ειδοποίησαν τους Έλληνες συναδέλφους τους.

Κύπριοι και Έλληνες αξιωματούχοι αποφάσισαν τη σύλληψη του 48χρονου Ιωακείμ Καρσλιάδη, ο οποίος διέταξε τη δολοφονία των Alexander Solonik και Svetlana Kotova, στην Ελλάδα και όχι στην Κύπρο, προκειμένου να αποφευχθεί η διαδικασία έκδοσης.

Έτσι, υπό συνθήκες άκρας μυστικότητας, εφαρμόστηκε το σχέδιο της ΕΛ.ΑΣ. για τη σύλληψη και τη σύλληψη ενός άνδρα που, σύμφωνα με την ελληνική αστυνομία, το 1997 διέταξε τη δολοφονία μιας από τις πιο διάσημες προσωπικότητες του ρωσικού υποκόσμου.

Ο Ιωακείμ Καρσλιάδης κατηγορείται για συμμετοχή στη δολοφονία 2 ατόμων, καθώς και για παράβαση του νόμου περί διακίνησης όπλων. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η Κατημερινή, η ελληνική εισαγγελία εξέδωσε ένταλμα σύλληψής του το 2005.

Η ρωσική δικαιοσύνη το 2011 συνέλαβε και καταδίκασε τον Sergei Butorin (Osyu) σε ισόβια κάθειρξη. Νωρίτερα, το 2005 και το 2006, καταδικάστηκαν οι άμεσοι δράστες, μέλη της οργανωμένης εγκληματικής ομάδας Orekhovskaya, Andrei Gusev, Andrei Filippov, Alexander Pustovalov και Andrei Pylev. Και στις 5 Ιουλίου 2017, στην περιοχή Σούζνταλ της περιοχής Βλαντιμίρ, κρατούμενος ο τελευταίος από τους εμπλεκόμενους στη δολοφονία της Θεσσαλονίκης είναι ο Αλεξάντερ Σαράποφ.

Σύμφωνα με την ελληνική αστυνομία, ήταν ο Καρσλιάδης που διέταξε την εκτέλεση της Θεσσαλονίκης, κάτι που σημαίνει ότι στην υπόθεση του θανάτου του πιο διάσημου δολοφόνου των 90s ενδέχεται να εμφανιστούν νέες συγκλονιστικές λεπτομέρειες.

Από αυτό Ρώσος δολοφόνος, εξαιτίας των οποίων δεκάδες δολοφονίες, συμπεριλαμβανομένης της εξάλειψης εγκληματικών «εξουσιών», ενός εγκληματία που έκανε τρεις αποδράσεις από την κράτηση, θεωρείται θρύλος του υπόκοσμου της δεκαετίας του 1990.

Με βάση τις περιπέτειες του Alexander Solonik (γνωστός και ως “Valerianich” και “Alexander the Great” – για την ικανότητα να πυροβολεί ταυτόχρονα “με δύο χέρια”) γράφτηκαν βιβλία, γυρίστηκαν ταινίες μεγάλου μήκους και ντοκιμαντέρ. Ποια ήταν η μοναδικότητα αυτού του δολοφόνου επί πληρωμή;

Αποτυχημένος αστυνομικός

Ο Solonik σπούδασε πραγματικά στην Ανώτατη Αστυνομική Σχολή Γκόρκι, όπου εισήλθε αφού υπηρέτησε στον στρατό, αλλά το άφησε έξι μήνες αργότερα. Παρεμπιπτόντως, ήταν κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας που ο μελλοντικός δολοφόνος έλαβε τις δεξιότητες αθλητικής σκοποβολής, οι οποίες τότε του ήταν πολύ χρήσιμες. Ο αποτυχημένος αστυνομικός πήγε να κερδίσει χρήματα σκάβοντας τάφους στο νεκροταφείο της πατρίδας του Κουργκάν, όπου εκείνη την εποχή δούλευαν αρκετοί δυνατοί τύποι – ο Αντρέι Κολίγκοφ, ο Όλεγκ Νελιούμπιν, ο Βιτάλι Ιγκνάτοφ και ο Πάβελ Ζελένιν. Ήταν αυτοί οι άνθρωποι που αργότερα θα αποτελέσουν τη ραχοκοκαλιά της διαβόητης εγκληματικής ομάδας Κούργκαν.

Hitman

Ο δολοφόνος διέπραξε την πρώτη του υψηλού προφίλ δολοφονία επί πληρωμή τον Ιούνιο του 1990 – στο Tyumen πυροβόλησε τον αρχηγό της εγκληματικής ομάδας Ishim, Nikolai Prichinich. Πριν από αυτό, ο Alexander Solonik κατάφερε να δραπετεύσει από την κράτηση δύο φορές – την πρώτη φορά, όταν δικάστηκε για βιασμό και τη δεύτερη φορά αφού συνελήφθη ξανά (εξαφανίστηκε μέσω του αποχετευτικού συστήματος της αποικίας Ulyanovsk, χωρίς να έχει εκτίσει 2 χρόνια το ITK). Από τα τέλη του 1990, ένας μισθωτός δολοφόνος, ένας «κανονικός δολοφόνος» της οργανωμένης εγκληματικής ομάδας Kurgan, ο Solonik οδηγούσε καθημερινά «στη δουλειά» στην πρωτεύουσα από το Orekhovo-Zuevo, όπου ζει με πλαστά έγγραφα. Τον Απρίλιο του 1993, κοντά στη ντίσκο “U LIS`Sa”, ένας από τους αρχηγούς της οργανωμένης εγκληματικής ομάδας Bauman Valery Dlugach (“Globus”) σκοτώθηκε από την καραμπίνα του Simonov.

Απόδραση από το “Matrosskaya Tishina”

Για άλλη μια φορά, ο Alexander Solonik κρατήθηκε τον Οκτώβριο του 1994 στην αγορά Petrovsko-Razumovsky της Μόσχας. Ο δολοφόνος έβγαλε ένα αυτόματο πιστόλι Glock-18 ακριβώς στην αίθουσα της αστυνομίας και πυροβόλησε τρεις αστυνομικούς και έναν ιδιωτικό φύλακα. Προσπάθησα να κρυφτώ, πυροβολώντας πίσω, αλλά τραυματίστηκα στο νεφρό. Ο Solonik τοποθετήθηκε στο περίφημο κέντρο κράτησης “Matrosskaya Tishina”, όπου άρχισε να ομολογεί τη διάπραξη σχεδόν όλων των δολοφονιών υψηλού προφίλ εκείνης της εποχής. Όπως είπε ένας από τους δικηγόρους του δολοφόνου, Aleksey Zavgorodniy, ο Solonik ανέλαβε περίπου 20 δολοφονίες – ο συλληφθείς φέρεται να εμπνεύστηκε ότι όσο περισσότερες ομολογίες έκανε για τα επεισόδια εκκαθάρισης των εγκληματικών αρχών, τόσο πιο ήπια θα ήταν η ένοχη ετυμηγορία. Είναι αλήθεια ότι σύμφωνα με τον δεύτερο δικηγόρο του δολοφόνου, Valery Karyshev, το άτομο που ερευνήθηκε τελικά απαρνήθηκε την αρχική του μαρτυρία.

Η υπόθεση του Solonik αποτελούνταν από 30 εγκληματικά επεισόδια. Έχει αποδειχθεί, για παράδειγμα, ότι ο υιοθετημένος γιος του θρυλικού κλέφτη νόμου Vyacheslav Ivankov (Yaponchik), του ισχυρού κλέφτη νόμου Viktor Nikiforov (Kalina), πυροβολήθηκε το 1992 από έναν δολοφόνο και το 1994, ο αρχηγός της οργανωμένης εγκληματικής ομάδας Bauman Vladislav Vanner (Bobon). Τον Ιούλιο του 1995, ο Alexander Solonik έκανε κάτι που κανείς δεν είχε καταφέρει να κάνει πριν – κατάφερε να δραπετεύσει από τη Matrosskaya Tishina “! Βοηθήθηκε από έναν “απεσταλμένο Κοζάκο” – έναν από τους φύλακες του προφυλακτικού κέντρου, ο λοχίας της εσωτερικής υπηρεσίας Σεργκέι Μενσίκοφ. Σύμφωνα με μια από τις εκδοχές, ο στρατιώτης εισήχθη ειδικά στον θάλαμο απομόνωσης από κάποια εγκληματική ομάδα με επιρροή. Μια άλλη υπόθεση καταλήγει σε δωροδοκία – φέρεται ότι οι «συνάδελφοι» του Solonik «έστειλαν» μισό εκατομμύριο δολάρια στον φύλακα. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, με τη βοήθεια του αναρριχητικού εξοπλισμού που έφερε ο Menshikov, ο δολοφόνος και ο διασώστης του βγήκαν από το κέντρο κράτησης. Ο Μενσίκοφ σκοτώθηκε λίγους μήνες αργότερα στα προάστια της Αθήνας, υπάρχει η εκδοχή ότι αυτός που έσωσε ο πρώην λοχίας ήταν εμπλεκόμενος στον θάνατό του.

Θάνατος με τη Μις Ρωσία-96

Μετά τη φυγή του, ο Alexander Solonik κρύφτηκε στην Ελλάδα, όπου ζούσε με το όνομα Vladimir Kesov, μαζί με το διάσημο μοντέλο, μοντέλο του πρακτορείου της Μόσχας RED STARS και φιναλίστ του διαγωνισμού ομορφιάς Miss Russia-96, 22 ετών- η γριά Σβετλάνα Κότοβα. Δεν τον αναζητούσαν μόνο οι ρωσικές ειδικές υπηρεσίες, αλλά και τα παλικάρια. Υπάρχει μια εκδοχή ότι οι δυνάμεις ασφαλείας γνώριζαν για το πού βρισκόταν ο δολοφόνος, αλλά οι Έλληνες συνάδελφοί τους δεν βιάζονταν να παραδώσουν τον μισθωμένο δολοφόνο: φέρεται ότι ο Σόλωνικ στρατολογήθηκε από την ελληνική αντικατασκοπεία για να λάβει πληροφορίες για ρωσικές ομάδες οργανωμένου εγκλήματος. Ελλάδα.

Το σώμα του Σάσα του Μακεδόνα ανακαλύφθηκε από την αστυνομία στις 2 Φεβρουαρίου 1997 σε σκουπιδότοπο στη Βαρυμπόμπη, προάστιο της ελληνικής πρωτεύουσας. Το πτώμα, τυλιγμένο σε πλαστική σακούλα, βρισκόταν λίγα μέτρα από το δρόμο. Ο ιατροδικαστής δήλωσε ότι το θύμα στραγγαλίστηκε.

Ένα ηλεκτρικό καλώδιο τυλιγμένο γύρω από το λαιμό του θύματος. Οι δολοφόνοι του «Σάσα ο Μακεδόνας» τον εκτέλεσαν όχι με σφαίρα, αλλά με στραγγαλισμό. Ήθελαν να υποφέρει μέχρι την τελευταία του πνοή…

Ο θάνατος επήλθε περίπου 24 ώρες πριν από την ανακάλυψη του πτώματος, το οποίο, όπως υπέθεσε η αστυνομία, μεταφέρθηκε από όπου εκτελέστηκε ο Σολόνικ.

Στη συνέχεια, διαπιστώθηκε ότι και οι δύο σκοτώθηκαν από μέλη της οργανωμένης εγκληματικής ομάδας Orekhovskaya: υπήρξε ανακατανομή των σφαιρών επιρροής μεταξύ εγκληματικών ομάδων. Όλοι όσοι εμπλέκονται στη δολοφονία του δολοφόνου έχουν εντοπιστεί διαχρονικά και μέχρι σήμερα έχουν καταδικαστεί με διάφορα άρθρα.

Δεν βρέθηκαν έγγραφα με το θύμα, αλλά Ρώσοι αστυνομικοί που έφτασαν στην Αθήνα αναζητώντας τον διάσημο δολοφόνο την 1η Φεβρουαρίου βοήθησαν στην ταυτοποίηση του νεκρού. Πριν από αυτό, είπαν στους Έλληνες συναδέλφους τους μέσω Ιντερπόλ ότι, σύμφωνα με πληροφορίες τους, ο Σόλωνικ προσπαθούσε να φύγει από την Ελλάδα και ήθελε να πάει στην Ιταλία και ζήτησαν να γίνουν αυστηρότεροι οι έλεγχοι στα σύνορα.

Αργότερα, άγνωστος πληροφοριοδότης είπε ότι πληροφορίες για τη Σολονίκη πρέπει να αναζητηθούν σε βενζινάδικο κοντά στο αεροδρόμιο του Ελληνικού. Μετά από μια μακρά αναζήτηση, βρήκαν ένα κουτί με ένα σημείωμα στα ρωσικά και ένα σχέδιο που εξηγούσε πώς να βρουν τον δραπέτη. Αυτό το σημείωμα οδήγησε στο εύρημα στη Βαρυμπόμπη.

Ποιος ήταν πραγματικά;

Ο πρώην δικηγόρος του Alexander Solonik, Valery Karyshev, έχει γράψει πολλά βιβλία για τον δολοφόνο, τα οποία φέρεται να έχουν ετοιμαστεί με βάση συνομιλίες με τον ίδιο τον μισθωμένο δολοφόνο. Παρεμπιπτόντως, ούτε ο Καρίσεφ ούτε η μητέρα του δολοφόνου, που είδε το πτώμα του δολοφονημένου εγκληματία, πίστευαν ότι το πτώμα ανήκε στον Σολόνικ.

Κάποιες εγκληματικές «αρχές» τον θεωρούσαν και ζωντανό. Ο Alexander Solonik πιστώθηκε επίσης ότι ανήκε στη μυθική άκρως απόρρητη κυβερνητική ειδική υπηρεσία “White Arrow”, της οποίας οι υπάλληλοι φέρεται να εξαλείφουν κρυφά τα ιδιαίτερα επικίνδυνα αφεντικά του εγκλήματος που αποφεύγουν επιτυχώς την ποινική ευθύνη. Ο πρώην επικεφαλής του Τμήματος Εγκληματικών Ερευνών της Μόσχας, Viktor Golovanov, πιστεύει ότι ο “δολοφόνος νούμερο ένα Solonik” είναι απλώς μια εικόνα που δημιουργήθηκε από δημοσιογράφους: στην πραγματικότητα, ο μισθωτός δολοφόνος ήταν μια συνηθισμένη συνηθισμένη “έξι”. Επιπλέον, επιστημονικά, με τη βοήθεια τεστ DNA, έχει αποδειχθεί ότι το πτώμα που βρέθηκε στην Ελλάδα ανήκει στον Alexander Solonik, και δεν υπάρχει κανένα μυστικό στον θάνατό του.

Τα λείψανα του Σολονίκ τάφηκαν σε κοινό τάφο

Το 2000, 3 χρόνια μετά την ταφή, ο τάφος του Αλέξανδρου Σολονίκ εκκαθαρίστηκε στο Γ’ Αθηναϊκό νεκροταφείο. Ο τάφος, για τον οποίο κανείς δεν φρόντισε και δεν πλήρωσε τη συντήρησή του, κηρύχθηκε ακύριστος. Σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία, σε τέτοιες περιπτώσεις, τα λείψανα μεταφέρονται σε γενική ταφή.

Με βάση τις περιπέτειες του Alexander Solonik (γνωστός και ως “Valerianich” και “Alexander the Great” – για την ικανότητα να πυροβολεί ταυτόχρονα “με δύο χέρια”) γράφτηκαν βιβλία, γυρίστηκαν ταινίες μεγάλου μήκους και ντοκιμαντέρ. Ποια ήταν η μοναδικότητα αυτού του δολοφόνου επί πληρωμή;

Αποτυχημένος αστυνομικός





Source link