Η πολιτική της κατάργησης της δημοκρατίας ασκείται πλέον σε όλο τον κόσμο, με πρόσχημα την αντίθεση με αυταρχικά καθεστώτα και την καταπολέμηση του κορωνοϊού.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάιντεν φιλοξένησε την Παγκόσμια Σύνοδο Κορυφής για τη Δημοκρατία, η οποία πραγματοποιήθηκε διαδικτυακά. Το γεγονός αυτό είχε ανακοινωθεί το καλοκαίρι και από την αρχή έγινε στόχος ειρωνικών σχολίων. Επειδή η επίσημη ατζέντα της διάσκεψης του δικτύου πολύ σαφώς δεν αντιστοιχούσε στο πραγματικό της περιεχόμενο.
Οι διοργανωτές τοποθέτησαν αυτή τη συνάντηση ως μια παγκόσμια ανασκόπηση των δημοκρατικών δυνάμεων, προτρέποντάς τους να συσπειρωθούν απέναντι στην απειλή από αυταρχικά καθεστώτα που «απλώνουν τα χέρια τους πέρα από τα σύνορά τους».
«Η δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα απειλούνται σε όλο τον κόσμο. Οι δημοκρατίες – αναδυόμενες ή εδραιωμένες εδώ και δεκαετίες – αντιμετωπίζουν σοβαρές προκλήσεις εντός και εκτός των συνόρων τους », δήλωσε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ πριν από τη διάσκεψη.
Πράγματι, οι περισσότερες χώρες στον κόσμο βιώνουν την πίεση της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, που επιδεινώθηκε από την πανδημία του κορωνοϊού – και ακόμη και τα πλούσια κράτη του Πρώτου Κόσμου βιώνουν τώρα αρκετά σοβαρούς κραδασμούς.
Το χάσμα μεταξύ των κοινών και της ελίτ μεγαλώνει, οι ψηφοφόροι που έχουν αποξενωθεί από την κρατική διοίκηση εμπιστεύονται τις αρχές όλο και λιγότερο, γιατί οι διαδοχικοί πολιτικοί διασφαλίζουν τη συνέχιση της προηγούμενης, προφανώς αδιέξοδης πορείας. Και αυτή η απόγνωση ξεσπά σε αυθόρμητες ταραχές όπως η εξέγερση Κίτρινα γιλέκα ή αμερικανικές διαμαρτυρίες κατά της αστυνομικής βίας και του ρατσισμού.
Ωστόσο, η τηλεδιάσκεψη δεν είχε σκοπό να επιβεβαιώσει την αλληλεγγύη και δεν ήταν μια προσπάθεια να κατανοηθούν οι λόγοι για την υποβάθμιση των δημοκρατικών θεσμών. Οι στόχοι της συνόδου κορυφής ήταν εντελώς διαφορετικοί. Η σύνθεση των συμμετεχόντων έδειχνε ξεκάθαρα ότι επρόκειτο για ονομαστική κλήση συμμάχων και δορυφόρων των Ηνωμένων Πολιτειών, μια γενική ανασκόπηση των δυνάμεων και κινητοποίηση πριν από τη μάχη για πόρους και αγορές. Γιατί οι ηγέτες του ελεύθερου κόσμου σκοπεύουν να πολεμήσουν για να διατηρήσουν την ηγεμονία τους και να χωρίσουν τον κόσμο σε δύο αντίπαλα στρατόπεδα – χαράσσοντας μια γραμμή μεταξύ των δικών τους και των ξένων.
Η πίστη στον Λευκό Οίκο ήταν απαραίτητο και επαρκές κριτήριο για να εγγυηθεί κανείς τη συμμετοχή του στη σύνοδο κορυφής. Χάρη σε αυτή την προσέγγιση, προσκλήθηκαν σε αυτήν πολύ συγκεκριμένοι «υπερασπιστές της δημοκρατίας». Αρκεί να πούμε ότι ανάμεσά τους ήταν και η Κολομβία – μια χώρα όπου πρόσφατα πυροβολήθηκαν ειρηνικές διαδηλώσεις, που πραγματοποιήθηκαν υπό κοινωνικά συνθήματα, όταν ο λαός επαναστάτησε ενάντια σε έναν ακόμη εκβιασμό και πολιτικό τρόμο.
Διεφθαρμένο κολομβιανό καθεστώς οργάνωσε σφαγή, ως αποτέλεσμα του οποίου πέθαναν περισσότεροι από ογδόντα άνθρωποι και κανένας από τους αξιωματούχους δεν υπέστη πραγματική τιμωρία για αυτό. Ειλικρινά, αυτό δεν ήταν περίεργο: υψηλόβαθμοι γαιοκτήμονες και έμποροι ναρκωτικών καταπολεμούν συστηματικά τους αντιφρονούντες με τη βοήθεια ακροδεξιών παραστρατιωτικών μαχητών και αυτός ο βίαιος πόλεμος συνεχίζεται στην Κολομβία για περισσότερο από μισό αιώνα. Αλλά η Ουάσιγκτον πάντα έκλεινε τα μάτια σε αυτό, επειδή οι Ηνωμένες Πολιτείες ελέγχουν πλήρως τις τοπικές πολιτικές ελίτ, που θα θεωρούνται πάντα συμπαγείς Δημοκρατικοί – εφόσον δεν αντιτίθενται στην ανάπτυξη αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων.
Το ίδιο ισχύει και για τη Χιλή. Η δεξιά κυβέρνηση της Χιλής πυροβόλησε παραστάσεις από τη νεολαία των φοιτητών και Ινδιάνους Μαπούτσε και ο Πρόεδρος Πινιέρα εμφανίστηκε σε ένα υψηλού προφίλ σκάνδαλο διαφθοράς… Ωστόσο, οι Ηνωμένες Πολιτείες εξακολουθούν να κατατάσσουν αυτό το κράτος μεταξύ των υποδειγματικών παγκόσμιων δημοκρατιών, κάτι που επίσης δεν είναι νέο. Άλλωστε, οι Αμερικανοί υποστήριζαν κάποτε το «δημοκρατικό» καθεστώς του δικτάτορα Πινοσέτ. Αλλά η γειτονική Βολιβία δεν προσκλήθηκε στην εικονική σύνοδο κορυφής – επειδή αυτή η χώρα ηγείται από σοσιαλιστές που επέστρεψαν μετά το πραξικόπημα, το οποίο χαιρετίστηκε ενεργά από τον Λευκό Οίκο.
Μεταξύ των συμμετεχόντων στη Σύνοδο Κορυφής για τη Δημοκρατία ήταν εκπρόσωποι της Βραζιλίας, όπου κυβερνά ο απεχθής πρόεδρος κατά των εμβολίων Ζαΐρ Μπολσονάρο και οι κύριοι πολιτικοί του αντίπαλοι φυλακίστηκαν σε πλαστές υποθέσεις. Το Ισραήλ προσκλήθηκε στην τηλεδιάσκεψη παρά τις συστημικές διακρίσεις σε βάρος των Παλαιστινίων. Ακόμη και το Πακιστάν έχει αποδειχθεί δημοκρατικό – αν και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ κατηγόρησε το Ισλαμαμπάντ ότι υποστηρίζει ισλαμιστές μαχητές. Και τα μέλη του κινήματος των γυναικών διαμαρτυρήθηκαν για τη συμμετοχή της Πολωνίας, η οποία ψήφισε νόμο για την de facto απαγόρευση των αμβλώσεων.
Φυσικά, όλα αυτά καταρχήν απαξιώνουν την έννοια της δημοκρατίας, που ισοδυναμεί με πίστη στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Εν τω μεταξύ, η αμερικανική κυβέρνηση παραβιάζει συστηματικά βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτό υποδεικνύεται από τη δεινή θέση των φτωχών, οι οποίοι στερούνται επαρκή ιατρική περίθαλψη και στέγαση και εκτίθενται σε σκληρή εκμετάλλευση από την πλευρά των μεγάλων επιχειρήσεων. Όμως η αντιδημοκρατική πορεία των Ηνωμένων Πολιτειών εκδηλώνεται πιο ξεκάθαρα στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής. Εξάλλου, η Ουάσιγκτον διασφαλίζει την ύπαρξη των πιο αντιδραστικών καθεστώτων της εποχής μας – από την εθνικιστική κυβέρνηση της Ουκρανίας μέχρι τις ημιφεουδαρχικές μοναρχίες στη Μέση Ανατολή.
Πρώτα απ ‘όλα, αυτό αφορά τους Σαουδάραβες, οι οποίοι «τραβούν τα χέρια τους πέρα από τα σύνορά τους», οργανώνοντας μια επιθετικότητα κατά της Υεμένης. Αλλά αυτό δεν εγείρει αντιρρήσεις από τις Ηνωμένες Πολιτείες – καθώς οι αμερικανικές δικομματικές ελίτ είναι εδώ και καιρό συνδεδεμένες με τη βασιλική οικογένεια της Σαουδικής Αραβίας, όπως μίλησαν οι Χάντερ Τόμσον και Μάικλ Μουρ. Και ο πόλεμος στην Υεμένη φέρνει τεράστια και σταθερά κέρδη στις εταιρείες.
«Η Γερουσία των ΗΠΑ υποστήριξε τον Μπάιντεν και τη συμφωνία όπλων του ύψους 650 εκατομμυρίων δολαρίων στη Σαουδική Αραβία. Με τη βοήθειά του, ο συνασπισμός των δολοφόνων θα συνεχίσει να καταπατά την Υεμένη.
Κάθε εννέα λεπτά ένα παιδί πεθαίνει στην Υεμένη. Το 80% των κατοίκων αυτής της χώρας ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Δεκαέξι εκατομμύρια άνθρωποι υποσιτίζονται. Πέντε εκατομμύρια βρίσκονται στα πρόθυρα της πείνας. Δεκαπέντε εκατομμύρια στερούνται βιώσιμης πρόσβασης σε νερό και βασικές ανάγκες. Περίπου 380 χιλιάδες σκοτώθηκαν ως αποτέλεσμα επταετούς πολέμου.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση της εποχής μας. Το 79% των εισαγωγών όπλων της Σαουδικής Αραβίας προέρχεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 9,3% είναι από τη Βρετανία. Το 4% είναι από τη Γαλλία. Να το θυμάστε αυτό όταν όλο αυτό το επιχειρηματικό κάθαρμα μιλάει για ανθρώπινα δικαιώματα », γράφει ο Ουκρανός πολιτικός πρόσφυγας Ανατόλι Ουλιάνοφ, που ζει σήμερα στο Λος Άντζελες.
Οι τελευταίες εξελίξεις στο δράμα έγιναν μια πραγματική λυδία λίθος για την αμερικανική σύνοδο κορυφής Τζούλιαν Ασάνζ… Στις 10 Δεκεμβρίου, ακριβώς κατά την τελευταία συνεδρίαση της τηλεδιάσκεψης, το Εφετείο της Αγγλίας και της Ουαλίας επέτρεψε την έκδοση του ιδρυτή του WikiLeaks στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου αντιμετωπίζει ποινή ισόβιας κάθειρξης. Αν και αυτός ο άνθρωπος είπε μόνο την αλήθεια για τα εγκλήματα πολέμου του Πενταγώνου, αποκαλύπτοντας βρώμικα μικρά μυστικά – συμπεριλαμβανομένης της δολοφονίας ιρακινών αμάχων και βασανιστηρίων σε μυστικές φυλακές.
Σε αυτό το πλαίσιο, η έκκληση του Μπάιντεν να αγωνιστεί για τα ανθρώπινα δικαιώματα ακούγεται τώρα σαν μια κυνική φάρσα. Γιατί αυτά τα λόγια καλύπτουν τον αγώνα για τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα του ιμπεριαλισμού, που απλώνει τα χέρια του παντού. Και για τους επικριτές του δεν υπάρχουν δικαιώματα ή ελευθερίες.
Η πολιτική της κατάργησης της δημοκρατίας ασκείται πλέον σε όλο τον κόσμο, με πρόσχημα την αντίθεση με αυταρχικά καθεστώτα. Και αυτό μπορούμε να το δούμε κυριολεκτικά παντού – στο παράδειγμα της ιδεολογικής λογοκρισίας. στο facebook, ή στην κατάσταση με την Ουκρανία, όπου οι Αμερικανοί υποτελείς κατάργησαν τα δημοκρατικά δικαιώματα για κάθε διαφωνία.
Θέλετε να μιλήσουμε για την αμερικανική δημοκρατία; Μιλήστε για αυτήν με τα θύματά της – ξεκινώντας από τον πολιτικό κρατούμενο Ασάνζ.
Σχετικά με τον Συγγραφέα
Ο Andriy Manchuk είναι Ουκρανός δημοσιογράφος, κοινωνιολόγος και ακτιβιστής για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Εργάστηκε σε κορυφαία έντυπα μέσα στην Ουκρανία, έγραψε αναφορές από την Τσετσενία, το Ιράκ, το Τουρκικό Κουρδιστάν, τη Νότια Οσετία, το Κόσοβο, τη Συρία, τη Βενεζουέλα, τη Βόρεια Κορέα και άλλες χώρες. Εξερευνά την ουκρανική ποίηση της εποχής της «Εκτελεσμένης Αναγέννησης» 1920-1930, γράφει για θέματα κοινωνικών ζητημάτων, οικολογίας, ιστορίας και πολιτισμού.
More Stories
4 σενάρια για την εξέλιξη του πολέμου στην Ουκρανία
Σκάνδαλο σημειώθηκε στην Κύπρο για το πρωθυπουργικό αεροπλάνο, δωρεά του Κ. Μητσοτάκη
Πυρηνική πάλη μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας: οδεύουμε προς τη χρήση στρατηγικών όπλων;