Ανακύκλωση: τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του νέου λογαριασμού

Τόσο οι θετικές όσο και οι αρνητικές διατάξεις χαρακτηρίζουν το νέο νομοσχέδιο ανακύκλωσης, το οποίο παρουσιάστηκε στις 3 Ιουνίου στο ελληνικό κοινοβούλιο μετά από μια εβδομάδα διαβουλεύσεων.

Μεταξύ των ελλείψεων που εντοπίστηκαν είναι η πρόβλεψη για τη δημιουργία ενός δικτύου εγκαταστάσεων αποτέφρωσης αποβλήτων, αν και αυτή η μέθοδος βρίσκεται σε χαμηλό επίπεδο στην ιεραρχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και συνεπώς δεν χρηματοδοτείται. Ο νόμος απαλλάσσει τους παραγωγούς αποβλήτων από διάφορες υποχρεώσεις, συμπεριλαμβανομένης της πληρωμής, ανάλογα με τη δυνατότητα ανακύκλωσης της συσκευασίας τους. Επιμένοντας στην εισαγωγή πολλών συστημάτων εγγύησης, ένα μοντέλο που δεν έχει εφαρμοστεί σε καμία ευρωπαϊκή χώρα βρίσκει μια αντίθετη αγορά καθώς θα καλλιεργήσει ένα περιβάλλον μη διαφάνειας.

Το νομοσχέδιο των 180 σελίδων δεν θα περιλαμβάνει μόνο νομοθετικές αλλαγές (ορισμένες από τις οποίες αφορούν τη μεταφορά των κοινοτικών οδηγιών), αλλά επίσης θα αναδιατυπώσει ουσιαστικά μέρος της υφιστάμενης νομοθεσίας για να χρησιμεύσει ως σημείο αναφοράς.

Σχετικά με τις θετικές πτυχές του νομοσχεδίου:

Το τέλος υγειονομικής ταφής αυξήθηκε κατά 5 ευρώ ανά τόνο. Προβλέπονται νέες κατηγορίες αποβλήτων, για τις οποίες πρέπει να υπάρχει διαφορετική διαχείριση, όπως υφάσματα, σωλήνες άρδευσης, στρώματα, έπιπλα, παιχνίδια και αθλητικός εξοπλισμός. Τα συστήματα διάλυσης υπόκεινται σε πρόστιμα εάν δεν επιτύχουν τους στόχους τους (ωστόσο, η διαδικασία είναι μακρά και έχει ως αποτέλεσμα το σύστημα να μην λειτουργεί σωστά για αρκετά χρόνια πριν από την ανάκληση της άδειας λειτουργίας του). Υπάρχει δέσμευση για μείωση των απορριμμάτων τροφίμων κατά 30% έως το 2030. Από την 01.01.2022, οι εταιρείες απορριμμάτων τροφίμων – αγορές, μεγάλα ξενοδοχεία, νοσοκομεία, εγκαταστάσεις εστίασης – πρέπει να καταχωρίσουν τα απόβλητα τροφίμων και τα επιπλέον τρόφιμα που παράγουν στην πλατφόρμα. Ενθαρρύνεται η δωρεά τροφίμων. Τα κέντρα ανακύκλωσης επιτρέπεται να μην δέχονται το περιεχόμενο των κάδων απορριμμάτων εάν περιέχουν πάνω από 40% απόβλητα (συνηθισμένα απόβλητα) Φυσικά, εάν η διάταξη αυτή καταστεί υποχρεωτική, θα ασκηθεί μεγαλύτερη πίεση στους δήμους και στα συστήματα ανακύκλωσης για να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητά τους.

Αρνητική πλευρά:

Το Υπουργείο Περιβάλλοντος πιέζει για ένα δίκτυο εγκαταστάσεων αποβλήτων σε ενέργεια, μια πρακτική που η ΕΕ τοποθετεί στην ιεραρχία της αμέσως μετά την υγειονομική ταφή. Οι μονάδες αποτέφρωσης, σε συνδυασμό με μικτές μονάδες επεξεργασίας, εμποδίζουν έμμεσα τη χρήση αποτελεσματικότερων πρακτικών διαχείρισης, όπως ο διαχωρισμένος έλεγχος. Ορισμένες θετικές διατάξεις από τον προηγούμενο λογαριασμό καταργήθηκαν υπέρ των κατασκευαστών συσκευασιών: για παράδειγμα, η συμβολή τους στα συστήματα ανακύκλωσης θα πρέπει να είναι χαμηλότερη εάν τα προϊόντα είναι ανακυκλώσιμα, επαναχρησιμοποιούνται ή περιέχουν ανακυκλωμένα πλαστικά. Η υποχρέωση για παρόμοια επισήμανση και η υποχρέωση των εταιρειών εμφιάλωσης να χρησιμοποιούν το 30% των επαναπληρώσιμων φιαλών έως το 2030 έχουν επίσης καταργηθεί. Αυτό που απομένει είναι η απαλλαγή από οποιαδήποτε νομική ευθύνη των εταιρειών που συμμετέχουν στο «αποτυχημένο» σύστημα ανακύκλωσης Παραμένει η παροχή πολλαπλών (αντί ενός) συστημάτων εγγύησης (drs) για πλαστικά μπουκάλια και δοχεία. Η αγορά αντιτίθεται σχεδόν πλήρως σε αυτό, υποστηρίζοντας ότι θα δημιουργήσει αθέμιτο ανταγωνισμό (τα συστήματα είναι εξ ορισμού μη κερδοσκοπικά) και οι συνθήκες αδιαφάνειας. Πρέπει να σημειωθεί ότι καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν διαθέτει περισσότερα από ένα συστήματα εγγύησης, καθώς το αντίθετο έχει αποδειχθεί προβληματικό. Το ανώτατο όριο που έχει οριστεί στα εφεδρικά συστήματα ανακύκλωσης έχει αρθεί για να ωθήσει τα χρήματά τους για χρήση. Παρόλο που ο Ελληνικός Οργανισμός Ανακύκλωσης αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα στελέχωσης, διαφάνειας και αξιοπιστίας, η βασική νομοθετική παρέμβαση για την ενίσχυσή του είναι… η καθιέρωση θέσης CEO. …



Source link