Νέο Ηράκλειο: αδερφός και αδερφή έφυγαν από τη ζωή αφήνοντας σημειώσεις

Διπλή αυτοκτονία στο Νέο Ηράκλειο – αδελφός και αδερφή, Βασίλης και Καλλιόπη, αποφάσισαν να αυτοκτονήσουν μαζί.

Στα σημειώματα αυτοκτονίας που άφησαν πίσω έγραφαν ότι έφευγαν οικειοθελώς, μη αντέχοντας τον θάνατο της μητέρας τους. Η ιατροδικαστική εξέταση επιβεβαίωσε διπλή αυτοκτονία. Νέοι ανέβηκαν στην ταράτσα του τριώροφου σπιτιού τους στην οδό Ολυμπίας, κάθισαν στον καναπέ απέναντι και άφησαν την τελευταία τους πνοή. Σύμφωνα με την προανάκριση, η 29χρονη αδερφή πυροβόλησε τον 34χρονο αδερφό της και στη συνέχεια τον εαυτό της. Η αστυνομία αποκλείει οποιαδήποτε επέμβαση από μη εξουσιοδοτημένα άτομα. Την υπόθεση διερευνά το Τμήμα Ασφαλείας Ηρακλείου. Οι σημειώσεις που έγραψαν ο αδελφός και η αδερφή πριν από το θάνατό τους στάλθηκαν στον γραφολόγο.

Σε ένα τριώροφο σπίτι ζούσε μια μεγάλη φιλική οικογένεια. Η μητέρα, μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο, έφυγε από τη ζωή πριν από επτά μήνες. Συνταξιούχος πατέρας. Από τα τρία παιδιά, μόνο ένα από τα αδέρφια εργαζόταν, η αδερφή και ο δεύτερος αδερφός ήταν άνεργοι. Ο τρίτος αδερφός μένει στην ίδια πολυκατοικία και φρόντιζε την οικογένεια. Μετά την τραγωδία, ήταν αυτός που απευθύνθηκε στην αστυνομία.

Σοκαρισμένοι όλοι οι συγγενείς, οι γνωστοί και οι γείτονες, χαρακτηρίζουν την οικογένεια με καταγωγή από τα Γρεβενά φιλική, ήρεμη και ευκατάστατη. Προφανώς έπαιξε ρόλο μια ψυχολογική κατάσταση, η οποία επηρεάστηκε από έναν συνδυασμό πολλών παραγόντων – τον θάνατο της μητέρας, και την ανεργία και μια πανδημία, γράφει το protothema.gr. Η Άννα Κανδαράκη, Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, εξηγεί:

«Η απώλεια της μητέρας έφερε στο φως τις δυσκολίες που πρέπει να υπήρχαν στο παρελθόν στην οικογένεια. Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι η ψυχολογική σταθερότητα κάθε ατόμου είναι ατομική, ο καθένας αντιμετωπίζει τις δυσκολίες με διαφορετικούς τρόπους. Μέσα από ένα νέο χτύπημα, μέσα από μια κρίση, μέσα από βαθιές απώλειες, όλος ο πόνος βγήκε στην επιφάνεια και ώθησε τον άνθρωπο σε αυτές τις ενέργειες. Όπως δείχνουν τα στοιχεία, η απώλεια ήταν αδύνατο να αντιμετωπίσουν καθώς ήταν η μητέρα τους και αυτό δείχνει ότι είχαν σοβαρά ψυχικά προβλήματα. Υπήρχαν βαθιές ψυχικές ρωγμές, που με την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, τελικά έσκασαν. Σε αυτή την κατάσταση, οι άνθρωποι χάνουν την ατομική τους ταυτότητα. Σε αυτήν την περίπτωση, δεν ξέρουμε πού τελειώνει η αδερφή και πού αρχίζει ο αδερφός – έχουν γίνει ένα».

Ο Δημήτρης Μπουκούρας, κλινικός ψυχολόγος-ψυχοθεραπευτής, λέει ότι πρόκειται για ομαδική αυτοκτονία, όταν άνθρωποι διαφορετικών ηλικιών βιώνουν την ίδια απογοήτευση και πόνο:

«Για να φτάσω στο σημείο να φύγει από τη ζωή και μάλιστα, όπως γράφεται, η κοπέλα πυροβόλησε τον αδερφό της και μετά αυτοκτόνησε, πράγμα που σημαίνει ότι και οι δύο ήταν απελπισμένοι, απογοητευμένοι και δεν έδειχναν ευχαρίστηση στη ζωή, οπότε ο θάνατος είναι γι’ αυτούς ήταν μια εξιλέωση και ένα μέσο για να αποφύγουν μια λανθασμένη κατάσταση. Με βάση την υπόθεση ότι πρόκειται όντως για αυτοκτονία γιατί έτσι έχουν τα πράγματα, έχουμε κάποιες ενδείξεις ότι ήταν αδύναμοι και λόγω της ανεργίας, έμπειροι και απογοητευμένοι από τη ζωή, έφτασαν σε ένα σημείο που δεν είχαν καμία ελπίδα. Και αυτό ανοίγει την πόρτα στην αυτοκτονία. Το να είμαστε δύο άνθρωποι μαζί και αδέρφια σημαίνει ότι αυτοί οι δύο άνθρωποι είχαν μεγάλη κοινωνία, αλλά με ποιον τρόπο; Σε απόγνωση; Γιατί τους έφερε εκεί. Και το ερώτημα είναι γιατί η γυναίκα ανέλαβε αυτόν τον ρόλο; Ήταν πιο δυνατή από τον αδερφό της; Ήταν δυνατόν να σκοτώσει τον αδερφό της και να σκοτωθεί; Αυτά είναι ερωτήματα που δεν μπορούν να απαντηθούν. Η εικόνα που παρουσιάζεται είναι ασυνήθιστη και επομένως δεν μπορούμε να συμπεράνουμε εάν προκλήθηκε από προδιαθεσική κατάθλιψη ή ασθένεια. Όλα τα γεγονότα, ο θάνατος της μητέρας τους, η ανεργία και η φτώχεια, τους απογοήτευσαν και οδήγησαν σε αυτό. Και αυτό που μπορούμε επίσης να πούμε είναι ότι η ατμόσφαιρα στην κοινωνία μας σήμερα λόγω της πανδημίας είναι καταστροφική και μελαγχολική, γιατί όλοι φοβούνται και ζουν με τον φόβο του στέμματος. Επηρεάζει όλους τους ανθρώπους, ειδικά αυτούς που έχουν την ίδια ευαισθησία με αυτούς τους δύο ανθρώπους όταν έχασαν τη μητέρα τους».

Η διερεύνηση όλων των συνθηκών που οδήγησαν στην τραγωδία συνεχίζεται.

…



Source link