Σκληρό όριο προσδόκιμου ζωής του ανθρώπου – 150 χρόνια

Το όνειρο της αθανασίας δεν είναι «επιβλαβές». Ομοίως, η πίστη σε μελλοντικές ανακαλύψεις που επεκτείνουν τη ζωή, προειδοποιεί η Scientific American, δεν έχει πολλά να ελπίζουμε: το ανώτατο όριο προσδόκιμου ζωής περιορίζεται στα 150 χρόνια.

Αυτό το συμπέρασμα οφείλεται στην ανάλυση του αριθμού των ερυθρών αιμοσφαιρίων και ορισμένων άλλων παραγόντων. Και παρόλο που οι επενδυτές επενδύουν τεράστια χρηματικά ποσά σε έργα που υπόσχονται να λύσουν το πρόβλημα του θανάτου, τα χρήματα δεν μπορούν να αγοράσουν αιώνια ζωή, δυστυχώς. Αλλά με τη μακροζωία, είναι λίγο πιο εύκολο, αν και δεν είναι γνωστά όλα για τον αριθμό των πιθανών ετών ζωής. Ωστόσο, ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Nature Communications σχετικά με την τελευταία έρευνα επιστημόνων ανοίγει ελαφρώς το πέπλο της μυστικότητας σχετικά με την απάντηση σε αυτήν την ερώτηση.

Πρώτα απ ‘όλα, πρέπει να έχουμε κατά νου ότι ο χωρισμός με τη ζωή συχνά εξαναγκάζεται από διάφορους παράγοντες πέρα ​​από τον έλεγχό μας: ατυχήματα, επιδημίες, στρες, επικίνδυνες ασθένειες, γενετικά χαρακτηριστικά. Αλλά ακόμη και αν υποθέσουμε ότι όλα τα προβλήματα έχουν παρακάμψει το άτομο, τα αποθέματα του σώματος εξακολουθούν να έχουν ένα ορισμένο όριο. Με τα χρόνια, γίνεται πιο δύσκολο να διατηρηθεί η ισορροπία της δραστηριότητας όλων των συστημάτων και των οργάνων του και η ανάκαμψη μετά από τυχόν αστοχίες είναι πιο αργή. Αυτή η εξαφάνιση θέτει το όριο της μακροζωίας – περίπου 120-150 χρόνια, ανάλογα με τα μεμονωμένα «ποσοστά γήρανσης».

Στο πλαίσιο της μελέτης αυτών των διαδικασιών, ο Timothy Pyrkov και μια ομάδα επιστημόνων από το Gero (Σιγκαπούρη) διερεύνησαν την κατάσταση της υγείας και τα ποσοστά γήρανσης σε τρεις ομάδες ανθρώπων από τη Ρωσία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο, αναλύοντας τις αλλαγές στον αριθμό ερυθρών αιμοσφαιρίων και υπολογισμός του ημερήσιου αριθμού βημάτων, λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία. Όπως αποδείχθηκε, οι διαδικασίες αναπτύχθηκαν με τον ίδιο τρόπο, ανεξάρτητα από τον τόπο κατοικίας. Αλλά και στις τρεις ομάδες, όπως αναμενόταν, σημειώθηκε σταδιακή μείωση της ικανότητας του σώματος να αποκαταστήσει τα κύτταρα του αίματος και να επιστρέψει σε σταθερή κατάσταση μετά από παραβιάσεις. Μελετώντας τα ληφθέντα δεδομένα, ο Πύρκοφ και οι συνάδελφοί του από τη Μόσχα και τον Μπάφαλο (Νέα Υόρκη) καθόρισαν πότε η ικανότητα του σώματος να ανακάμψει εντελώς εξαφανίζεται – όπως αποδείχθηκε, στην ηλικία των 120-150 ετών.

Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι με την ηλικία, η ανταπόκριση του σώματος σε διάφορους τραυματισμούς αυξάνεται, απαιτώντας περισσότερο χρόνο για να ανακάμψει από αυτά. Οι επιστήμονες επισημαίνουν κοινωνικούς παράγοντες που αντικατοπτρίζουν τα ευρήματά τους:

«Βρήκαμε μια δραματική αλλαγή στην ηλικία των 35-40, η οποία ήταν αρκετά απροσδόκητη. Αυτό δίνει μια ένδειξη ότι ορισμένες φυσιολογικές αλλαγές συμβαίνουν σε αυτήν την ηλικία. “

Ωστόσο, ο καθηγητής S. Jay Olshansky, λέκτορας επιδημιολογίας και βιοστατιστικής, επισημαίνει μια σημαντική πτυχή – η μακροζωία δεν είναι καθόλου ίδια με μια μακρά και υγιή ζωή:

«Είναι απαραίτητο να δεσμευόμαστε όχι στην παράταση της ζωής, αλλά στην παράταση μιας υγιούς ζωής. Ο θάνατος δεν είναι το μόνο πράγμα που έχει σημασία. Πράγματα όπως η ποιότητα ζωής αποκτούν ολοένα και μεγαλύτερη σημασία όταν ένα άτομο στερείται αυτής. Θα ήταν ενδιαφέρον να δούμε το τελικό συμπέρασμα των επιστημόνων. Κάποιος μπορεί να μαντέψει ότι η θεραπεία των ασθενειών δεν θα παράγει το αποτέλεσμα που θέλουμε. Αυτές οι βασικές διαδικασίες βιολογικής γήρανσης θα συνεχιστούν. “

Το κύριο ερώτημα τώρα είναι εάν η έρευνα θα βοηθήσει να πλησιάσετε το ανώτατο όριο προσδόκιμου ζωής που καθορίζεται στο Nature Communications. Μέχρι στιγμής, κανείς μπορεί να κάνει μόνο εικασίες. Όμως η έρευνα συνεχίζεται. Για παράδειγμα, ένα φάρμακο διαβήτη δοκιμάζεται επί του παρόντος για τη μείωση των χαρακτηριστικών της γήρανσης. Οι επιστήμονες παραμένουν αισιόδοξοι: «Η μέτρηση κάτι είναι το πρώτο βήμα, ακολουθούμενη από παρέμβαση». Τώρα που έχει μετρηθεί το ποσοστό γήρανσης, το επόμενο βήμα είναι να αναζητήσετε ευκαιρίες για «πρόληψη και αποκατάσταση της ζωτικότητας».

…



Source link